H απόφαση της Διαρκής Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για το Ουκρανικό ζήτημα αναφέρεται σε δύο πλευρές:
1. Στην αναγνώριση του Κανονικού Δικαιώματος της παραχώρησης τόμου
αυτοκεφαλίας ως αποκλειστικό προνόμιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και
όχι σε άλλους. Εδώ υπάρχει μια αναφορά στην διεθνώς προσπάθεια του
Πατριαρχείου της Ρωσίας της αμφισβήτησης του αποκλειστικού αυτού
προνομίου. Η αναφορά αυτή σημαίνει ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο
αποτελεί την Μητέρα Εκκλησία στην
Ουκρανία, ως κανονικό έδαφος του. Η αναγνώριση του κανονικού δικαιώματος
αυτού υπογραμμίζει συγχρόνως ότι το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο
κρίνει ότι ο ‘’καιρός εφέστηκε’’ για μια τοπική Εκκλησία, να της
παραχωρήσει την Αυτοκεφαλία, καθιστώντας της ‘’θυγατέρα’’ και ‘’αδελφή
Εκκλησία’’. 2. Στο προνόμιο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών για την
περαιτέρω συνέχεια, της συνοδικής αναγνωρίσεως. Η διεθνοποίηση του
θέματος όχι μόνο διορθοδοξα αλλά και διαχριστιανικά, συγχρόνως δίνει και
το προνόμιο στην Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος να αποφασίσει
συνοδικά, με την πρόταση του Προκαθήμενου της , Αρχιεπισκόπου Αθηνών για
τα περαιτέρω. Αυτά τα ‘’περαιτέρω’’ δεν έχουν αναφορά περί σχισματικών ή
περί αντικανονικών ενεργειών της χορηγήσεως του Τόμου της αυτοκέφαλίας
αλλά για την ‘’αναγνώριση ‘’της νέας Αυτοκέφαλης Εκκλησίας συνοδικά και
με βάση τα πορίσματα των Συνοδικών Επιτροπών.
