ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΤΟΜΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

 

Επιστολή του Μακαριώτατου Μητροπολίτου Επιφάνιου προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο με αφορμή τη δεύτερη επέτειο της χορήγησης του Τόμου σχετικά με την αυτοκεφαλία της Ορθόδοξης Εκκλησια; της Ουκρανίας

Παναγιώτατε καί Θειώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικέ Πατριάρχα, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε κύριε ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΕ, τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα ἀδελφικῶς ἐν Κυρίῳ περιπτυσσόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.

Χριστός ἐτέχθη!

Παναγιώτατε,

Ἀνέτειλε διά δευτέραν φοράν ἡ ἐπέτειος τῆς ὑπογραφῆς καί κενωτικῆς παραχωρήσεως ὑπό τῶν Ὑμετέρων Σεπτῶν Χειρῶν καί ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Τόμου Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας.

Πόσα συναισθήματα ἀγαθά, ὁπόσαι ἀναμνήσεις, ὁπόσα γεγονότα θλιβερά καί εὐχάριστα ἐμεσολάβησαν ἀπ’ ἐκείνης τῆς δι’ ἡμᾶς διπλῆς Θεοφανείας!

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας διά πολύν καιρόν ὑπέμεινεν ἀδικίας καί παραβιάσεις τῆς κανονικῆς τάξεως, ἠγωνίζετο δέ διά τήν ἐγκαθίδρυσιν τῆς Ἀληθείας. Καί τό θέλημα τοῦ Κυρίου ἦτο ἵνα τόσον αἱ πρό ἡμῶν γενεαί ὅσον καί ἡμεῖς αὐτοί νά πορευθῶμεν τήν ὁδόν ταύτην· «ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται» (Μτ 23:12).

Ὑπεμείναμεν καί ὁ Θεός ἐπεβράβευσεν τήν ὑπομονήν ἡμῶν. Ὑμεῖς, Παναγιώτατε, καί ἡ Μήτηρ ἡμῶν Ἐκκλησία ἐθερμάνατε ἡμᾶς διά τῆς Ὑμετέρας ἀγάπης, παρεμυθήσατε ἡμᾶς ἐν ταῖς λύπαις, ἠλευθερώσατε ἡμᾶς ἐκ τῶν ὑπό τῶν ἀντιπάλων τῆς Ἀληθείας ἐπιτεθέντων ἡμῖν βαρῶν. Ὥσπερ οἱ πρέσβεις τοῦ Ἁγίου Πρίγκηπος Βολοντίμιρ, ἐντός τῆς Ἁγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως ὄντες καί τῆς ὑπό τοῦ τότε Πατριάρχου τελουμένης λειτουργίας ἀπολαύοντες, δέν ἐγνώριζον ἐάν εὑρέθησαν ἐπί γῆς ἤ ἐν οὐρανῷ, οὕτω καί ἡμεῖς οὐ δυνάμεθα νά ἐκφράσωμεν τό πλήρωμα τῆς ἡμετέρας χαρᾶς κατά τήν ἡμέραν τῶν Θεοφανείων πρό δύο ἐτῶν, ὅτε  ἡνώθημεν μεθ’ Ὑμῶν ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ καί ἐν προσευχαῖς, ἑορτάζοντες τά Ἅγια Θεοφάνεια.

Τί εἴπω καί τί λαλήσω ἐκ τῆς ταπεινῆς μου καρδίας καί ἐκ μέρους τῆς σεβασμίας Ἱεραρχίας, τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Οὐκρανίας! Μόνον εὐγνωμοσύνην πρός Θεόν καί πρός Ὑμᾶς. Κύριος ὁ Θεός χαρίζοιτο Ὑμῖν, Παναγιώτατε, πολλά ἔτη, δυναμικά, ὑγιεινά, πολύκαρπα, ἐν σθένει ψυχῆς, ἐν εὐτολμίᾳ, ἐν ἰσχύει, πρός καταισχύνην τῶν διωκόντων παντοιοτρόπως τήν Μητρῴαν ἐν Ἐκκλησίαις Ὀλκάδα τοῦ Θρόνου τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

Εἰς πολλά ἔτη, Παναγιώτατε!

Ἐν εὐγνωμοσύνῃ καί εὐχαριστίαις καταθυμίοις, διατελῶ τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος ἀδελφός καί συλλειτουργός γνήσιος ἐν Κυρίῳ καί ὅλως πρόθυμος –

† ὁ Κιέβου Ἐπιφάνιος