ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΤΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΟΜΟΥ

                      

                                                                            GR/UA

ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΤΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΟΜΟΥ

Митрополит Епіфаній

Αυτό το χειμώνα, την παραμονή της χαρμόσυνης Εορτής της Γεννήσεως του Βρέφους Ιησού (6 Ιανουαρίου με το Ιουλιανό Ημερολόγιο), θυμόμαστε ένα άλλο σημαντικό για όλους μας γεγονός: τη χορήγηση του Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου της Αυτοκεφαλίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας. Τέτοιες μέρες, πριν από δύο χρόνια, με την Πρόνοια του Θεού, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος υπέγραψε τον Τόμο, και εγώ, ως Προκαθήμενος, έλαβα αυτό το ιστορικό έγγραφο από τον Παναγιώτατο, στην Κωνσταντινούπολη. Και στις 6 Ιανουαρίου 2019, την παραμονή των Χριστουγέννων, ο Τόμος έφτασε στην Ουκρανία.

Αυτή η μέρα θα παραμείνει μεγάλη και μνημειώδης τόσο στην ιστορία της Εκκλησίας μας όσο και του Κράτους μας!

Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ετών, αποδείξαμε με την ίδια τη ζωή μας ότι η τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας βρίσκεται δικαίως στα Δίπτυχα της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, στην οικογένεια των Αδελφών Εκκλησιών. Έχουμε ενδυναμωθεί και προχωρούμε με αυτοπεποίθηση. Παρά την παγκόσμια πανδημία, άλλες προκλήσεις της εποχής μας και, ειδικότερα, την έντονη αντίθεση από τη Ρωσία, έχουμε κατορθώσει σημαντικά επιτεύγματα, για τα οποία ευχαριστούμε πρωτίστως τον Θεό. Ας θυμηθούμε ότι κάθε γεγονός σχετικά με τη δημιουργία μιας ενιαίας τοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας χλευάστηκε και αμφισβητήθηκε από τους αντιπάλους μας. Ισχυρίστηκαν αρχικά ότι δεν θα παίρναμε τον Τόμο, μετά (που πήραμε τον Τόμο) ότι δεν θα είχαμε καμία αναγνώριση, και μετά το ένα και μετά το άλλο... και μετά (που και ο Τόμος και οι αναγνωρίσεις ήλθαν) ότι αυτά είναι δήθεν «ελαττωματικά». Οι προσπάθειες για νομικές επιθέσεις με τα ψευδο-επιχειρήματά τους επίσης απέτυχαν. Έτσι, όλα τα ψέματα και οι συκοφαντίες θρυμματίστηκαν από την πιο αληθινή πραγματικότητα: δημιουργήθηκε η ανεξάρτητη τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Αυτό είναι ένα τετελεσμένο και μη αναστρέψιμο γεγονός. Και αν κάποιος ισχυρίζεται ότι αυτή η διαδικασία μπορεί να σταματήσει ή να ακυρωθεί με κάποιον τρόπο, είτε ψεύδεται συνειδητά, είτε είναι πονηρός, είτε απλά κάνει λάθος. Αγαπητοί συνεπίσκοποι, πατέρες, αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ! Γιορτάζοντας τη δεύτερη επέτειο από την παραλαβή του Τόμου, πρέπει πρώτα να ευχαριστήσουμε τον Αρχηγό της Εκκλησίας, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, για όλα τα αγαθά και τη βοήθεια που απολαύσαμε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Προτρέπω τον καθένα να συνεχίσει να ζει σύμφωνα με τις Γραφές: «Σε κανέναν να μην ανταποδίδετε το κακό που σας έκανε κάνοντάς του κακό κι εσείς. Να είστε πάντα έτοιμοι να συμπεριφερθείτε καλά απέναντι σε όλους τους ανθρώπους» (Ρωμ. 12:17). Πρέπει να κάνουμε ό, τι εξαρτάται από εμάς, και σε οτιδήποτε άλλο θα βασιστούμε στο αγαθό Θέλημα και στην Πρόνοια του Θεού. Είθε ο Παντελεήμων Κύριος να συνεχίσει να ευλογεί την Τοπική μας Εκκλησία με ανάπτυξη και καταξίωση!

У цей зимовий період, напередодні очікування радісного святкування народження у світ Богонемовляти, ми згадуємо ще одну вагому для всіх нас подію: надання Патріаршого та Синодального Томосу про автокефалію Православної Церкви України. Саме цими днями два роки тому за Промислом Божим Вселенський Патріарх Варфоломій підписав Томос, і я як Предстоятель отримав цей історичний документ з рук Його Всесвятості у Константинополі (Стамбулі). А 6 січня, у Навечір‘я Різдва Христового, Томос прибув до України.

Великим та символічним залишиться цей день як в історії нашої Церкви, так і держави!

За ці два роки ми самим життям довели, що помісна Православна Церква України по праву перебуває у Диптиху Вселенського Православ’я, в сім‘ї Церков-Сестер. Ми зміцнилися і впевнено рухаємося вперед. Попри світову пандемію, інші виклики сучасності та, зокрема, шалену протидію з боку Росії, ми маємо вагомі здобутки, за що найперше дякуємо Богові. Згадаймо, що кожен факт щодо становлення єдиної помісної Української Православної Церкви ставився під глум і сумнів нашими опонентами. Казали, що не буде Томосу, не буде визнання, а потім ще одного, і ще… а потім, що вони нібито «неповноцінні». Зазнали краху і спроби юридичних атак із їхніми псевдоаргументами. Тож вся брехня і наклепи розбивалися перед правдивою реальністю: незалежна помісна Православна Церква України відбулася. Це доконаний і незворотній факт. І якщо хтось стверджує, що нібито цей процес можна зупинити чи якимось чином скасувати, то він або навмисно говорить неправду, або лукавить, або просто помиляється.

Дорогі співбрати-архієреї, отці, брати і сестри у Христі! Відзначаючи другу річницю отримання Томосу, маємо, найперше, піднести подяку Главі Церкви, Господу нашому Ісусу Христу, за всі благодіяння та допомогу, які ми мали за цей час. Закликаю усіх і далі жити за настановою Писання: «Нікому не відплачуйте злом за зло, але дбайте про добро перед усіма людьми» (Рим. 12: 17). Маємо робити те, що залежить від нас, а в усьому іншому будемо покладатися на благу волю і промислительну дію Божу. Нехай Всемилостивий Господь і надалі благословляє нашу Помісну Церкву зростанням і утвердженням!