ΕΟΡΤΑΣΜΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ 24ΗΣ ΙΟΥΝΙΟΥ '' ΤΗΝ 26Η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Orthodox Autocephalous Church of Albania

  Greek-English- Albanian

24 qershor 1992 – Patriarkana Ekumenike zgjidhte Fortlumturinë

e Tij Anastasin në krye të Kishë sonë

Më 24 qershor 1992, Patriarkana Ekumenike do të zgjidhte Mitropolitin Anastas, si Kryepiskopin e parë pas ardhjes së demokracisë. Kjo zgjedhje mund të quhet edhe rinjohje dhe ripërtëritje e Autoqefalisë të Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë, të vënë në diskutim nga shkatërrimi total që i bëri Kishës sonë regjimi komunist. Kjo ngjarje ishte shpallje e lajmit të mirë se Kisha e Shqipërisë ishte e gjallë dhe plot jetë dhe do mund të vazhdonte veprën shpirtërore të ndriçuar nga Perëndia në dobi të gjithë shoqërisë shqiptare.

Kryepiskopi Anastas erdhi në Shqipërisë, në korrik 1991, si Eksark Patriarkal, për të parë se çkishte mbetur pas gërmadhave ateiste. Shpejt, Fortlumturia e Tij u bë një emër i dashur dhe i respektuar në Kishën tonë, por ai gëzonte prej kohësh nderim të veçantë në të gjitha Kishat e tjera Orthodhokse kudo në botë dhe më gjerë. Emri i tij jo vetëm u bë sinonim i ringjalljes së Kishës në Shqipëri, por edhe si i një hierapostulli të ditëve të sotme, i promotorit të dialogut ndërmjet besimeve dhe kulturave të ndryshme, i paqes dhe dashurisë për të gjithë, i përkujdesit për të varfrit dhe nevojtarët dhe të respektit, lirisë dhe dinjitetit të çdo personi, kushdo qoftë ai.

Kishën tonë e kishte dobësuar shumë periudha e gjatë e pushtimit osman. Pas Pavarësisë, vetëm dy vjet kishte qenë e lirë të zhvillohej kanonikisht, që nga shpallja e autoqefalisë, sepse pasuan pushtimi fashist dhe persekutimi ateist komunist. Kështu, fillimi i demokracisë e gjeti krejtësisht të shkatërruar, pa asnjë episkop dhe me vetëm 15 klerikë në moshë të thyer. Ishte vështirë të ishe optimist për të ardhmen. Por, ajo që nuk është e mundur për njerëzit është e mundur për Perëndinë, i Cili dërgoi një njeri, i cili bëri të mundur atë që u quajt mrekullia e Kishës Orthodhokse në Shqipëri.

Rasti i vendit tonë është unik në historinë botërore. Ishte hera e parë që një kishë gjendej pa hierarkinë e saj. Prandaj, për të zgjidhur këtë çështje jetësore, kaq delikate e të rëndësishme duhej patjetër një nismë ndërkombëtare. Duhej që ai që do të udhëhiqte Kishën tonë në ringritjen nga gërmadhat të ishte i pranuar nga Komuniteti Orthodhoks, nga autoritetet shtetërore dhe të ruhej Autoqefalia. Dhe Kryepiskopi Anastas i bëri këto të gjitha të mundura dhe shumë më tepër. Përpjekjet e tij të jashtëzakonshme, që në çastet e para, për të arsimuar klerin orthodhoks në vend, në fillim në një ambient të marrë me qira në plazhin e Durrësit dhe pastaj ndërtimi i Akademisë Teologjike në Shën Vlash, që u ngrit me fondet e mbledhura po prej tij, janë përpjekje vendimtare për konsolidimin e pavarësisë së Kishës sonë.

Ringjallja e Kishës kishte nevojë për ngritjen e një hierarkie kishtare, për përgatitjen e kuadrove të duhur për të drejtuar Kishën, pajisjen e saj me klerikë dhe teologë dhe mbi të gjitha për ringritjen e autoqefalisë financiare, pasi pronat e grabitura nuk u kthyen në shumicën e tyre. Mbi 150 priftërinj vendas, qindra kisha dhe objekte administrative, të reja apo të ringritura, dhjetëra kisha monumentale të restauruara, një sistem ndihme sociale dhe arsimor që nuk ka ekzistuar kurrë më parë, ringritja nga hiçi e ekonomisë kishtare, janë vetëm disa nga këto mrekulli.

Kjo ka marrë edhe njohjen dhe mirënjohjen jo vetëm të besimtarëve orthodhoksë, por të gjithë shoqërisë shqiptare. Presidenti Ilir Meta, në letrën që i drejtonte Kryepiskopit Anastas me rastin e marrjes së nështetësisë shqiptare, do të shkruante ndër të tjera: “Gjatë 25 viteve si Kryepeshkop i Tiranës, Durrësit dhe të gjithë Shqipërisë, duke kontribuar me përkushtim në ringritjen e plotë kanonike dhe shpirtërore të Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë, në rimëkëmbjen dhe ngritjen e objekteve të besimit ortodoks, në ringjalljen, kultivimin dhe ruajtjen e traditës shumëshekullore të besimit ortodoks në Shqipëri dhe në ndërtimin e veprave në fushën e arsimit, shëndetësisë, mirëqenies sociale, zhvillimit rural, kulturës dhe mjedisit në Shqipëri, keni dëshmuar se udhëhiqeni nga besimi, dashuria, paqja, shpresa dhe mësimet e veprat e shenjta të Zotit...”

Εορτασμοί με την ευκαιρία της 24ης Ιουνίου – την 26η επέτειο της κανονικής ανασύστασης της Εκκλησίας

Στις 24 Ιουνίου 1992, το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης εξέλεξε τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, ως πρώτο Αρχιεπίσκοπο μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Η ημέρα αυτή σημείωσε και την αφετηρία της κανονικής ανασύστασης μέσα από τα ερείπια της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας.

Σ’ αυτά τα πλαίσια, στον Καθεδρικό Ναό της «Αναστάσεως του Χριστού» στα Τίρανα, έλαβε χώρα η πανηγυρική Θεία Λειτουργία από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, μαζί με τον Μητροπολίτη Κορυτσάς, Ιωάννη, τον Μητροπολίτη Αργυροκάστρου, Δημήτριο, το Μητροπολίτη του Ελμπασάν, Αντώνιο, τον Μητροπολίτη Αμαντίας, Ναθαναήλ, τον Επίσκοπο Βύλιδος, Άστιο και με κληρικούς από την Αρχιεπισκοπή και τις Μητροπόλεις.

Ομιλία με την ευκαιρία της γιορτής της Γέννησης του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή έβγαλε ο Σεβασμιότατος Αντώνιος.

Στο τέλος, εξ ονόματος των ορθόδοξων πιστών, ο Μητροπολίτης Κορυτσάς, Ιωάννης, ευχήθηκε τον Αρχιεπίσκοπο με την ευκαιρία αυτής της σημαντικής ημέρας. Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, στην ομιλία του, μνημόνευσε για τους νεότερους τη ροή εκείνων των ιστορικών ημερών, μέχρι την αποδοχή του καθήκοντος και ευχαρίστησε θερμά για τις ευχές και για την υποστήριξη που επέδειξαν.

 

Twenty-Six Years since the Canonical Revival of our Church

On June 24, 1992, His Beatitude Anastasios was elected as the Head of our Church by the Ecumenical Patriarchate

On June 24, 1992, after the advent of democracy in Albania, the Ecumenical Patriarchate elected Metropolitan Anastasius, as the first archbishop of the Orthodox Church. Such a choice marked the renewal of the Autocephalous Orthodox Church of Albania, which had suffered total destruction by the Communist regime. This event was also a revelation of the good news that the Church of Albania was still alive and full of life and could continue its spiritual work through the help of God in order to benefit the entire Albanian society.

Archbishop Anastasios arrived in Albania in July 1991 as Patriarchal Exarch, and observed what the atheistic ruins had left behind. Soon, His Beatitude, who had been specially honored by all the other Orthodox Churches in the world, became a loving and respected personality of our Church. His name became synonymous not only with the resurrection of the Church in Albania, but was also related to a present-day hierapostle, that is a promoter of dialogue between religions and cultures, a promoter of peace and love for all, a person who cares for the poor and the people in need and who also encourages respect, freedom and dignity towards every one, no matter who they are.

Our church suffered much under the Ottoman invasion period. After Independence, it had only two years’ time to develop canonically, since the declaration of autocephaly, because the fascist invasion and atheistic communist persecution had followed right after. Thus, the beginning of democracy found the Orthodox Church totally destroyed, with no bishops, and with only fifteen old clerics. It was hard to hope for the future. But what is not possible for people is possible for God, who sent a man that made possible what is known as the miracle of the Orthodox Church in Albania.

The case of our country is unique in world history. It was the first time a church had remained without hierarchy. Therefore, in order to solve such a vital, delicate and important issue, an international initiative was undertaken. And the person who would lead our Church through the rebuilding process from the ruins should get accepted by the Orthodox community and state authorities, and Autocephaly should be preserved. Archbishop Anastasios was the right person in the given circumstances. Since the very first moments, he made extraordinary efforts to educate the Orthodox clergy in the country, who initially lived in a rented environment on the beach of Durres, and then the Theological Academy in St. Vlash was built with funds collected by our Archbishop, who never stopped his decisive efforts for the consolidation of our Church's independence. The Church's resurrection process needed an ecclesiastical hierarchy to be set up, and the right candidates to be trained in order to run the Church. The Church needed clerics and theologians, and above all financial support as most of the church property was not returned back. In the years to follow, over 150 local priests started to serve, plenty of administrative facilities were provided, lots of monumental churches were restored, a system of social and educational assistance that had never existed before was set up, and the restoration from the nothingness of the ecclesiastical economy started to flourish.

All this miraculous work has received high recognition and gratitude not only by the Orthodox faithful, but also by the whole Albanian society. President Ilir Meta, in his letter to Archbishop Anastasios on the occasion of receiving his Albanian citizenship, stated among other words that: "During the 25 years of serving as Archbishop of Tirana, Durres and all Albania, you have proven to be led by faith in God, love, peace, hope and God’s teachings while carrying out your sacred work and contributed with devotion for the complete canonical and spiritual revival of the Orthodox Autocephalous Church of Albania in its restoration and upbringing process; you contributed for the flourishment of Orthodox faith, the cultivation and preservation of the old traditions of Orthodox faith in Albania and for the construction of works in the fields of education, health, social welfare, rural development, culture, and environment in Albania ... "