Το
Πασχαλινό Μήνυμά του δημοσίευσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γερμανίας
και Έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης κ. Αυγουστίνος όπου σημειώνει «Η ζωή μας
μετά την κρίση θα είναι διαφορετική, όταν θα εγκαταλείψουμε τον τάφο της
απελπισίας, της απομόνωσης και της ασθένειας. Η ζωή μας θα είναι, όπως
ήταν η ζωή του Λαζάρου μετά την τετραήμερη ανάστασή του. Είμαι βέβαιος
ότι, μετά την εμπειρία του θανάτου, ο Λάζαρος έζησε διαφορετικά. Κι
εμείς θα ζήσουμε διαφορετικά μετά την κρίση».
«Σας καλώ σε προσευχή και σε μια εκ νέου ανακάλυψη της πίστης στον
Ιησού Χριστό, τον Κύριο της ζωής και του θανάτου. Σας προσκαλώ να
συλλογιστείτε τις αληθινές, τις μόνιμες αξίες της ζωής μας. Και σας
παρακαλώ να μείνετε πιστοί στην κοινή Μητέρα μας Εκκλησία, η οποία,
ιδίως στους δύσκολους αυτούς καιρούς, βοηθά όπου μπορεί και γι᾽ αυτό
αξίζει κι Αυτή τη δική μας βοήθεια» καταλήγει στο μήνυμά του ο
Μητροπολίτης Γερμανίας.
Διαβάστε το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου: Ἀγαπητοί μου Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι τῆς Γερμανίας,
τὸ φετινὸ Πάσχα εἶναι διαφορετικό• διαφορετικὸ ἀπ᾽ ὅσα ἔχουμε ζήσει
ὅλοι μας μέχρι τώρα καί, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, διαφορετικὸ ἀπ᾽ ὅλα ὅσα
πρόκειται νὰ ζήσουμε στὸ μέλλον. Ἀντὶ νὰ γιορτάσουμε τὴν Ἀνάσταση τοῦ
Κυρίου μας ὡς συνήθως στὴν ἐκκλησία, στὴν ἐνορία, μὲ τὴν οἰκογένειά μας,
εἴμαστε ἀπομονωμένοι: τὸ κοινὸ πανηγύρι μεταβλήθηκε φέτος σὲ γεγονὸς
μοναξιᾶς καὶ μοναχικότητας.
Πληθώρα συναισθημάτων μᾶς κατακλύζουν. Ἀρχικὰ εἶναι ὁ φόβος γιὰ τὴ
δική μας ὑγεία καὶ γιὰ τὴν ὐγεία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀγαπᾶμε. Μαζὶ εἶναι ἡ
αἴσθηση τῆς ἀδυναμίας καὶ ὁ θυμὸς γι᾽ αὐτὴν τὴν κρίση, γιὰ τὴν ὁποία δὲν
φταῖμε. Εἶναι ἀκόμα τὸ πένθος γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ χάσαμε, εἴτε
ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς ἀσθένειας εἴτε γιὰ ἄλλους λόγους στὸν καιρὸ τῆς
πανδημίας. Καὶ φυσικὰ εἶναι καὶ ἡ εὐγνωμοσύνη γιὰ ὅλους ἐκείνους τοὺς
ἀνθρώπους, τοὺς γιατρούς, τὸ νοσηλευτικὸ καὶ τὸ ἐρευνητικὸ προσωπικό,
ποὺ στέκονται στὸ πλευρό μας, ἐκείνους ποὺ μᾶς διευκολύνουν στὴν
καθημερινότητά μας καὶ ἐκείνους ποὺ αὐτὲς τὶς μέρες εἶναι γιὰ μᾶς
παρόντες σὲ ὅ,τι χρειαστεῖ. Ὡς Ποιμενάρχης τῆς Ἐκκλησίας μας ἐδῶ στὴ
Γερμανία, θὰ ἤθελα νὰ προσθέσω στὰ πρόσωπα αὐτὰ καὶ τοὺς ἱερεῖς μας, οἱ
ὁποῖοι, λαμβάνοντας ὑπόψη ὅλες τὶς νομοθετικὲς διατάξεις καὶ ὁδηγίες,
τελοῦν τὶς καθημερινὲς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ βαριὰ καρδιά,
λόγῳ τῆς ἀπουσίας τῶν Χριστιανῶν, καὶ συμπαραστέκονται στοὺς πιστούς μας
μὲ κάθε τρόπο, συνεχίζοντας νὰ σηκώνουν τὸν σταυρὸ τῆς ἱεροσύνης τους.
