ΑΓΙΑ & ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ-HOLY & GREAT WEDNESDAY

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ-HOLY WEDNESDAY

Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Τετάρτῃ, τῆς ἀλειψάσης τὸν Κύριον μύρῳ Πόρνης γυναικός, μνείαν ποιεῖσθαι οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν, ὅτι πρὸ τοῦ σωτηρίου Πάθουςμικρὸν τοῦτο γέγονε

On great and holy Wednesday, as the most divine fathers ordained, we commemorate the harlot who anointed the Lord's feet with fragrant ointment, since this occurred shortly before the saving Passion. 

click here: 

Ἀκολουθία τοῦ Νυµφίου τῇ Τετάρτῃ τὸ Βράδυ-Bridegroom Service on Wednesday Evening Ὄρθρος τῆς Μεγάλης Πέµπτης Matins of Holy Thursday

s the faithful to focus their attention on two figures: the sinful woman who anointed the head of Jesus shortly before the passion (Matthew 26:6-13), and Judas, the disciple who betrayed the Lord. The former acknowledged Jesus as Lord, while the latter severed himself from the Master. The one was set free, while the other became a slave. The one inherited the kingdom, while the other fell into perdition. These two people bring before us concerns and issues related to freedom, sin, hell and repentance.

The repentance of the sinful harlot is contrasted with the tragic fall of the chosen disciple. The Triodion make is clear that Judas perished, not simply because he betrayed his Master, but because, having fallen into the sin of betrayal, he then refused to believe in the possibility of forgiveness. If we deplore the actions of Judas, we do so not with vindictive self-righteousness but conscious always of our own guilt. In general, all the passages in the Triodion that seem to be directed against the Jews should be understood in this same way. When the Triodion denounces those who rejected Christ and delivered Him to death, we recognize that these words apply not only to others, but to ourselves: for have we not betrayed the Savior many times in our hearts and crucified Him anew?

I have transgressed more than the harlot, O loving Lord, yet never have I offered You my flowing tears. But in silence I fall down before You and with love I kiss Your most pure feet, beseeching You as Master to grant me remission of sins; and I cry to You, O Savior: Deliver me from the filth of my works.

While the sinful woman brought oil of myrrh, the disciple came to an agreement with the transgressors. She rejoiced to pour out what was very precious, he made haste to sell the One who is above all price. She acknowledged Christ as Lord, he severed himself from the Master. She was set free, but Judas became the slave of the enemy. Grievous was his lack of love. Great was her repentance. Grant such repentance also unto me, O Savior who has suffered for our sake, and save us.

Γυνή, βαλοῦσα σώματι Χριστοῦ μύρον,

Τὴν Νικοδήμου προὔλαβε σμυρναλόην.

Behold, the Bridegroom cometh in the middle of the night, and blessed is that servant whom He shall find watching; and again unworthy is he whom He shall find heedless. Beware, therefore, O my soul, lest thou be overcome with sleep, lest thou be given up to death, and be shut out from the Kingdom. But rouse thyself and cry: Holy, Holy, Holy art Thou, O God, through the Mother of God, have mercy on us.

Ἰδοὺὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός, καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα, ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥᾳθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶτῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς, ἀλλὰἀνάνηψον κράζουσα. Ἅγιος, Ἅγιος,Ἅγιος εἶὁ Θεός ἡμῶν, ( πρεσβείαις τοῦ Ἁγίου ἢ τῆς Ἁγίας…κλπ) σῶσον ἡμᾶς

Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.

Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι' αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ' το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.

Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της