Επαναλάβαμε στο κείμενο αυτό την άποψή μας, ότι οι κληρικοί της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης Θεόδωρος Ζήσης και Νικόλαος Μανώλης, αλλά και οι ομόφρονές τους (Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, Πέτρος Χιρς κ.α.), θα έπρεπε προ πολλού να έχουν καθαιρεθεί. Και είχαμε εκφράσει την ελπίδα ότι η Εκκλησία δεν θα βραδύνει στο να τους καθαιρέσει, διότι δε νομίζουμε ότι υπάρχει άλλη λύση, αφού παραμένουν αμετανόητοι. Στο πρόσωπό τους θα έχει καταδικάσει την αίρεση του ευσεβισμού!
Να, λοιπόν, που ήρθε η ώρα και όπως πληροφορηθήκαμε από σχετικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο οι κληρικοί Θεόδωρος Ζήσης και Νικόλαος Μανώλης παραπέμπονται στο Συνοδικό δικαστήριο για καθαίρεση, με τις βαριές, αλλά αληθείς, κατηγορίες:
1. του σχίσματος,
2. της απείθειας και καταφρόνησης της προϊσταμένης εκκλησιαστικής αρχής,
3. του σκανδαλισμού των πιστών,
4. της εξύβρισης και της συκοφαντίας,
5. της φατρίας.
Η όλη στάση των δύο αυτών κληρικών εξακολουθεί να είναι προκλητική και μαρτυρεί περίτρανα την αμετανοησία τους. Αυτή η αμετανοησία πηγάζει, φυσικά, από έναν τεράστιο φαρισαϊσμό, τον οποίο διατυπώνει πανηγυρικά ο κληρικός Θ. Ζήσης σε επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο. Στο τέλος της επιστολής γράφει: Ἐγὼ εἶμαι βέβαιος γιὰ τὴν καλὴ πορεία τῆς διακονίας μου, γιατὶ ἀκολουθῶ τοὺς Ἁγίους καὶ ὄχι τὸν Βαρθολομαῖο καί «τοὺς σὺν αὐτῷ».
Ας ελπίσουμε η Εκκλησία να καθαιρέσει άμεσα τους κληρικούς αυτούς με το τεράστιο «ΕΓΩ» και τις ακλόνητες βεβαιότητές τους. Δεν πρόκειται για τιμωρία, αλλά για επιτακτική πνευματική ανάγκη.