Περίληψη της εισήγησης του Αναπληρωτή Καθηγητή του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας κ. Κωνσταντίνου Κωτσιόπουλου,στην Επιστημονική Ημερίδα για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο
Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος ακολουθώντας το πνεύμα της θεολογικής διδασκαλίας του Σαρκωμένου Λόγου του Θεού, απέδειξε τον έντονο κοινωνικό χαρακτήρα της Ορθόδοξης πίστης και στον πνευματικό ρεαλισμό της. Ο έντονα κοινωνικός χαρακτήρας καλεί τον άνθρωπο σε εμπειρικό και βιωματικό αγώνα. Άλλωστε κατά την Ορθόδοξη πατερική διδασκαλία «πρᾶξις ἐστί θεωρίας ἐπίβασις» και ως εκ τούτου έχουμε «λόγο έμπρακτο» και «πράξη ελλόγιμη».
Η σύγχρονη πολιτική θεωρία αποδέχεται τη θετική συμβολή του Χριστιανισμού στη γέννηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (J. Habermas), αλλά κα τα επίσημα κείμενα του Ευρωπαϊκού Συντάγματος και της Συνθήκης της Λισαβώνας μιλούν για έναν τακτικό, διαφανή, ισότιμο και γόνιμο διάλογο της Ε.Ε με τις Εκκλησίες, προς όφελος της κοινωνίας των πολιτών, στην οποία ανήκει και η κοινωνία των πιστών.
Οι συχνές αναφορές της Μεγάλης Συνόδου υπέρ των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αντηχούν το γνήσιο πνεύμα του Χριστιανισμού, ο οποίος τιμά το ανθρώπινο πρόσωπο, ως εικόνα του Θεού, την ελευθερία της συνείδησης και το απαραβίαστο αυτής, τους διακριτούς αλλά και συνεργαζόμενους ρόλους Εκκλησίας-πολιτείας και το δημοκρατικό πολίτευμα ως χώρο έκφρασης και δράσης. Από την άλλη πλευρά όμως επισημαίνεται και το γεγονός της ελευθερίας ως καθήκον, θυσία, αγάπη και προσφορά και όχι μόνο ως δικαίωμα. Η χριστιανική άσκηση δίνει και ένα ανώτερο πνευματικό επίπεδο στην θεωρία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και απεγκλωβίζει τον σύγχρονο νεωτερικό και εκκοσμικευμένο άνθρωπο από τον ωφελιμισμό και τον ατομικισμό της συνεχούς διεκδίκησης δικαιωμάτων.
Βασικές πολιτικές και συνταγματικές αρχές υπέρ της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του Ανθρώπου έλκουν την καταγωγή τους από τον Χριστιανισμό, ο οποίος μέσω του Βυζαντινού Δικαίου πέρασε στη σύγχρονη συνταγματική θεωρία και το νομικό πολιτισμό του σύγχρονου κόσμου.