Θεοδώρου Καλμούκου
Τελικά το Πατριαρχείο της Μόσχας μπήκε φωναχτά
και επίσημα πλέον στον ανίερο χορό των διασπαστών της Ορθόδοξης
Εκκλησίας, μαζί με τα Πατριαρχεία Βουλγαρίας, Αντιοχείας και Γεωργίας.
Οπως σημειώσαμε από την πρώτη στιγμή που ακούστηκαν οι πρώτες
ενστάσεις από τη Βουλγαρία και την Αντιόχεια «ο κακός δαίμων» είναι η
Μόσχα, διότι οι λοιποί κατ’ ουσία τελούν σε παρακμιακή κατάσταση και
απλά συντάσσονται με τη Μόσχα για να αποκτούν κάποια υπόσταση.
Ακόμα και μία πρόχειρη και φευγαλέα έστω ματιά στους λόγους που
επικαλούνται οι Ρώσοι είναι αρκετή για να καταλάβει κάποιος πως είναι
παιδαριωδώς προσχηματικοί, απλώς και μόνο για να τορπιλίσουν τη Μεγάλη
Σύνοδο. Δεν μπόρεσαν ποτέ να δεχθούν ότι τη Μεγάλη Σύνοδο την έβαλε στην
τελική της ευθεία προς πραγματοποίηση το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ο
σημερινός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος. Σίγουρα συνιστά μια προσπάθεια 93
ολόκληρων χρόνων, αλλά η αλήθεια είναι ότι η προσπάθεια αυτή ωρίμασε επί
Πατριαρχίας του σημερινού Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.
Φυσικά και θα μπορούσε η θεματολογία της Μεγάλης Συνόδου να ήταν
ευρύτερη και με θέματα που απασχολούν τον σημερινό άνθρωπο του 21ου
αιώνα, πάνω και πέρα από τα νομικίστικα και κανονιστικά, όπως σημειώσαμε
και σε πρότερα σχόλια. Θα θυμίσω ότι υποβάλλαμε ανάλογες ερωτήσεις σε
συνεντεύξεις κορυφαίων εκκλησιαστικών ανδρών, όπως στον Μητροπολίτη
Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, τον Αρχιεπίσκοπο Νέας Ιουστινιανής και πάσης
Κύπρου κ. Χρυσόστομο και φυσικά στον ημέτερο Αρχιεπίσκοπο Γέροντα
Αμερικής κ. Δημήτριο.
Ωστόσο, η Μεγάλη Σύνοδος δρομολογήθηκε κοινή συναινέσει και
συναποφάσει των Προκαθημένων των κατά Τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και των
αντιπροσώπων τους και ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη προσυνοδική
διαδικασία. Γι’ αυτό ακριβώς είναι πασιφανές ότι η Μόσχα και οι
υποτακτικοί της οι οποίοι πλέον έχουν αναχθεί σε «αυλόδουλους» παίζουν
τα γνωστά τους παίγνια.
Και για να μιλήσουμε καθαρά και ευθέως. όπως πάντοτε άλλωστε, οι
ενστάσεις και οι δικαιολογίες δεν εδράζονται ούτε σε διαφωνίες επί των
κειμένων της θεματολογίας, αλλά ούτε και στην «ομοφωνία», αλλά η
στόχευση είναι μία να πληγεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να δειχθεί
ότι το Πατριαρχείο της Μόσχας διαθέτει ηγεμονία. Θέλει να δείξει ότι
έχει τη δύναμη να ματαιώσει ακόμα και μία Μεγάλη Σύνοδο της Ορθόδοξης
Εκκλησίας, ανυποψίαστο πως περνά στην ιστορία ως ο διασπαστής της
Εκκλησίας. Είναι ένα στίγμα που θα σημαδέψει την ιστορία του για πάντα
και δεν θα ξεπλυθεί ποτέ.
Στους Βούλγαρους δεν αναφέρομαι καν διότι αυτοί πλέον είναι
συνηθισμένοι από σχίσματα, ειδικεύονται σ’ αυτά. Κι είναι κρίμα διότι ο
Πατριάρχης κ. Νεόφυτος δείχνει να είναι ένας ψύχραιμος και σύννους
ιεράρχης, ο οποίος δυστυχώς επιτρέπει στον εαυτό του να άγεται και να
φέρεται από μία θλιβερή μερίδα φονταμενταλιστών ιεραρχών που τον έχουν
εγκλωβίσει. Εκκλησιαστικός ηγέτης, τον οποίον τιμώ και σέβομαι, μου
έλεγε το πρωινό της Δευτέρας πως ο Πατριάρχης Νεόφυτος αναζητούσε
τρόπους διεξόδου διότι ο ίδιος θέλει να παρευρεθεί στη Μεγάλη Σύνοδο.
Από την άλλη μεριά, ειλικρινά απορώ με τον Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ
κ. Ιλαρίωνα, τον δεύτερο στο Πατριαρχείο Μόσχας, διότι γράμματα γνωρίζει
και ευρύνους είναι, και αντίληψη των πραγμάτων έχει, είναι αδύνατο να
μην κατανοεί ότι η διάσπαση υψώνεται απειλητική και πως το Πατριαρχείο
του θα βρεθεί στην απομόνωση αφού η πλειοψηφία των Ορθοδόξων Εκκλησιών
θα προσέλθουν στη Σύνοδο.
Βέβαια ό καθένας είναι υπεύθυνος για τις αποφάσεις και τις πράξεις
του και το Πατριαρχείο της Μόσχας αν δεν έλθει εις εαυτόν έστω και την
εσχάτη ώρα και προσέλθει στη Μεγάλη Σύνοδο, δεν θα μπορέσει ποτέ πλέον
να μιλήσει για ενότητα διότι απλώς θα είναι μία πομφόλυγα αδολεσχίας.