ΒΟΣΤΩΝΗ. Η Εκκλησία της Πολωνίας θα συμμετάσχει κανονικά στη Μεγάλη Σύνοδο και μέσω του εκπροσώπου της, Επισκόπου Σιεματίτσε κ. Γεωργίου με συνέντευξή της στον «Εθνικό Κήρυκα» εκφράζει την πικρία και την ανησυχία της
για τις Εκκλησίες εκείνες οι οποίες δήλωσαν
πως δεν θα συμμετάσχουν και
οι οποίες είναι οι εξής: Βουλγαρίας, Αντιοχείας, Ρωσίας και Γεωργίας.
Συνολικά είναι 14 εκ των οποίων οι 4 δεν θα συμμετάσχουν.
Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Πολωνίας είναι ο Αρχιεπίσκοπος κ. Σάββας, ο οποίος χαίρει σεβασμού και εκτίμησης από τους λοιπούς Προκαθημένους των Ορθόδοξων Εκκλησιών.
Τονίζεται ότι η συνέντευξη με τον Επίσκοπο κ. Γεώργιο, ο οποίος βρίσκεται ήδη στην Κρήτη συμμετέχων στην Επιτροπή συγγραφής του Μηνύματος της Μεγάλης Συνόδου έγινε εξ’ ολοκλήρου στην ελληνική γλώσσα, καθότι έχει σπουδάσει στην Αθήνα και αγαπά πολύ τον Ελληνισμό.
Ξεκινήσαμε τη συνέντευξή μας με την απόφαση της Εκκλησίας της Ρωσίας να μη συμμετάσχει,
για την οποία είπε: «δεν είμαι μέλος της Ρωσικής Εκκλησίας για να
σχολιάσω αυτή την απόφαση. Βέβαια είναι μία σημαντική Εκκλησία ως προς
την ιστορία και ως προς το πλήθος Ορθοδόξων Χριστιανών. Το γεγονός πως
όλο και περισσότερες Εκκλησίες αρνούνται να συμμετάσχουν στη Σύνοδο προκαλεί στενοχώρια, διότι είχαμε προετοιμασίες επί τόσα χρόνια. Κι εγώ που συμμετείχα επί δέκα χρόνια στις προετοιμασίες ζούσα με την ελπίδα ότι θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος».
Πρόσθεσε πως «αυτό, που είναι απαισιόδοξο είναι και το γεγονός ότι αυτές οι αποφάσεις πάρθηκαν στο παρά πέντε της Συνόδου,
σχεδόν στα πρόθυρα της Συνόδου που έχουν γίνει πολλές προετοιμασίες και
του λαού και της Εκκλησίας και γενικώς όλου του κόσμου». Τόνισε ότι «και βέβαια θα γίνει η Σύνοδος, αλλά το καλό και τέλειο είναι να συμμετέχουν όλες οι Εκκλησίες για να είναι η Πανορθόδοξος Σύνοδος κι αυτό είναι το επιθυμητό».
Οταν τον ρωτήσαμε πώς αισθάνεται ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της
Πολωνίας, είπε: «ο Μακαριότατος Μητροπολίτης Βαρσοβίας και πάσης
Πολωνίας κ. Σάββας με τον οποίον συνομίλησα προ ολίγου από χρόνια ήταν
και ο ίδιος μέλος της προπαρασκευαστικής επιτροπής και των προσυνοδικών
διασκέψεων και ήταν πάντοτε υπέρ της Συνόδου και λυπάται
και στενοχωρείται πάρα πολύ γι’ αυτό το γεγονός το οποίο όλο και
εξελίσσεται. Θα το ήθελε πάρα πολύ να γίνει η Σύνοδος διότι εμείς ζούμε
ανάμεσα σε πλειονότητα ετεροδόξων των Ρωμαιοκαθολικών και καθημερινώς
δίνουμε την μαρτυρία της Ορθοδοξίας. Για μας μία τέτοια Συνοδική
ευκαιρία εκφράσεως της ενότητας της Ορθοδόξου Εκκλησίας θα είναι πολύ
σημαντική. Πιστεύω ειδικώς για τις εμπερίστατες Εκκλησίες η Σύνοδος αυτή
είναι πολύ μεγάλη ελπίδα να σταθεροποιηθούν και να γίνουν πιο ισχυρές
μέσα στις συνθήκες στις οποίες ζουν και βιώνουν την μαρτυρία της
Ορθοδοξίας».
