Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας μιλά για την πανδημία του κορονοϊού,
για τα μέτρα που πήρε η Αρχιεπισκοπή, γιατί ο Θεός επέτρεψε να υπάρχει
τέτοια δοκιμασία στον πλανήτη και τονίσει πως η εκκλησία δεν θα απολύσει
κανέναν αλλά ιερείς ίσως λάβουν το εβδομαδιαίο έκτακτο επίδομα που
έχει ανακοινώσει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση
Δυο συνεντεύξεις έδωσε τις τελευταίες μέρες ο Αρχιεπίσκοπος
Αυστραλίας κ. Μακάριος ο οποίος μίλησε για θέματα που σχετίζονται με την
Αρχιεπισκοπή, τον κορονοϊό και τις επιπτώσεις στην κοινωνία και την
εκκλησία.
Η πρώτη συνέντευξη ήταν στο Θέμη Καλλό του Ελληνικού Προγράμματος της
Ραδιοφωνίας SBS και η δεύτερη στην Μαρία Γιαχνάκη, για το Orthodoxia
News Agency.
Συγκεκριμένα την ρητή διαβεβαίωση ότι η Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή
Αυστραλίας δεν θα απολύσει κανέναν υπάλληλο που απασχολείται σε
βραχίονές της (Γραφεία, Κέντρα Πρόνοιας, Σχολεία, Γηροκομεία κ.ά), έδωσε
ο Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος, σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε
στο Ελληνικό Πρόγραμμα της Ραδιοφωνίας SBS.
Άλλη σημαντική απόφαση, όπως είπε ο Σεβασμιώτατος, είναι οι
Ενορίες-Κοινότητες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, να μην
υποβάλλουν για το 2020 την ετήσια εισφορά του 7% προς την Αρχιεπισκοπή,
εισφορά που έχει θεσπισθεί εδώ και έτη.
Τρίτον, ο κ. Μακάριος είπε ότι έχει λάβει διαβεβαιώσεις από τις
αρμόδιες αρχές ότι και οι ιερείς, που οι Ενορίες τους, αδυνατούν να
καταβάλλουν τον μισθό τους, θα μπορέσουν να λάβουν το εβδομαδιαίο
έκτακτο επίδομα που έχει ανακοινώσει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
H συνέντευξη στη Μαρία Γιαχνάκη για το Orthodoxia News Agency
1. Θα μπορούσατε να κάνετε ένα πρώτο σχόλιο για την πανδημία του
κορωνοϊού; Βιώνει όντως η ανθρωπότητα ένα βιολογικό παγκόσμιο πόλεμο;
Οι μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, αποδεικνύουν ότι πρόκειται
για ιό που προέκυψε από μετάλλαξη. Χωρίς να θέλω να μπω στην παγίδα της
καταστροφολογίας και στην αποδοχή “προφητειών” που οργιάζουν αυτές τις
ημέρες, αναγνωρίζω ότι ιατρικά ο ιός υπάρχει ήδη από το 2002. Οι
κορωνοϊοί είναι μια ομάδα ιών που συνήθως προσβάλλουν το αναπνευστικό
σύστημα του ανθρώπου και των ζώων. Ο συγκεκριμένος (COVID-19) είναι ο
έβδομος στην οικογένεια αυτή. Το 2002, όπως προαναφέρθηκε, είχαμε την
εμφάνιση του κορωνοϊού SARS στην Κίνα, ενώ το 2012 την εμφάνιση του
κορωνοϊού MERS στη Μέση Ανατολή.
