Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης,
Με διαδοχικές δημόσιες παρεμβάσεις των
«αντιφρονούντων» Μητροπολιτών και δημοσιεύματα σύγχυσης και διχασμού σε
ελληνικές ιστοσελίδες που συστηματικά υπηρετούν τη μοσχοβίτικη
προπαγάνδα, ξεκίνησε, όπως όλα δείχνουν, ο υβριδικός πόλεμος της Μόσχας
κατά της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως «αντίποινα» για την απόφαση της
τελευταίας να αναγνωρίσει την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Και φυσικά τα δημοσιεύματα των κάθε λογής φαντασιόπληκτων στρατευμένων κονδυλοφόρων (που βλέπουν.... «χάος στην Εκκλησία της Ελλάδος» λόγω Ουκρανικού) ούτε μπορούν να ελεγχθούν ούτε και να αποσοβηθούν. Δημοκρατία και ελευθεροτυπία έχουμε στην Ελλάδα, δόξα τω Θεώ. Ας γράφουν και ας ονειρεύονται όσες ακαταστασίες θέλουν και ό,τι ικανοποιεί τους εντολείς τους. Η Ελλάδα και η Εκκλησία της Ελλάδος δεν φοβήθηκαν ποτέ και δεν θα φοβηθούν και τώρα τους σκοτεινούς προπαγανδιστές και υπηρέτες αλλοτρίων συμφερόντων. Άλλωστε, η γενναία και ιστορική απόφαση της Ιεραρχίας αυτό κατέδειξε προς πάσα κατεύθυνση και γι’ αυτό επαινέθηκε ακόμη και από Ιεράρχες άλλων Εκκλησιών που υφίστανται τις απειλές και τους εκβιασμούς της Μόσχας, όπως η Εκκλησία της Γεωργίας.
Και φυσικά τα δημοσιεύματα των κάθε λογής φαντασιόπληκτων στρατευμένων κονδυλοφόρων (που βλέπουν.... «χάος στην Εκκλησία της Ελλάδος» λόγω Ουκρανικού) ούτε μπορούν να ελεγχθούν ούτε και να αποσοβηθούν. Δημοκρατία και ελευθεροτυπία έχουμε στην Ελλάδα, δόξα τω Θεώ. Ας γράφουν και ας ονειρεύονται όσες ακαταστασίες θέλουν και ό,τι ικανοποιεί τους εντολείς τους. Η Ελλάδα και η Εκκλησία της Ελλάδος δεν φοβήθηκαν ποτέ και δεν θα φοβηθούν και τώρα τους σκοτεινούς προπαγανδιστές και υπηρέτες αλλοτρίων συμφερόντων. Άλλωστε, η γενναία και ιστορική απόφαση της Ιεραρχίας αυτό κατέδειξε προς πάσα κατεύθυνση και γι’ αυτό επαινέθηκε ακόμη και από Ιεράρχες άλλων Εκκλησιών που υφίστανται τις απειλές και τους εκβιασμούς της Μόσχας, όπως η Εκκλησία της Γεωργίας.
Τίθεται όμως ένα σημαντικό
εκκλησιολογικό και κανονικό ζήτημα ως προς τους Μητροπολίτες, μέλη της
Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το ό,τι έγραφαν -είτε υπέρ είτε
κατά- εδώ και ένα χρόνο - και πάντως προτού η Εκκλησία της Ελλάδος
αποφασίσει θεσμικά και τελεσίδικα για το ζήτημα- ας πούμε ότι ήταν
δικαίωμά τους, όπως και του τελευταίου Έλληνα πολίτη. Όμως, μετά την
κανονική και με συντριπτική πλειοψηφία απόφαση της Ιεραρχίας του
περασμένου Σαββάτου 12ης Οκτωβρίου 2019, η οποία ενέκρινε την ξεκάθαρη
εισήγηση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.
