Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019
SERBIAN PATRIARCH IRINEJ APPEALS FOR ENDING THE TERROR OVER THE CHURCH AND THE PEOPLE IN MONTENEGRO
Appeal of Serbian Patriarch Irinej for ending the terror
over the Church and the people in Montenegro
over the Church and the people in Montenegro
His Holiness Serbian Patriarch Irinej calls on the Montenegrin state authorities, especially members of the Ministry of the Interior, to immediately end the brutal terror over the Serbian Orthodox Church, its clergy and its faithful people. Inhuman beatings of the Vicar Bishop Metodije of Dioclea, priests, and Serbian Orthodox believers, simply because they are Serbs and Orthodox believers, represent unprecedented acts in Europe since the fall of fascism and the end of Bolshevik terror.
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΑΧΑ ΚΑΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΙΟΡΔΑΝΙΑ
Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Απεστάλη, λέει, προς τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών η επιστολή - πρόσκληση του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Θεοφίλου για την σύγκληση τάχα και Πανορθοδόξου Συνόδου στο Αμμάν της Ιορδανίας, με αφορμή την χορήγηση του Τόμου της Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, πριν ένα χρόνο (6-1-2019).
ΕΠΙΤΙΜΙΟ, ΜΕΓΑΛΟ ΣΧΙΣΜΑ, ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΙΑ
Ιωάννης Λότσιος Δρ.Θ., Verianet
Από τα βασικά στοιχεία της αποτυχίας της εκκλησιαστικής μοσχοβίτικης πολιτικής, το καίριο και σημαντικό είναι η μη απόδοση τόμου αυτοκεφαλίας και συγχρόνως η μη επίλυση του λεγόμενων αναθεματισμών και αφορισμών κληρικών και λαϊκών από το Πατριαρχείο της Μόσχας. Και αυτό είναι ένα σοβαρό αίτιο απώλειας μιας προσπάθειας της ανάληψης μιας ''συντονιστικής'' διορθόδοξης πρωτοβουλίας. Ως προσπάθεια και ως παράδειγμα αποτελεί απορριπτέο.
Η ανεξαρτητοποίηση της Ουκρανίας ως κράτους από την Ρωσία, ανεξάρτητα από τις ορθόδοξες ή χριστιανικές ή ετερόθρηκες πεποιθήσεις του λαού, ανέδειξαν αυτήν ακριβώς την πολιτική καταρχάς ανεξαρτητοποίηση. Φυσικό επακόλουθο ήταν να αιτηθούν και μια αυτοκέφαλη Εκκλησία. Η λεγόμενη ‘’Αυτοκέφαλη ‘’ εκκλησία υπό του Μητροπολίτου Ονουφρίου ήταν στα μάτια πολλών αλλά και των επίσημων κειμένων του Πατριαρχείου της Μόσχας, μια μητρόπολη με ολίγα προνόμια και τίποτα περισσότερο,. Αυτό φαίνεται με τον τρόπο που αντιμετωπίζει το Πατριαρχείο της Ρωσίας, τον ίδιο τον Ονούφριο, όχι ως Προκαθήμενο αλλά ως μέλος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Είναι αλήθεια αυτό που βλέπουμε εκκλησιολογικά και κανονικά, τι είναι αυτοκέφαλος όταν έχει μια Τοπική Εκκλησία Τόμο και όταν δεν έχει. Η εναλλαγή στα επίσημα κείμενα του Πατριαρχείου της Μόσχας για την Εκκλησία του Μητροπολίτου Ονουφρίου είναι ενδεικτικές του γεγονότος και της διαπίστωσης αυτής. Εν σχέση με τις υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες λογίζεται ως αυτοκέφαλη, ενώ εν σχέση με το ίδιο το Πατριαρχείο της Μόσχας, μια εκκλησιαστική ανεξαρτησία. Άρα επομένως το αίτημα για μια ουσιαστική και πραγματική αυτοκεφαλία, ήταν μόνο η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, ήτοι η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, η οποία προσφέρει τόμο αυτοκεφαλίας με κανονικά και εκκλησιολογικά δεδομένα. Η ανικανότητα της εκκλησιαστικής ηγεσίας του Πατριαρχείου Μόσχας, δεσμευμένη στο ανάθεμα και στον αφορισμό, κληρικών και λαϊκών της Ουκρανίας, χωρίς καν να σκεφθούν να το αναιρέσουν, που θα είχαν τουλάχιστον μια απάλειψη των αντί-ρωσικών συναισθημάτων., έπεσε στο κενό. Το ερώτημα ίστατο μετέωρο για το είδος της αυτοκεφαλίας αν ποτέ δινόταν από την Μόσχα. Ο εγκλωβισμός της εκκλησιολογίας μέσα στα σοβιετικά εθνοφυλετικα συμφέροντα δεν άφησαν καν να δείξουν ένα βήμα πραγματικό. Οι πράξεις απομιμήσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου από το Πατριαρχείο Μόσχας, είναι αρκετές να δείξουν και την ειδοποιό διαφορά.
