ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Ὁμιλία τῆς Α. Θ. Παναγιότητος 

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου 

κατά τήν ὑποδοχήν τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου 

(6 Μαρτίου 2020) 

* * * 

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου κύριε Χρυσόστομε, 

Ἔμπλεοι χαρᾶς καί εὐφροσύνης, ὑποδεχόμεθα Ὑμᾶς καί τήν τιμίαν συνοδείαν Σας ἐν Φαναρίῳ. Ὅπως κάθε συνάντησις, πρόσωπον πρός πρόσωπον καί ἐν ἀγάπῃ καί ὁμονοίᾳ, οὕτω καί ἡ παροῦσα ἐνισχύει τούς ἀδελφικούς δεσμούς, ἐμβαθύνει τήν ἀμοιβαίαν ἐκτίμησιν καί ἐμπιστοσύνην καί ἀναδεικνύει τήν ἀξίαν τοῦ εἰλικρινοῦς διαλόγου. Ἔχομεν ἀκόμη ζωηράν εἰς τήν μνήμην μας τήν συνάντησιν, τήν συζήτησιν καί τόν συμπνευματισμόν μας, πρό ἑνός ἀκριβῶς ἔτους, εἰς τό Salzburg τῆς Αὐστρίας. Παρά τό γεγονός ὅτι ζῶμεν σήμερον εἰς τήν «κοινωνίαν τῆς πληροφορίας» καί τῆς «πλανητικῆς ἐπικοινωνίας», δέν εὑρισκόμεθα εἰς τήν «ἐποχήν τοῦ διαλόγου», ὁ ὁποῖος ἔχει τάς ἀξιολογικάς προϋποθέσεις καί τό ἦθος του. Ὅταν κλονίζωνται θεμελιώδεις ἀξίαι, ἡ ἐμπιστοσύνη καί ἡ ἀλληλεγγύη, εἶναι ἀδύνατον νά εὐδοκιμήσῃ ὁ γνήσιος διάλογος. Ὅπως προσφυέστατα εἴπατε εἰς τήν Ὁμιλίαν Σας κατά τήν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τήν Κρήτην, σήμερον ὁ ἄνθρωπος, δυστυχῶς, «προσπαθεῖ νά οἰκοδομήσει τήν εὐτυχία του πάνω στά πιό ἄστατα πράγματα τῆς ζωῆς». 

Ἡ ζωή καί ἡ δρᾶσις ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν ἔχουν ἄλλο θεμέλιον, τεθειμένον «ἐπί τήν πέτραν», ἡ ὁποία εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία Του. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι «κοινωνία σχέσεων», «σύνδεσμος τῆς εἰρήνης», τόπος καί τρόπος βιώσεως τῆς κοινῆς ἐλευθερίας, τῆς ἐλπίδος τῆς κοινῆς ἀναστάσεως. Ἡ κοινή προσπάθεια, ἡ συνεργασία τῶν πιστῶν καί ἡ μαρτυρία των ἐν τῷ κόσμῳ εἶναι ἐκκλησιοτραφεῖς καί ἐκκλησιοδιάστατοι. 

Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ καλή αὐτή μαρτυρία δίδεται σήμερον ἐνώπιον μιᾶς πολυδιαστάτου κρίσεως ἀξιῶν, ποικίλων ἀνατροπῶν καί ἀνακατατάξεων, αἱ ὁποῖαι ἀποπροσανατολίζουν τόν ἄνθρωπον. Ἡ ἑνιαία φωνή τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί ἡ κοινή ἐξαγγελία τοῦ Εὐαγγελίου, αἱ ὁποῖαι ἀπορρέουν ἀπό τόν πυρῆνα τῆς πίστεώς μας, εἶναι εἰς τήν ἐποχήν μας ἀπολύτως ἀναγκαῖαι καί λόγῳ τοῦ μεγέθους τῶν συγχρόνων προβλημάτων. Διά νά ἀντιμετωπίσωμεν ἀποτελεσματικῶς τάς προκλήσεις ὀφείλομεν, βεβαίως, νά γνωρίζωμεν τά κοινωνικά καί τά πολιτισμικά δεδομένα τοῦ καιροῦ μας καί τάς ὑπαρξιακάς ἀνάγκας τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, ἀλλά καί νά ἀξιοποιῶμεν τάς θετικάς δυνατότητας καί προοπτικάς τῆς σήμερον. Ὑμεῖς, Μακαριώτατε, τά γνωρίζετε ὅλα αὐτά καί τά ἐφαρμόζετε. Εἶσθε ἄνθρωπος τοῦ διαλόγου, μέ ἀνοικτούς ὁρίζοντας, μέ ποιμαντικήν εὐαισθησίαν καί ὀξύ αἰσθητήριον διά τά σημεῖα τῶν καιρῶν. Ποτέ δέν ὑπήρξατε ὀπαδός μιᾶς κλειστῆς καί ἐσωστρεφοῦς Ὀρθοδοξίας. Εἰς τό σημεῖον αὐτό, ἔχομεν κοινούς προβληματισμούς καί κοινόν προσανατολισμόν. 

Ἐκτιμῶμεν ἰδιαιτέρως τό ἀδιάπτωτον ἐνδιαφέρον καί τήν συμβολήν τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τήν θεάρεστον λειτουργίαν τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων εἰς τήν ἀδελφήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου. Εἶσθε ὁ συνετός καί διορατικός οἰακοστρόφος, ὁ ὁποῖος διακονεῖ τόν ἐμπεπιστευμένον Αὐτῷ θεόθεν λαόν τοῦ Θεοῦ, μέ σοφίαν, μέ δυναμισμόν καί παρρησίαν, φύλαξ ἀνύστακτος τῆς πανιέρου κοινῆς κληρονομίας τῆς Ὀρθοδοξίας. 

Ἐστάθητε, ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, εἰς τό πλευρόν μας κατά τήν τελικήν φάσιν τῆς προετοιμασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου καί κατά τήν διεξαγωγήν της ἐν Κρήτῃ. Περί αὐτῆς τῆς συμβολῆς Ὑμῶν καί τῆς εὐρυτέρας προσφορᾶς Σας εἰς τήν οἰκουμενικήν Ὀρθοδοξίαν, θά ἀναφέρωμεν περισσότερα κατά τήν προσφώνησίν μας τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τόν πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν. 

Χαιρόμεθα, Μακαριώτατε, διά τήν ἐπίσκεψίν Σας εἰς τό Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας καί διά τήν εὐλογημένην παρουσίαν Σας ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν, παρουσίαν ἀγαπητικήν καί ἐν ἀφελότητι καρδίας. Σᾶς εὐχαριστοῦμεν διά τήν πρόφρονα ἀποδοχήν τῆς προσκλήσεώς μας. Δοξάζομεν τόν Δοτῆρα παντός ἀγαθοῦ, διότι ἐδωρήσατο εἰς τήν Ἁγίαν Αὐτοῦ Ἐκκλησίαν τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα, τόν ἀφιερωμένον ψυχῇ τε καί σώματι εἰς τήν ἱεράν ἀποστολήν Του ἐκκλησιαστικόν ἄνδρα, ἡμῖν δέ περισπούδαστον ἀδελφόν, συλλειτουργόν καί συμπαραστάτην. 

Σᾶς καλωσορίζομεν ἐγκαρδίως εἰς τήν Πόλιν τῶν Πόλεων. Εὐχόμεθα ὁ Θεός τῆς ἀγάπης νά χαρίζηται εἰς Ὑμᾶς ὑγιείαν ἀκλόνητον, μακροημέρευσιν καί ἁλκήν ἀκαταπόνητον, ὥστε νά συνεχίσητε τό φιλόθεον, φιλογενές καί φιλάνθρωπον πρωθιεραρχικόν καί ποιμαντορικόν Ὑμῶν ἔργον, ἐπ᾿ ἀγαθῷ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου καί τῆς Ὀρθοδοξίας ὅλης. 

Ὡς εὖ παρέστητε, Μακαριώτατε ἀδελφέ!

 

Φως Φαναρίου