From complacency to clear condemnation
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γεώργιος Δημακόπουλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γεώργιος Δημακόπουλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022
Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020
Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2019
SCHOLARS NOT PRIESTS
In a seminal essay in 1990, the eminent scholar of early
Christianity, Elizabeth Clark, demonstrated that Christianity grew
rapidly, in large part, because women served as the community’s earliest
financial benefactors—they were “Patrons not Priests.”[1]
Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019
ECCLESIASTICAL JURISDICTION, THE NATION-STATE, AND THE SPECTER OF BYZANTIUM
Ecclesiastical Jurisdiction, the Nation-State, and the Specter of Byzantium
George Demacopolous
George Demacopolous
Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019
POPE FRANCISS RELIC DIPLOMACY
by George Demacopoulos,
publicorthodoxy
publicorthodoxy
In June of 594, Pope Gregory the Great received a letter from
Constantina, the empress, asking him to send the head of St. Paul to
Constantinople so that she and others might benefit from venerating the
bodily remains of such a great saint. St. Gregory denied the request,
noting that it was not the custom of the Roman Church to dismember the
bones of the saints.
Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018
INNOVATION IN THE GUISE OF TRADITION ANTI-ECUMENIST EFFORTS TO DERAIL THE GREAT AND HOLY COUNCIL
The documents approved by the Primates of the Church for the Great
and Holy Council are not particularly controversial. They are the
product of consensus, negotiated over decades, that often repeat
previous declarations rather than addressing the more challenging
questions that face the modern Church.
Δευτέρα 11 Απριλίου 2016
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ: ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΤΕΙ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
Γραφεί ο Καθηγητής Γιώργος Δημακόπουλος
Δημοσιεύτηκε στο Amen.gr Portal of Religions News
Τα
κείμενα τα οποία έλαβαν την έγκριση των
Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών
εν όψει της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου
δεν είναι ιδιαιτέρως αμφιλεγόμενα.
Αποτελούν προϊόν συναίνεσης, μετά από
δεκαετίες διαπραγμάτευσης, και κατά
κύριο λόγο επαναλαμβάνουν προηγούμενες
διακηρύξεις, ενώ δεν φαίνεται να
ασχολούνται με τα πιο δύσκολα ερωτήματα
και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει
η Εκκλησία στις μέρες μας. Τη μόνη πιθανή
εξαίρεση συνιστά το κείμενο με τίτλο
«Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς
τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», το
οποίο επιδιώκει να διευκρινίσει το
σκοπό της εμπλοκής της Ορθόδοξης
Εκκλησίας στην οικουμενική κίνηση.
Επειδή το κείμενο αυτό επικρίνει όσους
βάζουν εμπόδια στην πορεία της οικουμενικής
κίνησης, έχει βρεθεί στο επίκεντρο της
κριτικής από ορισμένους αυτοαποκαλούμενους
ως παραδοσιακούς. Μεγάλο μέρος της
κριτικής αυτής βασίζεται σε μια εξαιρετικά
επιλεκτική και απλουστευτική προσέγγιση
της πλούσιας κανονικής παράδοσης, η
οποία επιδιώκει να δικαιολογήσει
ποικίλες απλοϊκές ιδεολογικές κατασκευές.
Για παράδειγμα, ο Σεβ. Μητροπολίτης
Πειραιώς Σεραφείμ [1], σε μια ευρείας
κλίμακας καταδίκη της Αγίας και Μεγάλης
Συνόδου, επικεντρώθηκε αποκλειστικά
στη χρήση του όρου «εκκλησία» στο σχετικό
κείμενο για τον οικουμενισμό για τις
μη ορθόδοξες κοινότητες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)