Είναι περίεργη εκκλησιολογικά η δήλωση του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου. Ιδιαιτέρως πρέπει να προβληματίσει τους Λατίνους θεολόγους, ειδικότερα όσους είναι φύλλα προσκείμενοι στην ρωσική θεολογία. και με σημείωση της συνατήσεως της Μικτής Επιτροπής του Θεολογικού Διαλόγου για το θέμα Πρωτείο και Συνοδικότητα κατά την β' χιλιετία. Η αναφορά στον ''Πάπα'' και τον ΄΄Πατριάρχη'' στην βυζαντινή αυτοκρατορία.... ενέχει την αμφισβήτηση των προνομίων της παλαιάς αλλά και της νέας Ρώμης, τούτα δοθέντα με κανονικές διατάξεις. Η Νέα Ρώμη δεν κατάργησε την Παλαιά, αλλά αποτέλεσε συνέχεια. Δια τούτο όταν συλλειτουργούσαν Πάπας και Πατριάρχης κατα την Α' χιλιετία πρώτος ήταν ο Πάπας. Η σχέση παλαιάς και νέας Ρώμης καθορίστηκε και ω de facto κανονική πραγματικότητα στα προνόμια και την επίλυση προβλημάτων εφ' όλης της Καθόλου Εκκλησίας. Οπωσδήποτε δεν μπορεί να μιλάμε για πρώτη και δεύτερη Ρώμη, αλλά για την Ρώμη και την νέα Ρώμη, altera roma. Η θεωρία της τρίτης λεγομένης δεν θέλει ως εκκλησιολογική και κανονική επιδίωξη, ήδη από την αρχική της δημιουργία. Από τα σκαριά της αυτή η θεωρία είναι σε αποτυχία γιατί στοχεύει σε αντικατάσταση των δύο εδρών, Ρώμης και Κωνσταντινούπολης..με ξεκάθαρα λόγια η επιδιώξεις της θεωρίας αυτής αναφέρονται και στην θέση του Πάπα στην α' χιλιετία...
Στο αυτοκέφαλο της Ουκρανίας, της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, το λεγόμενο επιτίμιο ακοινωνησίας του Πατριαρχείου της Μόσχας,βέβαια ωες σύνηθες πρακτική που ακολουθεί πάντοτε, όπως π.χ. στην χορήγηση τόμου στην Εκκλησία της Πολωνίας, είανι όχι μόνο αδόκιμος αλλά και έξω από κάθε είδους κανονικής αναφοράς. Οι λόγοι τους οποίους εικαλείται το πατριαρχείο Μόσχας δεν είναι φυσικά δογματικοί ή Κανονικοί, οι μερικές αναφορές ή η παρερμηνεία Κανόνων είναι βέβαια μια προσωρινή απάντηση και όχι μια σοβαρή δογματική και κανονική τοποθέτηση, απέναντι στις αυτοκέφαλες εκκλησίες. Αυτή η συμπεριφορά της Μόσχας, δεν ενέδωσε μια αποδοχή γενικότερα. Εντούτοις εγκλωβισμένοι μέσα στα γεωπολιτικά σοβιετικά σχέδια, πολιτικά και εκκλησιαστικά, αποδεικνύει μια άγονη και ξερή τουλάχιστον ως αυτή παρουσιάζεται,- την διάσωση της ενότητας της Εκκλησίας- ως μια συντονιστική διορθόδοξη πρωτοβουλία, έχει αποτύχει αλλά και έχει δείξει στον υπόλοιπο ορθόδοξο κόσμο ότι η εκκλησιολογία και η εκκλησιαστική πολιτική της Ηγεσίας του Πατριαρχείου της Μόσχας νοσεί, και νοσεί