Ιερωνύμου υπέρ της αναγνωρίσεως της Αυτοκεφαλίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας
της ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Ουκρανίας, και αφού, όπως αναμένεται
βάσει της Συνοδικής Αποφάσεως, ο Μακαριώτατος Προκαθήμενος της Εκκλησίας
της Ελλάδος αποστείλει το νενομισμένο απαντητικό Γράμμα προς τον
Μακαριώτατο Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφάνιο και
εγγράψει το όνομά του στα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος, μπορούν και
δικαιούνται οι όποιοι «διαφωνούντες» Ιεράρχες -είτε είναι 6 είτε 7 είτε
17, δεν έχει καμία κανονική σημασία- να συνεχίσουν να παρεμβαίνουν
δημοσίως ενσπείροντας σύγχυση και διχάζοντας το πλήρωμα της Εκκλησίας
και εντέλει κατ’ ουσίαν αμφισβητώντας το κύρος και την εξουσία του
Ανωτάτου Διοικητικού Οργάνου της Εκκλησίας της Ελλάδος, δηλαδή της
Ιεραρχίας της;
Τα Δίπτυχα της Εκκλησίας είναι
δεσμευτικά για όλους που αποτελούν μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της
Ελλάδος. Δεν εμπίπτει στη «διακριτική ευχέρεια» του κάθε Μητροπολίτη το
αν θα αποδεχθεί ή όχι αυτό που Ιεραρχία ως Σώμα κανονικώς αποφάσισε και ο
Μακαριώτατος Προκαθήμενος, που έχει το σχετικό προνόμιο, θα εφαρμόσει.
Αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών,
κατ’ εντολήν και εξουσιοδότησιν της Ιεραρχίας, προχωρήσει στην αναγραφή
του ονόματος του Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφανίου
στα Δίπτυχα, όλοι οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος οφείλουν
κανονικώς και νομικώς να συντονισθούν με αυτήν την βαθύτατα
εκκλησιολογική και κανονιστική πράξη του Προκαθημένου τους.
Σε αντίθετη περίπτωση, ομιλούμε
πλέον περί σχίσματος. Δηλαδή, εάν ένας Μητροπολίτης δεν μνημονεύει και
δεν αποδέχεται ό,τι και ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας στην οποία ανήκει,
καθίσταται σχισματικός και πλέον η Ιερά Σύνοδος οφείλει να λάβει τα
προσήκοντα μέτρα προς υπεράσπιση και διαφύλαξη της ενότητος του
πληρώματος της Εκκλησίας, το οποίο φυσικά δεν ταυτίζεται με τις
προσωπικές αντικανονικές εμμονές του κάθε Μητροπολίτη που αρνείται να
υπακούσει στις αποφάσεις του Ανωτάτου Οργάνου στο οποίο λογοδοτεί.
Προσευχόμαστε και ελπίζουμε ότι τα
καταχθόνια και αντίθεα σχέδια της Μοσχοβίας κατά της Αγιωτάτης Εκκλησίας
της Ελλάδος θα αποτύχουν. Με τη Χάρη του Θεού, η αλήθεια θα νικήσει το
ψεύδος και ο Χριστός θα συντρίψει το σατανά, που κατευθύνει και εμπνέει
όσους απεργάζονται τέτοιες αποστασίες και ακαταστασίες σε βάρος του
Ιερού Σώματος της Εκκλησίας μας. Αμήν.
Υ.Γ. Ίσως
το πιο εξωφρενικό από τα διάφορα φαιδρά «επιχειρήματα» που βλέπουμε να
αναπαράγονται από τους «εκτελεστές» του υβριδικού αυτού πολέμου είναι το
ότι όσοι Ιεράρχες δεν έλαβαν τον λόγο στην Ιεραρχία του περασμένου
Σαββάτου... σιωπηρώς ήταν εναντίον της αναγνωρίσεως της Εκκλησία της
Ουκρανίας! Τέτοια κακοποίηση της αλήθειας και της συνοδικότητας δεν έχει
προηγούμενο. Οι αρθρογράφοι αυτοί προφανώς έχουν... πνευματιστικές
ικανότητες (μέντιουμ) και γνωρίζουν τις ανέκφραστες σκέψεις των
ανθρώπων. Και έχουν το θράσος να κοροϊδεύουν τόσο ξεδιάντροπα τους
αφελείς αναγνώστες που τυχόν πείθονται σε τέτοιας λογής ακραία
προπαγάνδα. Και, δυστυχώς, αυτόν τον προσβλητικό για την Ιεραρχία και τα
μέλη της ισχυρισμό τόλμησε να επικαλεστεί ακόμη και ο Μητροπολίτης
Κυθήρων στο κείμενο που δημοσίευσε σήμερα. Ντροπή!