Πέραν όμως των επιστημονικών δεδομένων, είναι γνωστό ότι η δεύτερη
μεγάλη οικονομική δύναμη στον κόσμο είναι ἡ Κίνα, η δε Αμερική, που
είναι η πρώτη, έχει ένα τεράστιο χρέος προς την Κίνα. Οι ισορροπίες
είναι πάρα πολύ λεπτές. Προβλέπω, μάλιστα, ότι το εμβόλιο για τη
θεραπεία θα ανακαλυφθεί μάλλον στις ΗΠΑ, διότι έτσι θα διατηρηθούν οι
υπάρχουσες οικονομικές ισορροπίες που κινδύνευαν. Από την άλλη, περάσαμε
παρόμοιες καταστάσεις κατά το παρελθόν, με ιώσεις περισσότερο
θανατηφόρες, αλλά δεν υπήρξε η ίδια παγκόσμια κινητοποίηση. Ο
συγκεκριμένος κορωνοϊός προκαλεί τον θάνατο μόνο στο 1% των
προσβληθέντων. Όλα αυτά, είναι στοιχεία που δεν μπορεί κάποιος να
παραθεωρήσει εύκολα, και δηλώνουν ότι πίσω από την τροπή που πήραν τα
πράγματα με την εμφάνιση του κορωνοϊού (ο οποίος επιστημονικά έχει
αποδειχθεί ότι δεν είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα) δημιουργήθηκαν κάποιες
σκοπιμότητες. Δεν πρόκειται πάντως για βιολογικό όπλο, διότι η ασθένεια
δεν παρουσιάζει στοιχεία βιολογικού πολέμου. Δεν πρόκειται περί όπλου
μαζικής καταστροφής, τοξικού χαρακτήρος, το οποίο εξαπολύθηκε στην
ατμόσφαιρα με σκοπό να προκαλέσει μαζικό θάνατο. Πρόκειται για μια
πανδημία την οποία πρέπει όλοι μας να αντιμετωπίσουμε με ενότητα, πίστη,
υπακοή στις αρμόδιες αρχές και στην επιστημονική κοινότητα, σύνεση και
νηφαλιότητα.
2. Τί μέτρα έχετε λάβει στην Αυστραλία;
Εδώ στην Αυστραλία προσπαθούμε όσο μπορούμε να τηρήσουμε τα υπό του
νόμου προβλεπόμενα και τα υπό της επιστήμης υποδεικνυόμενα, όχι διότι
θέλουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, αλλά διότι θέλουμε να
προστατεύσουμε τον πλησίον μας. Ας μην ξεχνούμε ότι οι αρρώστιες είναι
δοκιμασία για τον άνθρωπο, αλλά και για τους δικούς του ανθρώπους, για
το οικογενειακό του περιβάλλον. Δε θέλουμε καν να σκεφτούμε ότι θα
δοκιμαστούν ολόκληρες οικογένειες. Το μοναδικό κίνητρο που
αναγκαστήκαμε, δι᾽ εγκυκλίου, να κλείσουμε τις Εκκλησίες μας σε όλη την
ήπειρο, ήταν το πρόσωπο του πλησίον και η προστασία των οικογενειών και
της κοινωνίας γενικότερα. Δε θέλουμε οι Εκκλησίες μας να γίνουν εστία
μεταδόσεως του ιού σε κανέναν. Δε θέλουμε η συμμετοχή στη Θεία
Λειτουργία και στις λοιπές ακολουθίες (ομαδική λατρεία) να αποτελέσει
αφορμή να αρρωστήσει κάποιος αδελφός μας ή ακόμη και να πεθάνει.
Τελούνται, βεβαίως, όλες οι ακολουθίες κανονικά, από τον ιερέα και τον
ψάλτη. Η καμπάνα χτυπά. Οι ακολουθίες αναμεταδίδονται μέσω διαδικτύου.
Οι άνθρωποι ξέρουν ότι ο ιερέας τους είναι εκεί και προσφέρει την
αναίμακτη ιερουργία υπέρ υγείας όλων αυτών που δε βρίσκονται στον ναό
και υπέρ αναπαύσεως όλων αυτών που δε βρίσκονται στη γη.
3. Πολλοί ερωτούν γιατί ὁ Θεός επέτρεψε και υπάρχει μια τέτοια
δοκιμασία σε όλο τον πλανήτη. Είναι ένα ερώτημα παρόμοιο με αυτό για τον
πόνο και τις δυστυχίες που κατά καιρούς αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.
Γιατί ο Θεός του ελέους και της αγάπης να επιτρέπει τέτοιες καταστάσεις;
Δε θα προσπαθήσω να δώσω μια απάντηση στα ερωτήματα αυτά, διότι θα
εμπλακούμε σε μια διαδικασία εκλογίκευσης του μυστηρίου και της πίστεως.
Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω ότι η Εκκλησία μας δεν είναι η Εκκλησία
του πόνου και της αρρώστιας. Είναι η Εκκλησία της χαράς, της αγάπης, της
νίκης κατά του θανάτου. Ο πόνος και η κάθε δυσκολία που έρχονται στη
ζωή, είναι για τον χριστιανό μια ευκαιρία να γίνει καλύτερος, να βγει
από τον εαυτό του, από την εσωστρέφειά του και τη φιλαυτία του. Ο πόνος
μάς δίνει τη δυνατότητα να αισθανθούμε τον πλησίον μας. Να έρθουμε για
λίγο στην κατάστασή του. Να αναθεωρήσουμε και να φιλοσοφήσουμε τον τρόπο
της ζωής μας, ο οποίος μπορεί να είναι απολύτως εκκοσμικευμένος και να
μην αφήνει καθόλου περιθώριο για μια πνευματική και εσχατολογική
προοπτική. Ο πόνος και η αρρώστια συνήθως κατευνάζουν τα πάθη και
αλλοιώνουν τον άνθρωπο.
Βεβαίως υπάρχει και το άλλο ενδεχόμενο, η αρρώστια, ο πόνος να κάνουν
τον άνθρωπο πιο σκληρό, πιο απόλυτο και πιο δύσκολο. Την ασθένεια την
εκμεταλλεύεται πολύ ο σατανάς. Αν δεν επιστρατεύσουμε την υπομονή και
την εμπιστοσύνη μας στον Θεό, τότε αγωνιούμε, διαμαρτυρόμαστε, δεν
αποδεχόμαστε την αρρώστια μας και τότε ο σατανάς δημιουργεί αναστάτωση,
και η μια αρρώστια διαδέχεται την άλλη. Κάποιοι καταφεύγουν στην πίστη,
θεωρώντας ότι μπορούν να ξεπεράσουν την ασθένειά τους. Δεν ξέρω, όμως,
αν αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο. Η πίστη στον Θεό δε σχετίζεται με
κάποια μορφή δοσοληψίας. Κάποιοι πάλι θεωρούν ότι η πίστη μάς
προφυλάσσει από τον πόνο, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η πίστη απλά μάς βοηθά
να καταλάβουμε και να αποδεχθούμε τη σιωπή του Θεού, όταν βασανιστικά
έχουμε μέσα μας το μεγάλο ερώτημα που θέσατε προηγουμένως: γιατί ὁ Θεός
επιτρέπει τον πόνο, την πανδημία, τον κορωνοϊό και τον θάνατο; Γιατί ο
Θεός στέλνει τον καρκίνο σε μένα;
4. Πώς πρέπει γενικά ο Χριστιανός να αντιμετωπίζει τις αρρώστιες;
Μιλώντας για την αρρώστια, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι αναφερόμαστε
σε μία κατάσταση η οποία δεν περιγράφεται πάντοτε με τα ιατρικά και
επιστημονικά δεδομένα. Το σώμα μας, για παράδειγμα, νεκρώνεται όταν η
ψυχή δεν είναι ζωντανή, δηλαδή η σωματική ατονία που παρουσιάζεται
μερικές φορές είναι αποτέλεσμα ψυχικών καταστάσεων και όχι μόνο
βιολογικών. Κάποιοι το γνωρίζουν ότι είναι άρρωστοι, κάποιοι δεν το
γνωρίζουν. Κάποιοι το αποδέχονται, κάποιοι όχι. Ο άνθρωπος μπορεί να ζει
με την ασθένειά του, μπορεί να ακολουθεί όμως και μια τελείως αντίθετη
πορεία, δηλαδή να μην αποδέχεται την πραγματικότητα. Γιατί ο άνθρωπος
είναι ελεύθερος να ζει με τη σάρκα ή να ζει κατά πνεύμα. Μπορεί να ζει
με τον Θεό, αλλά εύκολα μαθαίνει να ζει χωρίς Θεό, χωρίς φως, χωρίς
αγάπη.
Είναι φυσιολογικό να έχουμε λογισμούς και ανησυχίες με την εμφάνιση
μιας πανδημίας. Παρότι, όμως, είμαστε άνθρωποι, να μην δείχνουμε
ανθρώπινη νοοτροπία και λιποψυχία. Η αρρώστια και γενικά οι δοκιμασίες
της ζωής γίνονται κριτήριο για να κριθεί η πνευματικότητα και το βάθος
του ανθρώπου. Η υπέρμετρη ανησυχία, ο πανικός και ο φόβος αποκαλύπτουν
έλλειψη πνευματικής ζωής. Γι᾽ αυτό πρέπει να αντιμετωπίζουμε την κάθε
αρρώστια ως παιδιά του Θεού και όχι ως κοσμικοί άνθρωποι. Με αυτό το
πνεύμα, δεν ξέρω αν πρέπει να προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τις αρρώστιες
μας ή αν πρέπει να τις δεχόμαστε ως απαραίτητο στοιχείο για τη σωτηρία
μας.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, βέβαια, τα δεδομένα είναι διαφορετικά.