βαθύτατα. Η ταύτιση λοιπόν του επιτιμίου αυτού με το μεγάλο σχίσμα, έρχεται σε αντιθετική σχέση με την εκκλησιολογία της Ορθοδόξου εκκλησίας, περί της αυτοσυνειδησίας της. Η αναγωγή του επιτιμίου λοιπόν σε μεγάλο σχίσμα, είναι μονομερής και εκφραζόμενο μέσα από μια ρωσική λεγόμενη θεολογία, πάσχουσα και προβληματική στην περιγραφή της εκκλησίας των μυστηρίων και του πρωτείου, ιδίως της συνοδικότητας. Οι γεωπολιτικές στρατηγικές και τα όνειρα της αρπαγής προνομίων, δεν αποτελούν στοιχεία μιας απόρριψης ενός διαλόγου αλλά μιας διορθόδοξης συζήτησης για την μονομερής ανάλωση πρωτοβουλιών του Πατριαρχείου της Μόσχας με εκκλησίες και ομολογίες, χωρίς διορθόδοξη έγκριση, χωρίς διορθόδοξη ενημέρωση. Αυτά τα στοιχεία δεν ελέγχθηκαν και δεν αποτυπώθηκαν τουλάχιστον από τον αντιοικουμενιστικό κόσμο και εκείνες τις εκκλησίες που είναι φύλλα προσκείμενες στο πατριαρχείο της Μόσχας. Το ζήτημα είναι βέβαιο καίριας σημασίας στο κατά πόσο υποβιβάζεται η Εκκλησιολογία σε μια κοινοβουλευτικού τύπου κοινότητα, ως μια συνομοσπονδία .........Το ερώτημα είναι σαφές όταν π.χ. στο κοινό κείμενο περί πρωτείου και συνοδικότητας στο Κιέτι το 2016, γίνεται μνεία περί της λειτουργίας του Εκκλήτου, της τελεσίδικης εκδίκασης υποθέσεων από τις έδρες των πρεσβυγενών πατριαρχείων, πώς δε υπάρχει άρνηση εκ των υστέρων; όπως επίσης στις δηλώσεις περί παπισμού του Πατριάρχη Μόσχας δεν είδαμε ένα σχόλιο, ούτε καν από θεολογικούς κοινούς συνδέσμους ή forum.
Η ανεξαρτητοποίηση της Ουκρανίας ως κράτους από την Ρωσία, ανεξάρτητα από τις ορθόδοξες ή χριστιανικές ή ετερόθρηκες πεποιθήσεις του λαού, ανέδειξαν αυτήν ακριβώς την πολιτική καταρχάς ανεξαρτητοποίηση. Φυσικό επακόλουθο ήταν να αιτηθούν και μια αυτοκέφαλη Εκκλησία. Η λεγόμενη ‘’Αυτοκέφαλη ‘’ εκκλησία υπό του Μητροπολίτου Ονουφρίου ήταν στα μάτια πολλών αλλά και των επίσημων κειμένων του Πατριαρχείου της Μόσχας, μια μητρόπολη με ολίγα προνόμια και τίποτα περισσότερο,. Αυτό φαίνεται με τον τρόπο που αντιμετωπίζει το Πατριαρχείο της Ρωσίας, τον ίδιο τον Ονούφριο, όχι ως Προκαθήμενο αλλά ως μέλος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Είναι αλήθεια αυτό που βλέπουμε εκκλησιολογικά και κανονικά, τι είναι αυτοκέφαλος όταν έχει μια Τοπική Εκκλησία Τόμο και όταν δεν έχει. Η εναλλαγή στα επίσημα κείμενα του Πατριαρχείου της Μόσχας για την Εκκλησία του Μητροπολίτου Ονουφρίου είναι ενδεικτικές του γεγονότος και της διαπίστωσης αυτής. Εν