Ἱερὰ Μητρόπολη Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου ΒλασίουΜητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Στίς
ἡμέρες μας πολλά ἐκκλησιαστικά θέματα πού προκαλοῦν προβλήματα στίς
σχέσεις μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν προέρχονται ἀπό τόν
ἐθνοφυλετισμό, ὁ ὁποῖος διασπᾶ τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί προκαλεῖ
διαιρέσεις καί σχίσματα. Ὁ φυλετισμός εἶναι μιά «νεωτερική λύμη», δηλαδή
φθορά καί καταστροφή τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας.
Στήν
συνέχεια τοῦ κειμένου αὐτοῦ θά δοθοῦν μερικά παραδείγματα καί ἔπειτα
θά ἀναλυθοῦν οἱ ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τοῦ 1872 στήν
Κωνσταντινούπολη, ἡ ὁποία κατεδίκασε τόν φυλετισμό ὡς παρασυναγωγή καί
σχίσμα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
1. Ἔθνη καί Ἐκκλησία
Ὁ Χριστός
μετά τήν Ἀνάστασή Του ἔδωσε ἐντολή στούς Ἀποστόλους νά κηρύξουν σέ ὅλα
τά ἔθνη: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς
τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες
αὐτούς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» (Ματθ. κη΄ 19, 20).
Τήν ἡμέρα
τῆς Πεντηκοστῆς ἀπαρτίσθηκε ἡ Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ ἀπό Ἰουδαίους καί
Ἐθνικούς. Στίς «Πράξεις τῶν Ἀποστόλων» φαίνεται αὐτή ἡ συγκρότηση τῆς
Ἐκκλησίας ἀπό ὅλα τά Ἔθνη. Οἱ κατοικοῦντες στά Ἱεροσόλυμα «Ἰουδαῖοι
ἄνδρες εὐλαβεῖς ἀπό παντός ἔθνους τῶν ὑπό τῶν οὐρανόν» ἄκουσαν τήν βιαία
πνοή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐπίσης ἄκουγαν τούς Ἀποστόλους νά μιλᾶνε στήν
δική τους γλώσσα καί ἔμειναν ἐκστατικοί. Ἔλεγαν:
«Καί πῶς
ἡμεῖς ἀκούομεν ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡμῶν ἐν ᾗ ἐγεννήθημεν, Πάρθοι
καί Μῆδοι καί Ἐλαμῖται, καί οἱ κατοικοῦντες τήν Μεσοποταμίαν, Ἰουδαίαν
τε καί Καππαδοκίαν, Πόντον καί τήν Ἀσίαν, Φρυγίαν τε καί Παμφυλίαν,
Αἴγυπτον καί τά μέρη τῆς Λιβύης τῆς κατά Κυρήνην, καί οἱ ἐπιδημοῦντες
῾Ρωμαῖοι, Ἰουδαῖοί τε καί προσήλυτοι, Κρῆτες καί Ἄραβες, ἀκούομεν
λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡμετέραις γλώσσαις τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ» (Πρ. β΄,
8-11).
.png "English"){kind=small}
