ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ: ΣΥΝΟΔΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Της Βασιλικής Η. Σταθοκώστα, 

Επίκ. Καθηγήτριας του Τμ. Θεολογίας ΕΚΠΑ, Επιστημονικής Συμβούλου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής επί θεμάτων Οικουμενικής Κινήσεως(Δημοσιεύτηκε στη «Σύναξη» 2015, σσ. 76-78)

Ακρογωνιαίος λίθος και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι η συνοδικότητα. Το Συνοδικό σύστημα αποτελεί τρόπο οργάνωσης του εκκλησιαστικού βίου σε όλες τις εκφάνσεις του, λήψης αποφάσεων, μέσο αλλά και σημείο της εκκλησιαστικής ενότητας ήδη από τα πρώτα βήματα της Μίας, Αγίας Εκκλησίας. Οι απαρχές του εντοπίζονται στην Αποστολική Σύνοδο (Ιεροσόλυμα, 49 μ.Χ.), όπου ακριβώς ανευρίσκεται ο ορισμός, τα χαρακτηριστικά και η σημασία του.

WHILE WE’VE BEEN GONE…THE E-CHURCH

pray tell blog

 Rev. Canon Dr. Lizette Larson-Miller is currently the Huron Lawson Professor of Liturgy at Huron University College (a college of the University of Western Ontario) in London, Ontario, Canada. She is also the Canon Precentor of the Anglican Diocese of Huron, and past president of Societas Liturgica and the IALC (International Anglican Liturgical Consultation)

THE GREAT AND HOLY COUNCIL AND THE IMPLICATIONS OF THE CONSENSUS METHOD

by Peter C. Bouteneff

The document on “Relations of the Orthodox Church with the Rest of the Christian World” was adopted as a draft text last October by the 5th Pan-Orthodox Pre-Council Conference in Chambésy. Its status going forward is not entirely clear. Misgivings about the text have led to rumors of its outright rejection by one or another Church. The specter of a Church’s refusal to consider this or any document slated for the Council’s deliberation raises important questions about decision-making during the pre-conciliar process and at the Great and Holy Council itself.

At the urging most notably of the Moscow Patriarchate, all decisions surrounding the Great and Holy Council are to be taken “by consensus.” But what is the history of consensus in pan-Orthodox contexts, what does “consensus” actually mean, and how will it be enacted at the Council?

«Η λειτουργία της ομοφωνίας και η ποιητική της ενότητας». Κριτικός σχολιασμός των κατανοήσεων της μεθόδου λήψης αποφάσεων τόσο κατά το προκαταρκτικό όσο και κατά το τελικό στάδιο της συνόδου

Η εισήγηση του  Καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ στο Συνέδριο με θέμα «Προς την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» (3-5 Δεκεμβρίου 2015)

Του Χρυσοστόμου Σταμούλη, 

Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι η «εκτός απροόπτου» σύγκλιση της «από μακρού αναμενομένης»[1] Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποτελείγεγονός χαρμόσυνο. Και τούτο διότι μετά από αιώνες η Ορθόδοξη Εκκλησία θα έχει τη δυνατότητα «να μαρτυρήσει την ενότητά της», καθώς «και την ευθύνην και την στοργήν της προς τον σύγχρονον κόσμον»[2], μέσα από την πράξη της συνοδικότητας, η οποία συνιστά την καρδιά της εκκλησιολογικής της αυτοσυνειδησίας, αφού υπενθυμίζει στον κόσμο την εσχατολογική της ταυτότητα και ως εκ τούτου προοπτική.