σχέση με τις υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες λογίζεται ως αυτοκέφαλη, ενώ εν σχέση με το ίδιο το Πατριαρχείο της Μόσχας, μια εκκλησιαστική ανεξαρτησία. Άρα επομένως το αίτημα για μια ουσιαστική και πραγματική αυτοκεφαλία, ήταν μόνο η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, ήτοι η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, η οποία προσφέρει τόμο αυτοκεφαλίας με κανονικά και εκκλησιολογικά δεδομένα. Η ανικανότητα της εκκλησιαστικής ηγεσίας του Πατριαρχείου Μόσχας, δεσμευμένη στο ανάθεμα και στον αφορισμό, κληρικών και λαϊκών της Ουκρανίας, χωρίς καν να σκεφθούν να το αναιρέσουν, που θα είχαν τουλάχιστον μια απάλειψη των αντί-ρωσικών συναισθημάτων., έπεσε στο κενό. Το ερώτημα ίστατο μετέωρο για το είδος της αυτοκεφαλίας αν ποτέ δινόταν από την Μόσχα. Ο εγκλωβισμός της εκκλησιολογίας μέσα στα σοβιετικά εθνοφυλετικα συμφέροντα δεν άφησαν καν να δείξουν ένα βήμα πραγματικό. Οι πράξεις απομιμήσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου από το Πατριαρχείο Μόσχας, είναι αρκετές να δείξουν και την ειδοποιό διαφορά.
Είναι περίεργη εκκλησιολογικά η δήλωση του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου. Ιδιαιτέρως πρέπει να προβληματίσει τους Λατίνους θεολόγους, ειδικότερα όσους είναι φύλλα προσκείμενοι στην ρωσική θεολογία. και με σημείωση της συνατήσεως της Μικτής Επιτροπής του Θεολογικού Διαλόγου για το θέμα Πρωτείο και Συνοδικότητα κατά την β' χιλιετία. Η αναφορά στον ''Πάπα'' και τον ΄΄Πατριάρχη'' στην βυζαντινή αυτοκρατορία.... ενέχει την αμφισβήτηση των προνομίων της παλαιάς αλλά και της νέας Ρώμης, τούτα δοθέντα με κανονικές διατάξεις. Η Νέα Ρώμη δεν κατάργησε την Παλαιά, αλλά αποτέλεσε συνέχεια. Δια τούτο όταν συλλειτουργούσαν Πάπας και Πατριάρχης κατα την Α' χιλιετία πρώτος ήταν ο Πάπας. Η σχέση παλαιάς και νέας Ρώμης καθορίστηκε και ω de facto κανονική πραγματικότητα στα προνόμια και την επίλυση προβλημάτων εφ' όλης της Καθόλου Εκκλησίας. Οπωσδήποτε δεν μπορεί να μιλάμε για πρώτη και δεύτερη Ρώμη, αλλά για την Ρώμη και την νέα Ρώμη, altera roma. Η θεωρία της τρίτης λεγομένης δεν θέλει ως εκκλησιολογική και κανονική επιδίωξη, ήδη από την αρχική της δημιουργία. Από τα σκαριά της αυτή η θεωρία είναι σε αποτυχία γιατί στοχεύει σε αντικατάσταση των δύο εδρών, Ρώμης και Κωνσταντινούπολης..με ξεκάθαρα λόγια η επιδιώξεις της θεωρίας αυτής αναφέρονται και στην θέση του Πάπα στην α' χιλιετία...
Στο αυτοκέφαλο της Ουκρανίας, της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, το λεγόμενο επιτίμιο ακοινωνησίας του Πατριαρχείου της Μόσχας,βέβαια ωες σύνηθες πρακτική που ακολουθεί πάντοτε, όπως π.χ. στην χορήγηση τόμου στην Εκκλησία της Πολωνίας, είανι όχι μόνο αδόκιμος αλλά και έξω από κάθε είδους κανονικής αναφοράς. Οι λόγοι τους οποίους εικαλείται το πατριαρχείο Μόσχας δεν είναι φυσικά δογματικοί ή Κανονικοί, οι μερικές αναφορές ή η παρερμηνεία Κανόνων είναι βέβαια μια προσωρινή απάντηση και όχι μια σοβαρή δογματική και κανονική τοποθέτηση, απέναντι στις αυτοκέφαλες εκκλησίες. Αυτή η συμπεριφορά της Μόσχας, δεν ενέδωσε μια αποδοχή γενικότερα. Εντούτοις εγκλωβισμένοι μέσα στα γεωπολιτικά σοβιετικά σχέδια, πολιτικά και εκκλησιαστικά, αποδεικνύει μια άγονη και ξερή τουλάχιστον ως αυτή παρουσιάζεται,- την διάσωση της ενότητας της Εκκλησίας- ως μια συντονιστική διορθόδοξη πρωτοβουλία, έχει αποτύχει αλλά και έχει δείξει στον υπόλοιπο ορθόδοξο κόσμο ότι η εκκλησιολογία και η εκκλησιαστική πολιτική της Ηγεσίας του Πατριαρχείου της Μόσχας νοσεί, και νοσεί βαθύτατα. Η ταύτιση λοιπόν του επιτιμίου αυτού με το μεγάλο σχίσμα, έρχεται σε αντιθετική σχέση με την εκκλησιολογία της Ορθοδόξου εκκλησίας, περί της αυτοσυνειδησίας της. Η αναγωγή του επιτιμίου λοιπόν σε μεγάλο σχίσμα, είναι μονομερής και εκφραζόμενο μέσα από μια ρωσική λεγόμενη θεολογία, πάσχουσα και προβληματική στην περιγραφή της εκκλησίας των μυστηρίων και του πρωτείου, ιδίως της συνοδικότητας. Οι γεωπολιτικές στρατηγικές και τα όνειρα της αρπαγής προνομίων, δεν αποτελούν στοιχεία μιας απόρριψης ενός διαλόγου αλλά μιας διορθόδοξης συζήτησης για την μονομερής ανάλωση πρωτοβουλιών του Πατριαρχείου της Μόσχας με εκκλησίες και ομολογίες, χωρίς διορθόδοξη έγκριση, χωρίς διορθόδοξη ενημέρωση. Αυτά τα στοιχεία δεν ελέγχθηκαν και δεν αποτυπώθηκαν τουλάχιστον από τον αντιοικουμενιστικό κόσμο και εκείνες τις εκκλησίες που είναι φύλλα προσκείμενες στο πατριαρχείο της Μόσχας. Το ζήτημα είναι βέβαιο καίριας σημασίας στο κατά πόσο υποβιβάζεται η Εκκλησιολογία σε μια κοινοβουλευτικού τύπου κοινότητα, ως μια συνομοσπονδία .........Το ερώτημα είναι σαφές όταν π.χ. στο κοινό κείμενο περί πρωτείου και συνοδικότητας στο Κιέτι το 2016, γίνεται μνεία περί της λειτουργίας του Εκκλήτου, της τελεσίδικης εκδίκασης υποθέσεων από τις έδρες των πρεσβυγενών πατριαρχείων, πώς δε υπάρχει άρνηση εκ των υστέρων; όπως επίσης στις δηλώσεις περί παπισμού του Πατριάρχη Μόσχας δεν είδαμε ένα σχόλιο, ούτε καν από θεολογικούς κοινούς συνδέσμους ή forum.
ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕΡΒΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΝΕΞΗ ΚΑΤΑΡ
Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Η είδηση λέει ότι το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2019, ο Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης Ι' υποδέχθηκε στην Πατριαρχική του έδρα στη Δαμασκό τον Αρχιεπίσκοπο Κυριακουπόλεως Χριστόφορο, αντιπρόσωπο του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεοφίλου Γ', ο οποίος παρέδωσε στον Πατριάρχη Αντιοχείας ένα γράμμα περί μιάς Σύναξης των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο Αμμάν, με σκοπό τη "διατήρηση της Ορθόδοξης ενότητας", η οποία τάχα κινδυνεύει λόγω του Ουκρανικού ζητήματος.
Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019
ARCHBISHOP ELPIDOPHOROS STANDS WITH JEWISH COMMUNITY IN THE FACE OF RISING ANTI-SEMITISM
Archbishop Elpidophoros Stands with Jewish Community in the face of Rising Anti-Semitism
press Office - Stavros Papagermanos - pressoffice@goarch.org - (212) 570-3530
ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ: ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος απέρριψε κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο να αποδοθεί αυτοκεφαλία στην αποκαλούμενη ορθόδοξη Εκκλησία του Μαυροβουνίου, μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην χώρα και το νόμο που ψήφισε, σύμφωνα με τον οποίο η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία χάνει ουσιαστικά την ακίνητη περιουσία της.
«ΑΔΙΚΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ»
Επιμέλεια: Νίκος Οικονόμου – Πρακτορείο «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»
«Ο νόμος για τις θρησκευτικές ελευθερίες στο Μαυροβούνιο δεν είναι δίκαιος», ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, προσθέτοντας ότι αυτό επισήμανε και στον Πρόεδρο της χώρας Μίλο Τζουκάνοβιτς, σε επιστολή που του είχε αποστείλει πριν λίγους μήνες.
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑΡ ΣΤΗΝ... ΚΑΤΑΡΑ...
Δηλαδή, τώρα πρέπει να
πιστέψει το αφελές «ποίμνιο» ότι οι δύο αυτοί Προκαθήμενοι μαλλιοτραβήχτηκαν
μεταξύ τους για το... Κατάρ! Για μια χώρα αμιγώς και αυστηρώς μουσουλμανική, με
ανύπαρκτο αυτόχθονα χριστιανικό πληθυσμό (όσοι χριστιανοί υπάρχουν εκεί, καλά
καλά ούτε μια ενορία της προκοπής, είναι οικονομικοί μετανάστες...) και
αναστάτωσαν το σύμπαν για αυτή την έριδα...
Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019
Ο ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΣ "ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ" ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Του Θεοδώρου Καλμούκου
29 Δεκεμβρίου, 2019
Δεν εξέπληξε η τελευταία πράξη αντιεκκλησιαστικού και αντορθόδοξου παροξυσμού του Πατριαρχείου της Μόσχας, η διακοπή της μνημόνευσης του ονόματος του Προκαθημένου του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου της Ορθόδοξης Εκκλησίας, του Μακαριώτατου Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου του Δευτέρου από τα Δίπτυχα της Θείας Ευχαριστίας, επειδή αναγνώρισε την Αυτοκεφαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Με άλλα λόγια επειδή ο Πατριάρχης Θεόδωρος έπραξε το εκκλησιολογικώς ορθόν.
HIS BEATITUDE PATRIARCH JOHN X RECEIVED HIS EMINENCE CHRISTOPHOROS, THE METROPOLITAN OF AMMAN DELEGATED BY HIS BEATITUDE PATRIARCH THEOPHILUS III
2019-12-28
His Beatitude Patriarch John X received His Eminence Christophoros, the Metropolitan of Amman delegated by His Beatitude Patriarch Theophilus III, on December 28, 2019 at the Patriarchate in Damascus. His Eminence Theophilus delivered a message regarding a meeting in Amman by the heads of the Orthodox Churches with the aim of “preserving the Orthodox unity”, a unity broken by the Ukrainian crisis.
ΤΑ ΡΩΜΑΙΪΚΑ ΚΑΛΥΜΜΑΥΧΙΑ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ...
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, όπως από καιρό είχε προαναγγείλει ο Προκαθήμενός της, άρχισε να αποβάλλει σταδιακά τις βίαια και δόλια επιβληθείσες «αυτοκρατορικές παραδόσεις» της Μοσχοβίας και να επανέρχεται στις πνευματικές της ρίζες, στα νάματα της Ορθοδοξίας και της ευσέβειας που διδάχθηκε από τη Μητέρα της Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία. Από τότε που ο Πρίγκιπας του Κιέβου Άγιος Βλαδίμηρος δέχθηκε το Βάπτισμα στον ποταμό Δνείπερο μαζί με όλους τους Ρως του Κιέβου. Τότε γεννήθηκε η Ορθόδοξος Εκκλησία του Κιέβου και της Ουκρανίας. Ως εκλεκτή Θυγατέρα της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, του Πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου.
Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2019
Щодо антиканонічних дій Почесного Патріарха Філарета і його оточення
28 Грудня 2019
Незважаючи на всі спроби Православної Церкви України в дусі поваги до похилого віку та минулих заслуг Почесного Патріарха Філарета спонукати його до припинення самоізоляції та до виконання соборної волі Помісної Церкви, — на жаль слід констатувати, що він продовжує порушувати канони і церковний Статут.
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΝΩΤΗΣ: Η ΔΙΣ ΣΤΕΡΕΩΘΕΙΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΤΟΝ 20ΟΝ ΑΙΩΝΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ
ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΙΕΒΟΥ ΣΥΓΚΑΛΕΣΕ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΙΕΒΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ Κ.Κ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)
Στις 24 Δεκεμβρίου 2019, ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας κ.κ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ συγκάλεσε Ιερατική Σύναξη όλων των κληρικών της Μητροπολιτικής Περιφέρειας του Κιέβου, στην αίθουσα συνεδριάσεων της Ορθοδόξου Θεολογικής Ακαδημίας Κιέβου.
Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2019
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ π. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΠΑΠΑΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟ
Εκδήλωση μνήμης για τον π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο
ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, 6 Μ.Μ.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ: ''Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ''
Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία ετελέσθη στον Μητροπολιτικό Ι. Ναό Αγίου Στεφάνου Παρισίων επί τη ιερά μνήμη του Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου.
ΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ
Του Θεοδώρου Καλμούκου
27 Δεκεμβρίου, 2019,
ΒΟΣΤΩΝΗ. Το Πατριαρχείο της Μόσχας απεργάζεται τη διάσπαση της
Ορθόδοξης Εκκλησίας, εάν επαληθευθούν οι πληροφορίες που δημοσιεύει η
ηλεκτρονική έκδοση Orthodox Christianity, η οποία απηχεί την νοοτροπία
και τη γραμμή του Πατριαρχείου της Μόσχας. Σε δημοσίευμα της στην
αγγλική γλώσσα, αναφέρει ότι η Σύνοδος του Πατριαρχείου Μόσχας την
Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2019 υπό την προεδρία του Πατριάρχη Κυρίλλου
διέκοψε την Ευχαριστιακή κοινωνία με τον Προκαθήμενο του Δευτεροβάθμιου
πρεσβυγενούς Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Μακαριότατο Πατριάρχη Θεόδωρο
τον Β, επειδή ο τελευταίος προχώρησε στην αναγνώριση της Αυτοκέφαλης
Εκκλησίας της Ουκρανίας υπό τον Μητροπολίτη Επιφάνιο. Αυτό σημαίνει ότι η
Εκκλησία της Ρωσίας έθεσε εκτός των Δίπτυχων της Ορθόδοξης Εκκλησίας
τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο και δεν τον μνημονεύει κατά την
τέλεση της Θείας Ευχαριστίας.
Кілька коментарів до московських рішень
Σχόλιο του Πανιερώτατου Αρχιεπισκόπου Τσερνιχίβ και Νιζχίν κ. Ευστράτιου, σχετικά με τις αποφάσεις του Πατριαρχείου της Ρωσίας
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΜΕΛΙΤΩΝΑ
Ο μακαριστός Χαλκηδόνος Μελίτων κατά την εις Επίσκοπον χειροτονία του σημερινού Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου (25-12-1973) |
Ὁμιλία τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
εἰς τήν Ἡμερίδα πρός τιμήν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Χαλκηδόνος Μελίτωνος
ἐπί τῇ συμπληρώσει τριακονταετίας ἀπό τῆς κοιμήσεως αὐτοῦ
(Φανάριον, 14.12.2019)
Ο ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΤΩΝ ΔΙΠΤΥΧΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
Μόλις, ως μη ώφειλε, προέκυψε από πηγές της ρωσικής προπαγάνδας και από εν Ελλάδι φερέφωνά της το ζήτημα περί του εάν η Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Ουκρανίας συμπεριλαμβάνεται ή όχι στα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος του έτους 2020, που ήδη έχουν κυκλοφορηθεί και διατίθενται, θεώρησα απαραίτητο να απευθύνω σχετικό ερώτημα σε έναν άνθρωπο που είναι μέλος της σχετικής Υποεπιτροπής Διπτύχων της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως επιμελητής της εκδόσεως.
Πρόκειται για τον ελλογιμ. κ. Διονύσιο Μπιλάλη - Ανατολικιώτη, δρ φιλοσοφικής σχολής Αθηνών, μουσικολόγο-τυπικολόγο, πτυχιούχο κοινωνικής θεολογίας, διπλωματούχο βυζαντ. μουσικής, συντάκτη του ετησίου Κανοναρίου των «Διπτύχων» της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο κ. Ανατολικιώτης με πολλή προθυμία μου απέστειλε εκτενή, σαφή και ξεκάθαρη, απάντηση για το ζήτημα, η οποία επιβεβαιώνει όσα ήδη είχα δημοσιεύσει σε προγενέστερο χρόνο σύμφωνα με πληροφόρηση από άλλες πηγές. Τον ευχαριστώ για την ευγενική του απάντηση, την οποία, με την άδειά του, δημοσιεύω παρακάτω προς πληρέστερη ενημέρωση των ενδιαφερομένων.
Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2019
Ο ΣΕΡΓΚΕΙ ΤΣΑΠΝΙΝ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΟΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ
Του Σεργκέι Τσάπνιν*
Το πιο εντυπωσιακό είναι η διατύπωση της παραγράφου 8 του υπ’ αριθ. 151 Πρακτικού (σ.μ.: εννοεί την Απόφαση της Συνόδου του Πατριαρχείου Μόσχας της 26ης Δεκεμβρίου 2019):
Η ΣΧΙΖΟΕΙΔΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΜΟΣΧΑΣ (Η ΜΗΠΩΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΙΚΟΥ;)...
Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης,
Κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκ Κρήτης.
Κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκ Κρήτης.
Σε ρωσικές πηγές διαβάζουμε το εξής:
«Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος έχει συγκαλέσει όλους τους επισκόπους (370) του Πατριαρχείου Μόσχας σε Σύνοδο στα τέλη του Δεκεμβρίου 2019, για να προσδιορίσουν και να αποφασίσουν εάν οι Ελληνικές Εκκλησίες που βρίσκονται σε κοινωνία με τους αχειροτόνητους Ουκρανούς εθνικιστές σχισματικούς είναι στην πραγματικότητα σχισματικές...».
ECUMENICAL PATRIARCH: THE MOST IMPORTANT MOMENT FOR THE PATRIARCHATE IN 2019 WAS THE GRANTING OF THE AUTOCEPHALY TO THE CHURCH OF UKRAINE
The activities and initiatives taken by the Ecumenical Patriarchate in 2019, as well as his hopes and expectations for the new year, were mentioned by Ecumenical Patriarch Bartholomew on Sunday, December 22, in his speech in the community hall of St. Nicholas in Neochori Bosporus, after the Divine Liturgy, at which he officiated, Orthodoxtimes report.
"ΙΚΕΣΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΗ" ΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΜΟΣΧΑ ΔΙΑΚΟΠΤΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου, Φως Φαναρίου
Σήμερα, Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2019, δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων, η Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας προέβη επισήμως σε μία ακόμα διακοπή μνημόνευσης Ορθοδόξου Προκαθημένου, του Μακ. Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου Β', εξαιτίας της αναγνωρίσεως από το Δευτερόθρονο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΛΟΣΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (Βίντεο)
US-International Coptic Media Center
Today, His Holiness visited Patriarch Theodore II of the Greek Orthodox Patriarchate of Alexandria and of All Africa for this year's Christmas celebration according to the Gregorian Calendar. This took place in the Patriarchal Cathedral of St. Nicholas in Cairo.
ΔΙΠΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Πρωτοπρεσβύτερος Ηλίας Τσιγκλάτζε (Πατριαρχείο Γεωργίας),
Νομικός και Ιστορικός.
Μετάφραση: Νικόλαος Γκουργκενίτζε
Ο σημερινός εκκλησιαστικός διπολισμός της παγκόσμιας Ορθοδοξίας συνίσταται σε φιλελληνικές και φιλορωσικές στάσεις και κατευθύνσεις οι οποίες μάλιστα προέρχονται από τις ακόλουθες περιστάσεις.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)