Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γεώργιος Δημακόπουλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γεώργιος Δημακόπουλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2019

SCHOLARS NOT PRIESTS

by George Demacopoulos

In a seminal essay in 1990, the eminent scholar of early Christianity, Elizabeth Clark, demonstrated that Christianity grew rapidly, in large part, because women served as the community’s earliest financial benefactors—they were “Patrons not Priests.”[1]

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019

POPE FRANCIS’S RELIC DIPLOMACY

by George Demacopoulos,
publicorthodoxy


In June of 594, Pope Gregory the Great received a letter from Constantina, the empress, asking him to send the head of St. Paul to Constantinople so that she and others might benefit from venerating the bodily remains of such a great saint. St. Gregory denied the request, noting that it was not the custom of the Roman Church to dismember the bones of the saints.

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018

INNOVATION IN THE GUISE OF TRADITION ANTI-ECUMENIST EFFORTS TO DERAIL THE GREAT AND HOLY COUNCIL




Innovation in the Guise of Tradition Anti-Ecumenist Efforts to Derail the Great and Holy Council
by George Demacopoulos  |  ру́сский  |  српски


The documents approved by the Primates of the Church for the Great and Holy Council are not particularly controversial. They are the product of consensus, negotiated over decades, that often repeat previous declarations rather than addressing the more challenging questions that face the modern Church.

Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ: ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΤΕΙ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ




Γραφεί ο Καθηγητής Γιώργος Δημακόπουλος 
Δημοσιεύτηκε στο Amen.gr Portal of Religions News
Τα κείμενα τα οποία έλαβαν την έγκριση των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών εν όψει της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου δεν είναι ιδιαιτέρως αμφιλεγόμενα. Αποτελούν προϊόν συναίνεσης, μετά από δεκαετίες διαπραγμάτευσης, και κατά κύριο λόγο επαναλαμβάνουν προηγούμενες διακηρύξεις, ενώ δεν φαίνεται να ασχολούνται με τα πιο δύσκολα ερωτήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Εκκλησία στις μέρες μας. Τη μόνη πιθανή εξαίρεση συνιστά το κείμενο με τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», το οποίο επιδιώκει να διευκρινίσει το σκοπό της εμπλοκής της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην οικουμενική κίνηση. Επειδή το κείμενο αυτό επικρίνει όσους βάζουν εμπόδια στην πορεία της οικουμενικής κίνησης, έχει βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής από ορισμένους αυτοαποκαλούμενους ως παραδοσιακούς. Μεγάλο μέρος της κριτικής αυτής βασίζεται σε μια εξαιρετικά επιλεκτική και απλουστευτική προσέγγιση της πλούσιας κανονικής παράδοσης, η οποία επιδιώκει να δικαιολογήσει ποικίλες απλοϊκές ιδεολογικές κατασκευές. Για παράδειγμα, ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ [1], σε μια ευρείας κλίμακας καταδίκη της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, επικεντρώθηκε αποκλειστικά στη χρήση του όρου «εκκλησία» στο σχετικό κείμενο για τον οικουμενισμό για τις μη ορθόδοξες κοινότητες.