ΤΟ ΕKΚΛΗΤΟ ΣΕ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΥΣΗ ΣΤΟ KOINO ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΚΕΙΤΙ: ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΟΣΧΑΣ

Greek-English

ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΧΙΛΙΕΤΙΑ:
ΚΑΘΟΔΟΝ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
14η Ολομέλεια της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας
 21 Σεπτεμβρίου 2016, Κιέτι Ιταλίας

......

19. Κατά την διάρκεια των αιώνων μια σειρά από προσφυγές έγιναν στον επίσκοπο Ρώμης, όπως επίσης και στην Ανατολή για πειθαρχικά θέματα, όπως η εκθρόνιση ενός επισκόπου. Μια προσπάθεια έγινε στην Σύνοδο της Σαρδικής (343) να θεσπιστούν κανόνες για τέτοιες υποθέσεις.14 Η Σύνοδος της Σαρδικής αναγνωρίστηκε από την εν Πενθέκτη εν Τρούλλω Σύνοδο (692).15 Οι κανόνες της Σαρδικής αναφέρουν ότι ένας επίσκοπος που έχει καταδικαστεί, θα μπορούσε να αναφερθεί στον επίσκοπο Ρώμης, και ο τελευταίος, εφόσον έκρινε σκόπιμο, μπορούσε να αποφασίσει την επανεκδίκαση της υπόθεσης, που θα πραγματοποιούνταν από επισκόπους επαρχίας, γειτονικής του οικείου επισκόπου. Προσφυγές έγιναν επίσης για πειθαρχικά θέματα και στην έδρα της Κωνσταντινουπόλεως,16 και σε άλλες έδρες. Τέτοιες έκκλητες αναφορές σε ανώτερες έδρες αντιμετωπίζονταν πάντα με συνοδικό τρόπο. Η έκκλητος αναφορά στον επίσκοπο Ρώμης από την Ανατολή, εξέφρασε την κοινωνία της Εκκλησίας, ο επίσκοπος όμως της Ρώμης δεν ασκούσε κανονική εξουσία επί των εκκλησιών της Ανατολής.

full text ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΧΙΛΙΕΤΙΑ: ΚΑΘΟΔΟΝ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 14η Ολομέλεια της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας 21 Σεπτεμβρίου 2016, Κιέτι Ιταλίας

........

19. Over the centuries, a number of appeals were made to the bishop of Rome, also from the East, in disciplinary matters, such as the deposition of a bishop. An attempt was made at the Synod of Sardica (343) to establish rules for such a procedure.14 Sardica was received at the Council in Trullo (692).15 The canons of Sardica determined that a bishop who had been condemned could appeal to the bishop of Rome, and that the latter, if he deemed it appropriate, might order a retrial, to be conducted by the bishops in the province neighbouring the bishop’s own. Appeals regarding disciplinary matters were also made to the see of Constantinople,16 and to other sees. Such appeals to major sees were always treated in a synodical way. Appeals to the bishop of Rome from the East expressed the communion of the Church, but the bishop of Rome did not exercise canonical authority over the churches of the East.

full text SYNODALITY AND PRIMACY DURING THE FIRST MILLENNIUM: TOWARDS A COMMON UNDERSTANDING IN SERVICE TO THE UNITY OF THE CHURCH