ARCHIEPISCOPAL ENCYCLICAL ON THE DAY OF MOURNING FOR HAGIA SOPHIA

Greek-English

 Greek Orthodox Archdiocese of America

Archiepiscopal Encyclical on the Day of Mourning for Hagia Sophia 

Prot. No. 186/2021

 July 24, 2021

Unto the Most Reverend and Right Reverend Hierarchs, Pious Priests and Deacons, the Monks and Nuns, Presidents and Members of Parish Councils, Honorable Archons of the Ecumenical Patriarchate, Members of Leadership 100, the Day and Afternoon Schools, Philoptochos Societies, the Youth, Greek Orthodox Organizations, and the entirety of the Christ-named Plenitude of the Holy Archdiocese of America,

My Beloved Brothers and Sisters in Christ,

Ἡ σοφία ᾠκοδόμησεν ἑαυτῇ οἶκον καὶ ὑπήρεισεν στύλους ἑπτά. (Παροιμίαι 9:1)

Wisdom has built herself a house, and has set up seven pillars. (Proverbs 9:1)

One year ago today, the Great Church of Holy Wisdom, our Ἁγία Σοφία, was unnecessarily seized and given over to an alien purpose. This was a grim day for all people of good will and equanimity, because Hagia Sophia is much more than a sacred space. It is the vision and embodiment of the substance of our Orthodox Christian Faith. As a cultural icon, the Great Church could have been left as a museum. And although this is less than any of us would desire, at least it respected the integrity of the space. But for this past year, in a city which has abundant places for Islamic worship, it was misappropriated and done so in order to send a message to religious minorities, and to appeal to misplaced nationalistic fervor.

Therefore, we mourn, and not only today, but every day, until a measure of justice is meted out for the Great Church. Every culture and civilization is worthy of respect, and Hagia Sophia, the epitome of the Byzantine achievement, should have been left as a place of cultural intersection and religious harmony. Or, if it was to be restored to worship, it should have been restored to its original intention.

Until such time as our prayers are answered, we must redouble our efforts to bear witness to this House of Wisdom. We must be like the Seven Pillars spoken of in Proverbs, and support Hagia Sophia in every way. Moreover, we must stand with and offer our vigilance to the continuing Great Church of Christ – the Ecumenical Patriarchate of Constantinople, for it is the See of Saint Andrew that furthers the ecumenical mission and purpose enshrined in the stones of Hagia Sophia.

Yes, today we mourn, but not as those without hope, as the Apostle says (I Thessalonians 4:13), ever expecting the revelation of the hope of the Resurrection in all things; and in our Ἁγία Σοφία as well.

With paternal love in our Lord Jesus Christ, 

† ELPIDOPHOROS

Archbishop of America

 

Ποιμαντορικὴ καὶ Ἀρχιεπισκοπικὴ ἐγκύκλιος γιὰ τὴν ἡμέρα πένθους γιὰ τὴν Ἁγία Σοφία.

 

Ἀριθ. Πρωτ. 186/2021

Ποιμαντορικὴ καὶ Ἀρχιεπισκοπικὴ ἐγκύκλιος γιὰ

τὴν ἡμέρα πένθους γιὰ τὴν Ἁγία Σοφία.

24 Ἰουλίου 2021

Πρὸς τοὺς Σεβασμιωτάτους καὶ Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τοὺς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καὶ Διακόνους, τοὺς Μοναχοὺς καὶ τὶς Μοναχές, τοὺς Προέδρους καὶ τὰ Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τοὺς Ἐντιμολογιωτάτους Ἄρχοντες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὰ μέλη τῆς Ἡγεσίας τῶν 100, τὰ Ἡμερήσια καὶ Ἀπογευματινὰ Σχολεῖα, τὶς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τὴ Νεολαία, τὶς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καὶ ὁλόκληρο τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

Προσφιλεῖς ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφὲς ἐν Χριστῷ,

Ἡ σοφία ᾠκοδόμησεν ἑαυτῇ οἶκον καὶ ὑπήρεισεν στύλους ἑπτά. (Παροιμίαι 9:1)

Σὰν σήμερα, ἀκριβῶς πρὶν ἕνα χρόνο, ἡ Μεγάλη Ἐκκλησία τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας, ἡ δική μας Ἁγία Σοφία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, χωρὶς κανένα πραγματικὸ λόγο μετατράπηκε σὲ τζαμί. Μιὰ ἡμέρα ζοφερή, ὄχι μόνο γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς, ἀλλὰ γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἀντιλαμβάνονται μὲ νηφαλιότητα καὶ ἀμεροληψία ὅτι ἡ Ἁγία Σοφία δὲν εἶναι ἁπλὰ ἕνας ἱερὸς τόπος γιὰ ὅλους τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς, ἀλλὰ ἕνα μοναδικὸ σύμβολο ποὺ χαρακτηρίζει τὴν πίστη μας καὶ τὸν πολιτισμό μας. Ἔτσι, σὰν ἕνα μνημεῖο πολιτισμοῦ θὰ μποροῦσε νὰ συνεχίζει νὰ λειτουργεῖ ὡς μουσεῖο, μὲ τὸν στοιχειώδη σεβασμὸ στὴν ἱστορία, τὴν ἱερότητα καὶ τὸν πολιτισμὸ τοῦ χώρου. Ὅμως, σὲ μιὰ πόλη μὲ ἄφθονους τόπους ἀφιερωμένους στὴν Ἰσλαμικὴ λατρεία, αὐτὴ ἡ μετατροπὴ σὲ Ἰσλαμικὸ τέμενος χρησιμοποιήθηκε γιὰ νὰ σταλθεῖ ἕνα μήνυμα στὶς θρησκευτικὲς μειονότητες τῆς περιοχῆς, ποτίζοντας τὸ δέντρο τοῦ ἐθνικισμοῦ.

Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ θρηνοῦμε ὄχι μόνο σήμερα ἀλλὰ κάθε μέρα μέχρι νὰ ἀποδοθεῖ δικαιοσύνη γιὰ τὴ Μεγάλη Ἐκκλησία. Ἡ Ἁγία Σοφία ποὺ εἶναι τὸ διαμάντι ποὺ μᾶς παρέδωσε ὁ Βυζαντινὸς Πολιτισμός, θὰ μποροῦσε νὰ παραμείνει ἕνας χῶρος διαλόγου μεταξὺ πολιτισμῶν καὶ θρησκειῶν, καθὼς κάθε πολιτισμὸς καὶ θρησκεία ἀξίζουν τὸ σεβασμό μας. Ἂν ὅμως ἔπρεπε ὁπωσδήποτε νὰ ἀποκατασταθεῖ ὁ λατρευτικὸς χαρακτήρας τῆς Ἁγίας Σοφίας, τότε σίγουρα θὰ ἔπρεπε αὐτὸς ὁ λατρευτικὸς χαρακτήρας νὰ ταυτίζεται μὲ τὴν ἀρχικὸ σκοπὸ τῆς κατασκευῆς της.

Μέχρι οἱ προσευχὲς μας νὰ εἰσακουσθοῦν, πρέπει νὰ ἐντείνουμε τὶς προσπάθειες μας, ὑποστηρίζοντας σὰν τοὺς ἑπτὰ στύλους ἀπὸ τὸ βιβλίο τῶν Παροιμιῶν τὸν Οἶκο αὐτὸ τῆς Σοφίας, βοηθώντας  μὲ κάθε τρόπο τὴ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τὴν Ἐκκλησία ποὺ ἵδρυσε ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας. Διότι εἶναι αὐτὸς ἀκριβῶς ὁ Θρόνος τοῦ Ἀποστόλου ποὺ συνεχίζει τὴν οἰκουμενικὴ ἀποστολὴ ποὺ εἶναι χαραγμένη σὲ κάθε πέτρα τῆς Ἁγίας Σοφίας.

Σήμερα θρηνοῦμε, ἀλλὰ ὅχι ὅπως «οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα» (Α´ Θεσ. 4:13), διότι ἐλπίζοντας στὴν ἀνάσταση, περιμένουμε καὶ τὴν ἀποκατάσταση τῆς Ἁγίας Σοφίας.

Μετὰ πατρικῆς ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ ἀγάπης,