Φέτος καὶ ἡ νηστεία μας ἦταν ἐντελῶς ἰδιαίτερη, διότι ἡ ἀποχή μας δὲν
ἀφοροῦσε μόνο τὶς διατροφικές μας ἐπιλογές, ἀλλὰ καὶ τὶς κοινωνικὲς
ἐπαφές μας, τὴν ἐλευθερία τῶν μετακινήσεών μας καὶ φυσικὰ καὶ τὸν
ἐκκλησιασμό μας. Αὐτὸ ποὺ λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴ νηστεία,
ὅτι δὲν πρέπει δηλαδὴ νὰ τὴ βλέπουμε βασικὰ ὡς ἀπώλεια ἢ ἀποχή, ἀλλὰ ὡς
πνευματικὸ κέρδος, ἰσχύει κι ἐδῶ. Δὲν πρέπει νὰ μείνει στὴ μνήμη μας μιὰ
κρατικὴ ἀπαγόρευση, ἀλλὰ ἡ προσπάθειά μας γιὰ τὴν ὑγεία τῶν συνανθρώπων
μας. Τὸ μήνυμά μας εἶναι: ὄχι ἀπώλεια, ἀλλὰ κέρδος.
Καὶ ποιό εἶναι τὸ κέρδος μας στὸ φετινό, τόσο παράδοξο, Πάσχα; Θὰ
μπορούσαμε νὰ θυμηθοῦμε, τί σημαίνει γιὰ μᾶς κάθε Πάσχα: μιὰ νέα ἀρχὴ
καὶ περισυλλογὴ γιὰ τὸ νόημα τῆς ζωῆς, τῆς ἀληθινῆς ζωῆς. «Ἡ ζωὴ ἐν
τάφῳ» ψάλλουμε κάθε χρόνο τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ καὶ φέτος τὸ ψάλλαμε, θὰ
μπορούσαμε ἴσως νὰ ποῦμε, νοερά. Κι ἂν εἴχαμε τὴν αἴσθηση ὅτι, κατὰ
κάποιον τρόπο, καὶ ἡ δική μας ζωὴ βρίσκεται στὸν τάφο, θυμηθήκαμε ὅτι
Ἐκεῖνος, ποὺ βρίσκεται στὸν τάφο, εἶναι ὁ Χριστός, κι ἔτσι δὲν γίνεται
λόγος γιὰ ἕνα νεκρό, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἴδια τὴ Ζωή. Ἡ ζωή μας μετὰ τὴν κρίση
θὰ εἶναι διαφορετική, ὅταν θὰ ἐγκαταλείψουμε τὸν τάφο τῆς ἀπελπισίας,
τῆς ἀπομόνωσης καὶ τῆς ἀσθένειας. Ἡ ζωή μας θὰ εἶναι, ὅπως ἦταν ἡ ζωὴ
τοῦ Λαζάρου μετὰ τὴν τετραήμερη ἀνάστασή του. Εἶμαι βέβαιος ὅτι, μετὰ
τὴν ἐμπειρία τοῦ θανάτου, ὁ Λάζαρος ἔζησε διαφορετικά. Κι ἐμεῖς θὰ
ζήσουμε διαφορετικὰ μετὰ τὴν κρίση. Ὅπως λέει ἕνας ἀναστάσιμος ὕμνος:
«Χθὲς θαβόμουν μαζί σου, Χριστέ, σήμερα βγαίνω ἀπὸ τὸ μνῆμα μὲ τὴν
ἀνάστασή Σου• χθὲς σταυρωνόμουν μαζί σου• δόξασέ με κοντά σὲ Σένα,
Σωτήρα, στὴ Βασιλεία Σου».
Αὐτὴ τὴ δόξα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, σὲ ὅλη της τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴ
χαρά, σᾶς εὔχομαι ἀγαπητοί μου Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι τῆς Γερμανίας. Σᾶς
καλῶ σὲ προσευχὴ καὶ σὲ μιὰ ἐκ νέου ἀνακάλυψη τῆς πίστης στὸν Ἰησοῦ
Χριστό, τὸν Κύριο τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου. Σᾶς προσκαλῶ νὰ
συλλογιστεῖτε τὶς ἀληθινές, τὶς μόνιμες ἀξίες τῆς ζωῆς μας. Καὶ σᾶς
παρακαλῶ νὰ μείνετε πιστοὶ στὴν κοινὴ Μητέρα μας Ἐκκλησία, ἡ ὁποία,
ἰδίως στοὺς δύσκολους αὐτοὺς καιρούς, βοηθᾶ ὅπου μπορεῖ καὶ γι᾽ αὐτὸ
ἀξίζει κι Αὐτὴ τὴ δική μας βοήθεια. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
συνοψίζει: «Ἀναστήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ ἡ ζωὴ θριαμβεύει. Ἀναστήθηκε ὁ
Χριστὸς καὶ κανένας νεκρὸς πιὰ σὲ μνῆμα• διότι, μὲ τὴν ἀνάστασή Του ὁ
Χριστὸς ἔγινε ἡ ἀρχὴ τῆς ἀναστάσεως ὅλων τῶν κεκοιμημένων. Σ᾽ Αὐτὸν
ἀνήκει ἡ τιμή, ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμη στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων»!
Εὕχομαι σὲ ὅλους ἕνα εὐλογημένο Πάσχα!Χριστὸς ἀνέστη! Ἀληθῶς ἀνέστη!
Ὁ Μητροπολίτης σας
† ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος