ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΦΟΥ ΚΑΙ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗ: Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΡΟΜΟΥΣ

                               

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΦΟΥ ΚΑΙ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗ Η Εκκλησία πρέπει να προπορεύεται και να ανοίγει δρόμους, στο Pafos Net

Ο Τοποτηρητής του αρχιεπισκοπικού θρόνου, Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος, έχει καθαρές θέσεις. Και ενίοτε έντονες. Δεν διστάζει να τις λέει και εντός της Εκκλησίας και δημοσίως. Έχει απόψεις για τους διακριτούς ρόλους Εκκλησίας και Πολιτείας, όπως και την ισχυρή πεποίθηση ότι ποτέ δεν υπήρξε μεταξύ τους σύγκρουση και ότι πάντοτε βρίσκεται η χρυσή τομή. 

Υποδεικνύει πως η Εκκλησία κάνει ανοίγματα προς τον κόσμο, δεν αλλάζει τα δόγματά της αλλά τον τρόπο προσέγγισης των πιστών και τον τρόπο προσφοράς των υπηρεσιών και της πίστης μας. Σημειώνει ότι η Εκκλησία πρέπει να δημιουργήσει νέους τομείς με τους οποίους να κατευθύνει τον λαό και να δίνει τη συμπαράσταση, τις απόψεις της και τις απαντήσεις της σύμφωνα με την Αγία Γραφή και την Ιερά μας Παράδοση. Διαμηνύει ότι μπορούν να λειτουργήσουν αρμονικά όλοι οι Συνοδικοί, γιατί αυτός είναι ο ρόλος τους, να ενώνουν τον κόσμο και όχι να τον διαιρούν και ότι αφήνουν πίσω τις όποιες διαφωνίες και να υπάρχουν σε συζητήσεις τους.

Ο Μητροπολίτης Πάφου έδωσε σήμερα μεγάλη συνέντευξη στον Φιλελεύθερο, η οποία έχει ως εξής:

-Ποιες θεωρείτε ότι ενδείκνυται να είναι οι σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, λαμβανομένου υπόψη ότι αφενός η Κύπρος είναι χώρα μέλος της ΕΕ και αφετέρου ημικατεχόμενη; 

-Υπάρχει σαφής διαχωρισμός στο σύνταγμα μεταξύ Εκκλησίας και κράτους. Αυτό είναι λογικό γιατί το κράτος μας είναι δικοινοτικό και δεν θα μπορούσε να υπάρχει σύνδεση της Εκκλησίας με το κράτος. Μετά την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από την Κυβέρνηση, Κυβέρνηση και Εκκλησία υπηρετούν τον ίδιο λαό, γι’ αυτό και η συνεργασία πρέπει να είναι αγαστή και είναι αγαστή. Ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης η χώρα μας έχει κάποιες υποχρεώσεις, έχει και κάποιες απαιτήσεις από εκεί. Οι υποχρεώσεις μας πρέπει να τηρούνται, χωρίς να σημαίνει ότι αυτό δεν πρέπει να συμβαδίζει και με τα ήθη τα οποία επιβάλλει η θρησκεία μας και τα έθιμα τα οποία έχει ο λαός μας. Είναι συμβουλευτικός ο ρόλος της Εκκλησίας και νομίζω δεν υπήρξε μέχρι τώρα καμιά σύγκρουση μεταξύ τους. Yπάρχουν διαφορετικές γνώμες και βρίσκεται πάντα η χρυσή τομή. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνυπάρχουν και άλλες θρησκείες και άλλοι λαοί και νομίζω ότι εξυπηρετούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα οποιουδήποτε πολίτη σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

-Κρίνετε ότι η Εκκλησία πρέπει να κάνει ανοίγματα προς την κοινωνία ή η υφιστάμενη κατάσταση θεωρείτε πως είναι ικανοποιητική; 

-Η Εκκλησία πάντα κάνει ανοίγματα προς τον κόσμο γιατί συμβαδίζει με  ην εξέλιξη της κοινωνίας. Δεν αλλάζει τα δόγματά της, αλλά αλλάζει τον τρόπο προσέγγισης προς την κοινωνία και τον τρόπο προσφοράς των υπηρεσιών και της πίστης μας. Ιδίως τώρα που όλος ο κόσμος είναι μορφωμένος, η Εκκλησία δεν πρέπει να είναι ουραγός. Πρέπει να προπορεύεται και θα πρέπει να δώσει τις απαντήσεις που δημιουργούν τα νέα διλήμματα από την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας. Έτσι η Εκκλησία πρέπει να δώσει νέα ανοίγματα, να δημιουργήσει νέους τομείς με τους οποίους να κατευθύνει τον λαό και να δίνει τη συμπαράσταση, τις απόψεις της και τις απαντήσεις της σύμφωνα με την Αγία Γραφή και την Ιερά μας Παράδοση.

-Κατά καιρούς είχατε έρθει σε αντιπαράθεση με μέλη της Ιεράς Συνόδου για διάφορα ζητήματα, κάποια εκ των οποίων σοβαρά. Θεωρείτε πως όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και μπορείτε να λειτουργήσετε αρμονικά με όλους; 

-Στην Ιερά Σύνοδο δεν ερχόμαστε σε αντιπαράθεση, αλλά λέμε ο καθένας τις απόψεις του. Μπορεί να έχουμε διάφορες απόψεις, γίνεται συζήτηση, γίνεται ένας συγκερασμός των απόψεων και βγαίνουμε όλοι με μία απόφαση.  Στην πλειοψηφία υπακούουν όλοι. Και εγώ όταν διαφωνώ κατά τη συζήτηση, υπακούω στην απόφαση. Επομένως δεν είναι αντιπαράθεση η οποία δημιουργεί κάποια χάσματα μεταξύ μας. Ανήκουν όλα στο παρελθόν όταν τελειώσει η συζήτηση γύρω από κάποιο θέμα. Μπορούμε να λειτουργήσουμε αρμονικά όλοι οι Συνοδικοί, γιατί αυτός είναι ο ρόλος μας, να ενώσουμε τον κόσμο και όχι να τον διαιρέσουμε.

-Εντός της Ιεράς Συνόδου υπάρχουν διάφορες τάσεις για το πόσο σκληρή δογματικά πρέπει να είναι η Εκκλησία. Θα προσπαθήσετε να βρείτε κοινή συνισταμένη ώστε να είναι και να φαίνεται ομόγνωμη η Σύνοδος; 

- Δεν υπάρχουν τάσεις για το πόσο σκληρά δογματική πρέπει να είναι η Εκκλησία. Είναι η προσωπική αντίληψη του καθενός ίσως για κάποια συγκεκριμένα θέματα. Υπάρχει πάντα κοινή συνισταμένη, υπάρχει τρόπος συνεννόησης για να μπορούμε να προχωρούμε και να φαίνεται αυτό στον κόσμο, ότι όντως έχουμε την ίδια άποψη. Χωρίς να απεμπολούμε την πίστη, τα δόγματα και τις αξίες μας, δίνουμε μια συναινετική λύση σε όλα τα προβλήματα μπροστά στον λαό. 

Φοιτητικές εστίες και στη Λευκωσία

-Το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, πώς μπορεί να αποτυπωθεί σε έργα και δράσεις. Στηρίξατε τη δημιουργία νέων φοιτητικών εστιών. Πόσα μπορεί να διαθέσει η Εκκλησία γι’ αυτό το σκοπό; Θα εκπονηθεί κάποια μελέτη όσον αφορά τις ανάγκες ή θα καθοριστεί ένα ποσόν με βάση τις δυνατότητες της Αρχιεπισκοπής και «βλέποντας και κάνοντας»; 

-Η Εκκλησία είναι το καταφύγιο όσων έχουν ανάγκη. Το φιλανθρωπικό της έργο σε έργα στήριξης των αδυνάτων εκτείνεται σε βοήθεια προς τους φοιτητές, προς τους αρρώστους και προς τους ενδεείς. Είναι μεγάλα τα ποσά που και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος διέθετε γι’ αυτούς τους τομείς. Για τις βοήθειες και μόνο αρκετές φορές έλεγε ότι ξεπερνούν τις μερικές χιλιάδες την ημέρα. Ως προς την κοινωνική δράση με τις φοιτητικές εστίες, είναι πράγματι ένα έργο το οποίο ξεκίνησε με τη Λεμεσό και πρέπει να συνεχιστεί και στη Λευκωσία, και όπου αλλού υπάρχουν Πανεπιστήμια στα οποία οι φοιτητές δυσκολεύονται να βρουν κάποιο χώρο για να διαμένουν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. H μελέτη η οποία θα εκπονηθεί είναι ανάλογη προς εκείνη που έγινε για τη Λεμεσό. Δεν υπάρχει ένα ποσό που θα προκαθαριστεί, είναι η ανάγκη για όσα δωμάτια επιβάλλεται να γίνουν στη Λευκωσία που θα καθορίσει το κόστος. Για τα βοηθήματα προς τους φοιτητές υπάρχουν και τα κληροδοτήματα που ενεργοποιούνται και δίνουμε στους φοιτητές τις υποτροφίες για σπουδές. Το ίδιο και προς τους αρρώστους.