Στην ερώτηση «σκέπτεσθε να αναλάβετε κάποιες πρωτοβουλίες
να μιλήσετε στους Προκαθημένους της Μόσχας, της Αντιόχειας, της
Γεωργίας να μην τιναχθεί η Σύνοδος στον αέρα;», είπε: «εγώ αυτή τη
στιγμή βρίσκομαι στην Κρήτη και έχω μόνο τηλεφωνική επικοινωνία με την
Εκκλησία μου και με τους αρχιερείς, δεν ξέρω ποια βήματα θα κάνει ο
Μακαριότατος εις οιανδήποτε περίπτωση, αλλά οπωσδήποτε θα εκφράσει τη
γνώμη του».
Είπε ακόμα, πως «θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι είναι ένας από τους προκαθημένους του οποίου η γνώμη μετράει
και το βλέπω και το παρακολουθώ και ο οποίος τιμάται από τους άλλους
Προκαθημένους για την ευαισθησία και την εκκλησιαστική του εμπειρία
διότι πάντοτε ήταν σε μία δύσκολη κατάσταση όσον αφορά την αρχιερατική
του διακονία στην Πολωνία». Είπε ακόμα, ότι «δεν μπορώ να προβλέψω τι
βήματα θα κάνει. Αλλά πιστεύω ότι κάτι θα κάνει ο Μακαριότατος» και
συμπλήρωσε πως «προγραμματίζεται η άφιξή του την Πέμπτη το βράδυ στις 16
του μηνός».
Μιλώντας για τη σημασία της Μεγάλης Συνόδου τόνισε πως «επί αιώνες δεν είχαμε μία τέτοια Σύνοδο.
Είχαμε τις Συνάξεις των Προκαθημένων με την πρωτοβουλία του
Παναγιωτάτου Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος όντως έκανε πολύ
μεγάλο κόπο για να συσφιγχθούν αυτές οι σχέσεις των Προκαθημένων και
έφεραν καρπούς αυτές οι Συνάξεις και σας το λέγω διότι είχα συμμετάσχει
σε όλες σχεδόν τις Συνάξεις και αυτή η Σύνοδος θα είναι ευκαιρία για να
μιλήσουμε με μία φωνή, γι’ αυτό είναι τόσο θλιβερό και τόσο απαισιόδοξο
που όλο και περισσότερες Εκκλησίες αρνούνται να συμμετάσχουν. Οσον αφορά τις διαφορές ως προς τα κείμενα
γ’ αυτό συγκαλείται η Σύνοδος ακόμα και σ’ αυτή τη φάση να γίνουν οι
τροπολογίες και να συζητηθούν οι αμφίβολες πλευρές των κειμένων. Πιστεύω
ότι είναι ανοικτές όλες οι Εκκλησίες να παραδεχθούν τις ευαισθησίες της
κάθε Εκκλησίας».
Οταν τον ρωτήσαμε πώς έμαθε την ελληνική γλώσσα τόσο τέλεια,
απάντησε: «όχι τόσο τέλεια, είχα την ευλογία του Θεού να σπουδάσω την
δεκαετία του 1990 στην Αθήνα και συμμετέχοντας στις Συνάξεις, στις
Επιτροπές και στις Διασκέψεις, διαβάζοντας και τα βιβλία και μιλώντας
τηλεφωνικώς».
Στην ερώτηση τι είναι ο Ελληνισμός για εκείνον, είπε
ότι «τον σέβομαι διότι για μένα πίσω από τον Ελληνισμό υπάρχει μεγάλος
πλούτος της Ορθοδοξίας, της πνευματικής ζωής, της Πατερικής παραδόσεως
και της νοοτροπίας η οποία είναι πάρα πολύ βασική για την καρδιά μου.
Βρίσκομαι στην Κρήτη και σήμερα είπα στον συνεργάτη μου ότι δεν
αισθάνομαι καθόλου ότι ευρίσκομαι στο εξωτερικό, διότι το Ορθόδοξο
πνεύμα σε κάνει να ξεχνάς τα σύνορα».