Όπως τονίστηκε και προηγουμένως, η προστασία δεν αφορά τον εαυτό μας,
αλλά το πρόσωπο του πλησίον, το οποίο είναι θεμέλιο για την πνευματική
ζωή.
5. Μπορείτε να δώσετε ένα μήνυμα στους αναγνώστες μας για τις
δυσκολίες των καιρών γενικώς και ειδικώς για την πανδημία του κορωνοϊού;
Σε στιγμές επιδημίας, δοκιμασιών και θλίψεων να σκεφτόμαστε πόσο
κοντά μας είναι ο Θεός και οι Άγιοί μας. Ας δούμε τη ζωή των Αγίων της
Εκκλησίας μας. Όλοι τους πόνεσαν, βασανίστηκαν, στερήθηκαν, εθλίβησαν,
πέρασαν δυσκολίες και αμέτρητες δοκιμασίες. Στα συγγράμματα των μεγάλων
Πατέρων μας αναφέρεται επανειλημμένα ότι ο πόνος και οι ασθένειες
εξαγιάζουν τον άνθρωπο. Κανείς από τους Αγίους μας δε μίλησε εναντίον
του πόνου και της αρρώστιας. Οι Άγιοί μας ήταν θαυματουργοί, αλλά ποτέ
δεν θεράπευσαν τους εαυτούς τους. Αντίθετα, καυχώνται για τις δοκιμασίες
και τα δεινά τους, διότι έτσι οδηγούνται συντομότερα στον Θεό.
Οι αρρώστιες και οι δυσκολίες θα έρχονται στη ζωή μας. Κάποιες φορές
θα έρχονται απροσδόκητα. Να μην σκεπτόμαστε ότι δεν μπορούμε να τις
ξεπεράσουμε, γιατί τότε θα γεμίζουμε αγωνία και φόβο. Αλλά να τις
αντιμετωπίζουμε με μια φυσικότητα. Να βαδίζουμε εντελώς ελεύθεροι και
απαλλαγμένοι από πόθους και επιθυμίες, γιατί για μας τους Χριστιανούς
“εἴτε ζῶμεν εἴτε ἀποθνήσκωμεν τοῦ Θεοῦ ἐσμέν”. Να ευχαριστούμε τον Θεό,
όχι για τις ασθένειές μας ή για τις θεραπείες μας, αλλά για το ότι, μέσα
από αυτές, Τον γνωρίσαμε περισσότερο και συνδεθήκαμε πιο στενά μαζί
Του. Να προσδοκούμε την κατάργηση των ορίων. Αυτό σημαίνει ότι
καταργούμε τα όποια εμπόδια και γινόμαστε ένα με Εκείνον. Φτάνουμε στο
σημείο που έλεγε ο Απόστολος Παύλος: “ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῆ δέ ἐν ἐμοί
Χριστός”.
Η νέα πανδημία που βιώνουμε σήμερα παγκοσμίως, έρχεται να αποδείξει,
για μια ακόμη φορά, την ανθρώπινη αδυναμία μας και τον φόβο μας μπροστά
στο ενδεχόμενο του θανάτου. Ο άνθρωπος, όμως, είναι φτιαγμένος για κάτι
άλλο και όχι γι᾽ αυτή τη φθορά και την αγωνία. Γι᾽ αυτό προσωπικώς
παρακαλώ τούς ανθρώπους να ειρηνεύουν. Να εμπιστεύονται τον Θεό. Το ξέρω
ότι δεν είναι εύκολο να εναποθέτεις τον εαυτό σου στο έλεος του Θεού.
Όμως η ζωή πάντα βρίσκει τρόπο να προχωρεί μέσα από αντιξοότητες και
δυσκολίες. Η πίστη μας στον Χριστό είναι τεράστια δύναμη, αδυσώπητη και
ανεξέλεγκτη. Να την αξιοποιήσουμε λοιπόν. Να αξιοποιήσουμε τη δύναμη της
πίστεως, διότι τότε όλα θα τα δούμε με ένα διαφορετικό πρίσμα, το οποίο
δε θα μας κρατά καθηλωμένους στη γη, αλλά θα μας προσανατολίζει στον
ουρανό.
Θα ξεπεραστεί η πανδημία αυτή. Η Ανάσταση θα έρθει σύντομα.