List Bożonarodzeniowy Świętego Soboru Biskupów PAKP
List Bożonarodzeniowy
Świętego Soboru Biskupów
Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego
do Czcigodnego Duchowieństwa, miłujących Boga Mnichów i Mniszek
oraz wszystkich Wiernych Świętej Polskiej Cerkwi Prawosławnej
Chrystus się rodzi!
Zwiastuję wam radość wielką, która będzie dana całemu ludowi (Łk 2,10).
Takimi słowami Anioł obwieścił grzesznej
ziemi i jej mieszkańcom wielką i chwalebną boską tajemnicę przyjścia na
świat Syna Bożego, Chrystusa Zbawiciela.
Obwieszczenie Anioła zawiera prawdę o naszym zbawieniu.
Dlaczego przyjście na świat Zbawiciela
jest wielką radością? Święty Jan Chryzostom mówi: „…nastało święto świąt
i cały wszechświat wypełnia się radością, bowiem narodzenie otworzyło
niebiosa i rozprasza mrok oraz wszelką nieczystość. Dlatego też niebo i
ziemia weselą się i radują, wychwalając Boże zejście na ziemię”.
W Radzie Świętej Trójcy przejawiła się
miłość do upadłego człowieka i Bóg wysyła Swojego Syna, aby każdy, kto w
Niego wierzy, miał dokładne przeświadczenie o Bogu, a poprzez poznanie
Boga przechodził do obcowania z Nim i dostąpił życia wiecznego (J 3,16).
Żyjący w niedostępnej światłości Bóg w
grudniową noc objawił się światu. Człowiek ujrzał chwalebną tajemnicę
Boga w człowieku, Stwórcę w stworzeniu, Pana niebios i ziemi – w obrazie
sługi, w ubogim betlejemskim żłóbku. Swym przyjściem Bóg nie pokazuje
mocy i chwały, aby nie uśmiercić ludzkości. Bóg nie objawił się w ogniu,
z szumem czy grzmotem, aby ludzkość nie spłonęła. On, Pan niebios i
ziemi, objawił się jako Dzieciątko w ubogiej jaskini. On, Dzieciątko,
miał dokonać tego, w co „pragną przeniknąć Aniołowie” (1P 1,12), tj.
dokonać wielkiego dzieła odbudowy ludzkiej natury poprzez odkupienie.
Chrystus, będąc obrazem Bożym, Sam siebie poniżył, przyjąwszy naturę sługi. […] Uniżył samego siebie, stał się posłuszny aż do śmierci i to śmierci krzyżowej (Fil 2,7-8).
Bracia i Siostry! W przyjściu Chrystusa Zbawiciela na ziemię zawarła się prawda Objawienia Bożego. Zbawiciel mówi: Dałem im poznać imię Twe i dam poznać
(J 17,26). Oznacza to, że my, ludzie wiary, posiadamy wiedzę o Bogu
poprzez Jezusa Chrystusa. Dlatego też, radując się w bożonarodzeniową
noc, oddajemy Mu chwałę i dziękczynienie, wiedząc to wszystko i mając
Światłość Chrystusowego rozumu, całą duszą absorbujemy Boże zejście.
Bracia i Siostry! Czas płynie, wiele zmienia się w życiu, a Chrystus pozostaje niezmienny. Jezus Chrystus jest ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki
(Hbr 13,8). Jest taki sam w miłości i miłosierdziu wobec rodzaju
ludzkiego. Do Niego nieustannie zmierza miliony ludzkich serc. Tak
będzie do końca świata. On przyjmuje wszystkich: Przyjdźcie do Mnie
wszyscy trudzący się i dźwigający ciężary, a Ja wam dam odpoczynek […] a
znajdziecie odpoczynek dla dusz waszych (Mt 11,28-29).
Wspomnijmy słowa św. Symeona Teofora: Oto Ten jest położony na upadek i powstanie wielu
(Łk 2,34). Swym proroctwem św. Symeon Teofor potwierdził, że
zwieńczeniem stosunku człowieka do Chrystusa będzie powstanie lub upadek
wielu ludzi. Dla jednych jest On wieczną Światłością, wieczną Prawdą i
niezmienną Miłością, a dla innych przedmiotem zgorszenia, niedowierzania
i negacji. Proroctwa starca Symeona wypełniły się i nadal się
wypełniają. Słowo Boże mówi: W prostocie serca waszego szukajcie Pana (Pwt 10,12; Jer 29,13; Ps 18,8; Mt 10,13; 2Kor 11,3).
W tym względzie niech przykładem posłużą
nam magowie, którzy w prostocie swojego serca i w szczerym stosunku
odnaleźli Go, poznali i pozostali z Nim na zawsze.
Bracia i Siostry! Dzisiaj służą oni dla
nas przykładem do naśladowania. Współczesny świat to wyrzucający ogień
wulkan, niszczący światowy porządek. Świat jest pełen rozpusty,
niegodziwości, kryzysu moralnego, wrogości.
Niechaj nie smuci się Wasze serce.
