ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ: ''ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ''

 

Απο το Δελτίο  Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου

“Βιώνουμε τον αποτρόπαιο και ατελείωτο μέχρι στιγμής πόλεμο στην Ουκρανία”

Την παραμονή της εορτής, ο Παναγιώτατος χοροστάτησε κατά τον Μ. Εσπερινό στην πανηγυρίζουσα Ι. Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη νήσο Αντιγόνη των Πριγκηποννήσων.

Ο Παναγιώτατος στην ομιλία του, αφού αναφέρθηκε στο γεγονός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, σημείωσε:

“Η αποστολή εκάστου εξ ημών δεν είναι απλώς και μόνον η θεωρία και η απομόνωσι, η βίωσις της μεταμορφώσεως στη δική μας ζωή, αλλά και η μετάδοσίς της στον πλησίον. Αυτό είναι και το μήνυμα και συνάμα η πρόσκλησι της σημερινής εορτής προς την Εκκλησία: κατά την σύγχρονη εποχή μας των ραγδαίων μετασχηματισμών, παντός είδους και πάσης φύσεως, απευθύνεται η αγωνιώδης έκκλησι προς την Εκκλησία να μεταμορφώση τον κόσμο.

Προκειμένου, όμως, να επιτύχη η Εκκλησία εις την αποστολή της αυτή και να ζήση ο κόσμος μας την αληθινή εν Χριστώ μεταμόρφωσι, αναβοώντας μαζί με τον Πέτρο, «καλόν εστιν ημάς ώδε είναι», πρέπει να εμφανισθή και η Εκκλησία «εν ετέρα μορφή», ως η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως την ονομάζουμε στο Σύμβολον της Πίστεως. Και δεν αναφερόμεθα εδώ μόνον εις την αναγκαιότητα του διαχριστιανικού διαλόγου «υπέρ της των πάντων ενώσεως», αλλά κυρίως εις τα καθ᾽ ημάς, εις την ευστάθειαν της Ορθοδοξίας.

Ποία είναι η εικόνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας σήμερα; Ποία είναι η κοινή μαρτυρία και διακονία της στον σύγχρονο κόσμο; 

Βιώνουμε τον αποτρόπαιο και ατελείωτο μέχρι στιγμής πόλεμο στην Ουκρανία, όπου Ορθόδοξο κράτος μάχεται, με τις πατρικές και Πατριαρχικές ευλογίες της επισήμου Εκκλησίας, ένα άλλο αδελφό Ορθόδοξο λαό. Και καταλαβαίνετε ότι εννοώ εδώ τον Πατριάρχη της Ρωσσίας Κύριλλο, ο οποίος ευλογεί με τα δύο χέρια του αυτόν τον αποτρόπαιο, διαβολικό πόλεμο, αντί να τον καταδικάσει. Ζούμε την παρά πάσαν έννοιαν εκκλησιαστικής νομιμότητος εισπήδησι μιάς Ορθοδόξου Εκκλησίας, και πάλι της Ρωσσικής Εκκλησίας, στο κανονικό έδαφος παλαιφάτου Πατριαρχείου της Ανατολής, στην Αφρική, που είναι έδαφος της δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Γευόμεθα επί σχεδόν πέντε χρόνια την αχαριστίαν και την αγνωμοσύνην διά της μονομερούς διακοπής κοινωνίας από μέρους θυγατρός Εκκλησίας, όχι βεβαίως διά λόγους δογματικούς, αλλά σαφώς για λόγους γεωοπολιτικής σκοπιμότητος, ενδεδυμένους, μάλιστα, εσχάτως με το περίβλημα ασυνάρτητων και προσβλητικών κατηγοριών εναντίον της Μήτρος Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, κατηγοριών περί «εκκλησιολογικής αιρέσεως»! Άπαγε της βλασφημίας! Αυτοί που τα λένε αυτά τα πράγματα εις βάρος του Πατριαρχείου μας ας δουν, όπως λέγει το Ευυαγέλιον, την δοκόν που είναι μέσα στον οφθαλμόν τους και ας αφήσουν το ιδικόν μας κάρφος, που είναι πολύ μικρότερον, εάν υπάρχει καθόλου, απέναντι στην δική τους την δοκό που τους έκανε να μην βλέπουν την πραγματικότητα.

Εις τους ανωτέρω θεολογικώς αστηρίκτους, εκκλησιολογικώς αβασίμους και κανονικώς ανερείστους ισχυρισμούς, η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, η Εκκλησία του Σταυρού, η Εκκλησία της Αναστάσεως, η Εκκλησία της Μεταμορφώσεως, συνεχίζει ακλόνητη να ορθοτομή τον λόγον της αληθείας και να εκπέμπη από το ταπεινό αλλά αειφεγγές Φανάρι Θαβώρειο φως, αγογγύστως υπομένουσα «εμπτυσμούς και μάστιγας και κολαφισμούς και Σταυρόν» διά την σωτηρίαν των ηγαπημένων τέκνων της από περάτων έως περάτων της οικουμένης, από της μεγαλυτέρας θυγατρός αυτής Εκκλησίας της Ρωσσίας έως και της νεωτέρας εκείνης της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Η αγάπη της Μητρός Εκκλησίας ουδέποτε εκπίπτει!” 

  Translate   from Orthodox Times:

In his speech, the Ecumenical Patriarch, after referring to the event of the Transfiguration of the Saviour, noted:

“The mission of each one of us is not only to theorize and isolate, to experience the Transfiguration in our own lives but also to transmit it to our neighbor. This is both the message and the invitation of today’s feast to the Church: in our modern age of rapid transformations of all kinds and of all natures, there is an urgent appeal to the Church to transform the world.

However, in order for the Church to succeed in this mission and for our world to experience the true transformation in Christ the Church must also appear “in a new form”, as the One, Holy, Catholic, and Apostolic Church. And we are not referring here only to the necessity of the inter-Christian dialogue “for the sake of the unity of all”, but mainly to the stability of Orthodoxy.

What is the image of the Orthodox Church today? What is its ministry in the modern world?

We are witnessing the atrocious and so far endless war in Ukraine, where an Orthodox state is fighting, with the paternal and patriarchal blessings of the official Church, another brotherly Orthodox people. And you understand that I am talking about Patriarch Kirill of Russia, who blesses with both hands this abominable, evil war, instead of condemning it. We are witnessing the intrusion, against all sense of ecclesiastical legitimacy, of an Orthodox Church, and again the Russian Church, into the canonical territory of the Patriarchate of Alexandria. For almost five years we have been tasting the ingratitude of the unilateral interruption of communion on the part of a daughter Church, not for doctrinal reasons, but clearly for geopolitical reasons, dressed, in fact, recently with the cloak of incoherent and insulting accusations against the Church of Constantinople, accusations of “ecclesiological heresy”! Let those who say these things against our Patriarchate see, as the Gospel says, the beam that is in their eye, and let them leave our own beam, which is much smaller, if there is one at all, in the face of their own beam that has made them unable to see reality.

In the above theologically unsound, ecclesiologically unsubstantiated, and canonically unacceptable claims, the Holy Church of Christ, the Church of the Cross, the Church of the Resurrection, and the Church of the Transfiguration continue steadfastly to uphold the word of truth. The love of the Mother Church never falls away!”