Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης,
Κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκ Κρήτης.
Επειδή σε δημοσιεύματα
αναφέρεται ότι η πλειοψηφία των κληρικών της πρώην Εξαρχίας των εν Δυτική
Ευρώπη Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως προσχώρησαν, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο
Ντούμπνα Ιωάννη, στο Πατριαρχείο Μόσχας, θα πρέπει να υπενθυμίσω κάποιες
αλήθειες, προς αποφυγήν εξαγωγής εσφαλμένων και βεβιασμένων συμπερασμάτων:
1. Το ζήτημα εκεί είναι πολύ
περίπλοκο από εκκλησιαστικής αλλά και από νομικής απόψεως. Όντως, αυτοί οι
κληρικοί αποφάσισαν, ως πρόσωπα, να ενταχθούν στη Μόσχα, όμως αυτό δεν σημαίνει
ότι αυτόματα θα ενταχθούν και οι ενορίες τους. Σύμφωνα με το Καταστατικό τους
και το Γαλλικό Δίκαιο κάθε ενορία είναι αυτόνομη και θα αποφασίσει με συνέλευση
τι θα πράξει. Μπορεί λοιπόν εν τέλει να δούμε ιερείς να πηγαίνουν προς κάποια
δικαιοδοσία, χωρίς να ακολουθούνται όμως από τις ενορίες τους, όπως και το
αντίστροφο, δηλαδή η ενορία να αποφασίσει την ένταξη σε άλλη δικαιοδοσία από
αυτήν στην οποία έχει ήδη προσχωρήσει -ή πρόκειται να προσχωρήσει- ο ιερέας που
την διακονεί.
2. Η Αρχιεπισκοπή, ως νομικό
πρόσωπο, δεν δεσμεύεται από τις αποφάσεις αυτές των φυσικών προσώπων, αφού το
Διοικητικό της Όργανο σύμφωνα με το Καταστατικό και το Γαλλικό Δίκαιο, δηλαδή το
Συμβούλιο, αντιδρά σε αυτές τις
αυθαίρετες, παράνομες και αντικανονικές προσωπικές επιλογές του Αρχιεπισκόπου
Ιωάννη και όσων τον ακολουθούν. Μάλιστα, στη Γενική Συνέλευση που
πραγματοποιήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2019, δεν υπερψηφίστηκε η πρόταση του Αρχιεπισκόπου
Ιωάννου για προσχώρηση της Αρχιεπισκοπής στη Μόσχα, αφού δεν συγκέντρωσε την
απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων των εγκύρων ψηφοδελτίων. Όλα όσα έγιναν
μετά από αυτή τη Συνέλευση, είναι παράνομα βάσει Καταστατικού και Γαλλικού
Δικαίου και φυσικά αντικανονικά. Η προσχώρηση του Ιωάννη στη Μόσχα μάλιστα και
η εκλογή του ως Αρχιεπισκόπου Ντούμπνα του Πατριαρχείου Μόσχας τον αποστέρησε
νομικά από κάθε δικαίωμα να ανήκει στην πρώην Εξαρχία, πολλώ δε μάλλον να τη
διοικεί και να αποφασίζει εκ μέρους της. Υπενθυμίζω και παραπέμπω στη σχετική
παλαιότερη δημοσίευσή μου με τίτλο: «Αυστηρή
προειδοποίηση του Συμβουλίου της πρώην Εξαρχίας Ρωσικών Παροικιών προς πάσα
κατεύθυνση: Οι ενορίες, ως νομικά πρόσωπα, παραμένουν υπό την διοίκηση του
Τοποτηρητή του Οικουμενικού Θρόνου».
3. Σύμφωνα λοιπόν με το
Καταστατικό και την προαναφερθείσα επιστολή του Συμβουλίου της Εξαρχίας, το
Οικουμενικό Πατριαρχείο όρισε ως νόμιμο και κανονικό Τοποτηρητή της το Σεβ.
Μητροπολίτη Γαλλίας κ. Εμμανουήλ. Σχετική επίσημη ανακοίνωση έχει ήδη
εκδοθεί από την Ιερά Μητρόπολη Γαλλίας:
«Στις 14 Σεπτεμβρίου 2019,
αφού έλαβε γνώση της προσωπικής απόφασης του Αρχιεπισκόπου Ιωάννου να
προσχωρήσει σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία, παρά το αποτέλεσμα της
ψηφοφορίας της έκτακτης γενικής συνέλευσης της 7ης Σεπτεμβρίου 2019, η πλειοψηφία
των μελών του Συμβουλίου της Αρχιεπισκοπής απευθύνθηκε στον Οικουμενικό
Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης, βάσει του άρθρου 52 του καταστατικού.
Απαντώντας σε αυτό το
αίτημα, η Γραμματεία της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως
ενημέρωσε τον Μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ για τον ορισμό του ως Τοποτηρητού.
Με αυτή την ιδιότητα, ο Μητροπολίτης Εμμανουήλ θα συγκαλέσει το Συμβούλιο της
Αρχιεπισκοπής τη Δευτέρα, 30 Σεπτεμβρίου, στις 5 μ.μ., την ημερομηνία που
αποφασίστηκε από το Συμβούλιο κατά την τελευταία του συνεδρίαση στις 30
Αυγούστου 2019. Όλα τα εκλεγέντα μέλη του Συμβουλίου, οι έξι κληρικοί και έξι
λαϊκά μέλη καλούνται σε αυτή τη σημαντική συνάντηση».