Przyjmujmy to wszystko z wiarą i w nadziei na Opatrzność Bożą. Tych,
którzy miłują Pana, obdarza On pokojem duszy, spokojem i okazuje Swą
wszechstronną pomoc. Wystarczy, że człowiek w swoim życiu wejdzie na
dobrą drogę Chrystusową, a On zapanuje w jego duszy. Należy stale
pamiętać, że Bóg pojednał w Chrystusie świat ze sobą, nie pamięta o grzechach ludzi, a nam nakazał głosić pojednanie
(2Kor 5,19). Pojednanie z Bogiem otwiera drogę do pojednania człowieka z
własnym sumieniem, które – zgodnie z nauczaniem Świętych Ojców – jest
głosem Bożym w człowieku. Wewnętrzny pokój, „nastrój przepełniony
miłością” (św. Grzegorz z Nyssy), przejawia się w zewnętrznej
działalności synów pokoju (Łk 19,6), przynosi swoje owoce we wszystkich
sferach ludzkiego życia – życiu osobistym, rodzinnym, społecznym i
międzynarodowym, oświecając i ogrzewając cały kompleks ludzkich
stosunków.
Taka też jest i nasza prawosławna droga życia.
Bracia i Siostry! Zakończyliśmy rok
2018. Był on ważnym okresem w życiu naszego państwa i Cerkwi. To był rok
100-lecia odzyskania niepodległości przez nasze państwo. W tym okresie
Cerkiew prawosławna otrzymała samodzielność, tj. autokefalię.
Wspominaliśmy również trudne karty tego okresu – burzenie naszych
świątyń, różnego rodzaju prześladowania i ucisk.
Wkraczamy w rok 2019, w którym wypełni
się 80 lat od rozpoczęcia II wojny światowej, która zniszczyła naszą
Cerkiew do samych Jej fundamentów. Dotknęła ona wszystkich elementów
życia cerkiewnego. W Cerkwi pozostał jedynie znajdujący się w areszcie
domowym metropolita i jeden biskup. Zniszczone zostało życie
monastyczne, zamknięte szkoły duchowe, parafie pozostały bez
duchowieństwa, które doświadczyło aresztów i wypędzeń.
Dzisiaj, Bogu dzięki, mamy dziesięciu
biskupów w kraju i dwóch w Brazylii. Są szkoły duchowe i cerkiewne.
Odbudowane zostało życie monastyczne, które prowadzone jest w dziesięciu
ośrodkach monastycznych. Parafie mają młodych duchownych. Młodzież jest
zorganizowana w Bractwie Młodzieży Prawosławnej. Efektywnie działa
Bractwo świętych Cyryla i Metodego i inne. Dzisiaj szczególnie mamy za
co dziękować Bogu: za radości i cierpienia. Każdy, kto ma uszy, niechaj
słyszy, a kto ma oczy, niechaj widzi!
Bracia i Siostry! „Przyjdźcie wszyscy,
Narodzenie Chrystusowe z wiarą świętujmy […] spotkajmy go czystymi
oczyma i czystymi czynami […] Chrystus się rodzi, aby podnieść upadły
obraz” (troparion przedświęcia).
Z pobożnością pokłońmy się przed leżącym
w żłóbku Panem świata (J.9,5). Prawdziwym Słońcem Prawdy (Mal 4,2) i
przynieśmy Mu twardą determinację, aby postępować w zgodzie z godnością
powołania, do jakiego zostaliśmy wezwani, z pełnią mądrej pokory i
łagodnością, i cierpliwością, pełną miłości pobłażliwością dla siebie
nawzajem, starając się zachowywać w jedności ducha za pomocą więzi,
którą jest pokój (Ef 4,3).
Pozdrawiamy wszystkich: Duchowieństwo,
Mnichów i Mniszki, Dzieci i Młodzież, i wszystkich Wiernych Świętej
Polskiej Cerkwi Prawosławnej w kraju i poza jego granicami ze Świętem
Narodzenia Chrystusa i Nowym 2019 Rokiem!
Modlitewnie przywołujemy na wszystkich błogosławieństwo Boże.
Cieszcie się, dążcie do doskonałości
i doznawajcie pociechy, bądźcie jednej myśli i żyjcie w pokoju, a Bóg,
który obdarza miłością i pokojem, będzie z wami (2Kor 13,11).
Chrystus się rodzi – Wychwalajcie Go!
Z Bożego miłosierdzia, pokorni:
+ Sawa, Metropolita Warszawski i Całej Polski
+ Abel, Arcybiskup Lubelski i Chełmski
+ Jakub, Arcybiskup Białostocki i Gdański
+ Jerzy, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy
+ Paisjusz, Arcybiskup Przemyski i Gorlicki
+ Grzegorz, Arcybiskup Bielski
+ Atanazy, Biskup Łódzki i Poznański
+ Paweł, Biskup Hajnowski
+ Andrzej, Biskup Supraski
+ Warsonofiusz, Biskup Siemiatycki
Narodzenie Chrystusa, 2018/2019 r.
Stołeczne Miasto Warszawa
wersje językowe: wersja białoruska wersja rosyjska wersja ukraińska
zdjęcie: ks. M. Lewczak
