Σταύρου Τζίμα, Η Καθημερινή
Η σύγκρουση για το ουκρανικό ζήτημα τείνει να λάβει διαστάσεις χριστιανικού εμφυλίου. Ρωσική Εκκλησία και Ορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ειδικά η Μόσχα, έχουν ρίξει στη μάχη όλα τα όπλα τους, με σκοπό να πείσουν ή να πιέσουν τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες και τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία να συνταχθούν με το μέρος τους: να μην αναγνωρίσουν την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας αξιώνουν από τους ανά τον κόσμο «εν Χριστώ αδελφούς» οι Ρώσοι, το ακριβώς αντίθετο επιδιώκει το Φανάρι, που δεν δείχνει διατεθειμένο να απαρνηθεί τα από αιώνων δικαιώματά του.
Εκ πρώτης όψεως όλη αυτή η αναστάτωση στο εσωτερικό της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας δεν θα ήταν παρά μια εκκλησιαστική διένεξη αν ιστορικά η θρησκεία δεν χρησιμοποιείτο ως εργαλείο γεωπολιτικής από τους ισχυρούς. Εν προκειμένω η ουκρανική αυτοκεφαλία, υπό τις «ευλογίες» της Δύσης, ενισχύει την εθνική χειραφέτηση της ανεξάρτητης, πλέον, Ουκρανίας αλλά για τη Ρωσία, που θεωρεί εαυτήν προστάτιδα των Ορθοδόξων (και των συμφερόντων της), σημαίνει απώλεια ενός σημαντικού αγωγού επιρροής και ισχύος και ειδικά σε μια ζωτικής σημασίας ευαίσθητη εθνικά περιοχή, την οποία παραδοσιακά θεωρεί σάρκα εκ της σαρκός της. Γι’ αυτό έχει εμπλακεί ενεργά και το Κρεμλίνο αλλά και στο πλευρό του Φαναρίου στέκεται ο αμερικανικός παράγοντας και φυσικά η Αθήνα, που δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς.
Με αφορμή την αναγνώριση, τελευταία, της Αυτοκεφαλίας από την Εκκλησία της Ελλάδος, ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος, μιλώντας (ολομέλεια Παγκόσμιας Ρωσικής Παλλαϊκής Συνάξεως) έκανε λόγο για «υλοποίηση ενός πολύ συγκεκριμένου σχεδίου, το οποίο αποβλέπει στην απόσχιση του ελληνικού κόσμου από τη Ρωσία».
Απώτερος στόχος των σχεδιαστών (ο Λαβρόφ ανέφερε ανοιχτά τις ΗΠΑ) κατά τον Ρώσο ποιμενάρχη είναι «να καταστρέψουν την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας», την οποία προφανώς εννοεί υπό την ηγεμονία της Μόσχας. Ομως για τους Ελληνες, και όχι μόνο, χριστιανούς, η ενότητα είναι ταυτισμένη με τον οικουμενικό ρόλο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, το οποίο βάλλεται σφοδρότατα από τους Ρώσους, με στόχο να περάσουν τα πρωτεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας στη Μόσχα. Παράλληλα, ο Ερντογάν που καραδοκεί ίσως αξιοποιήσει το ρωσικό «δωράκι» για να «υποβαθμίσει» το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπως αξιώνει το βαθύ Ισλάμ...
Η σύγκρουση για το ουκρανικό ζήτημα τείνει να λάβει διαστάσεις χριστιανικού εμφυλίου. Ρωσική Εκκλησία και Ορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ειδικά η Μόσχα, έχουν ρίξει στη μάχη όλα τα όπλα τους, με σκοπό να πείσουν ή να πιέσουν τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες και τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία να συνταχθούν με το μέρος τους: να μην αναγνωρίσουν την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας αξιώνουν από τους ανά τον κόσμο «εν Χριστώ αδελφούς» οι Ρώσοι, το ακριβώς αντίθετο επιδιώκει το Φανάρι, που δεν δείχνει διατεθειμένο να απαρνηθεί τα από αιώνων δικαιώματά του.
Εκ πρώτης όψεως όλη αυτή η αναστάτωση στο εσωτερικό της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας δεν θα ήταν παρά μια εκκλησιαστική διένεξη αν ιστορικά η θρησκεία δεν χρησιμοποιείτο ως εργαλείο γεωπολιτικής από τους ισχυρούς. Εν προκειμένω η ουκρανική αυτοκεφαλία, υπό τις «ευλογίες» της Δύσης, ενισχύει την εθνική χειραφέτηση της ανεξάρτητης, πλέον, Ουκρανίας αλλά για τη Ρωσία, που θεωρεί εαυτήν προστάτιδα των Ορθοδόξων (και των συμφερόντων της), σημαίνει απώλεια ενός σημαντικού αγωγού επιρροής και ισχύος και ειδικά σε μια ζωτικής σημασίας ευαίσθητη εθνικά περιοχή, την οποία παραδοσιακά θεωρεί σάρκα εκ της σαρκός της. Γι’ αυτό έχει εμπλακεί ενεργά και το Κρεμλίνο αλλά και στο πλευρό του Φαναρίου στέκεται ο αμερικανικός παράγοντας και φυσικά η Αθήνα, που δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς.
Με αφορμή την αναγνώριση, τελευταία, της Αυτοκεφαλίας από την Εκκλησία της Ελλάδος, ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος, μιλώντας (ολομέλεια Παγκόσμιας Ρωσικής Παλλαϊκής Συνάξεως) έκανε λόγο για «υλοποίηση ενός πολύ συγκεκριμένου σχεδίου, το οποίο αποβλέπει στην απόσχιση του ελληνικού κόσμου από τη Ρωσία».
Απώτερος στόχος των σχεδιαστών (ο Λαβρόφ ανέφερε ανοιχτά τις ΗΠΑ) κατά τον Ρώσο ποιμενάρχη είναι «να καταστρέψουν την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας», την οποία προφανώς εννοεί υπό την ηγεμονία της Μόσχας. Ομως για τους Ελληνες, και όχι μόνο, χριστιανούς, η ενότητα είναι ταυτισμένη με τον οικουμενικό ρόλο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, το οποίο βάλλεται σφοδρότατα από τους Ρώσους, με στόχο να περάσουν τα πρωτεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας στη Μόσχα. Παράλληλα, ο Ερντογάν που καραδοκεί ίσως αξιοποιήσει το ρωσικό «δωράκι» για να «υποβαθμίσει» το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπως αξιώνει το βαθύ Ισλάμ...