MAY 28, 2021 - THE UNEXPECTED PANDEMIC AND THE UNEXPECTED EVENT OF THE RESURRECTION (En-Gr)

 

Pastoral Health Care of the Ecumenical Patriarchate

May 28, 2021 - The unexpected pandemic and the unexpected event of the Resurrection

The unexpected pandemic
and

the unexpected event of the Resurrection

“We celebrate the death of death,
the destruction of Hades, the beginning of eternal life.”

This year’s Paschal celebration, as the one before, is different from those of the past. The global pandemic that has brought such infliction upon us that it has negated all that we had taken for granted in our life, every sense of normality and harmony. That which prevails us during this complex time is fear, anguish, and social disharmony. With one eye, we gaze towards hope, praying that this disheartening situation will soon end; with the other eye, we gaze towards the unknown. The pandemic brought to surface the deep existential concerns that having been harboring in the inner depths of every human soul; issues regarding life and death and those regarding the discord the subtly exists amongst us. It raised the crucial questions regarding the meaning of life and the values that designate the way we live. It brings us before the dilemma concerning what type of world we want to pass on to our children when we depart from this life. It challenges the way we deal with death. Conclusively, it forces us to come to terms with what, and in who we believe. Questions, problems, and dilemmas that continually are raised in all the stages of human life.  

The Lord’s disciples were seeking a Savior, a Messiah who would give answers to vital questions and dilemmas about God, life and death. They wanted someone to change their lives and their world by establishing a new kingdom, a type of utopian society. They had never dreamed that there would be a cross, martyrdom and death. Christ reversed this expectation by His way of life, His teaching, and mainly His Crucifixion. That which finally changed everything was the unexpected event of His Resurrection.  Henceforth, after the Lord’s Resurrection, nothing has been the same in the world as it was before. All the factors of the world, life’s meaning and values that give life significance have changed.

The Cross, the empty Tomb and the Resurrection unite all with the infinite, unconditional and unlimited love of God. With the Resurrection, the world becomes a new creation without the barriers. Now love is the redeeming factor that constitutes life. The light of love that shines from the empty Tomb dissolves human tragedy that is caused by fear, hatred, untruth, and individual gains, as expressed in all of the facets of life. The Resurrected Lord appears to the fearful Disciples and reassures them saying “Peace be to you”. He gives them the Holy Spirit so that they will remain united, just as He is united with the Father. Then, He sends the Disciples into the world to preach the Word and to proclaim the good tidings of great joy. All the hateful powers of the world that destroy human relations and bring death upon life will not prevail! Christ is Risen! Life has been given a way whereby people can co-exist within the boundaries of authentic and genuine relationships in God’s grace (“kai e zoi polytévetai”). With the Resurrection of the God-Man, a new Cosmos has been consecrated. 

The unexpected pandemic that has fallen upon us gives us the opportunity to discover, what was for the Disciples, the unexpected Resurrection. In doing so, we will be able to re-evaluate the meaning and values of life and our relationships within the love that is granted upon us by God. The question which we must ask ourselves is if we are ready to accept the invitation of the Resurrected Lord to enjoy the symposium of love; if we are ready to take on the responsibility that every authentic, genuine, and true loving relationship holds; if we are ready to be crucified and resurrected with the Lord so that the world might be saved.  If we accept this invitation, we must know that we must struggle in one spirit to dissolve every discord which separates and divides us so that we will remain united as the “Body of Christ”.   

Christ is Risen! May the unwaning light of the Resurrection shine in everyone’s heart. May it disperse the darkness that has come upon us due to the Pandemic and every darkness of this world that torments all of Mankind. May it bring celebration to all those that are overtaken by the “night” of gloom and sorrow.  May it soothe the pain of our fellow men and women that are ill, that remain confined to their homes or are being hospitalized, together with those that remain in agony regarding their beloved ones. May it bring delight to those that are lonely in various ways, and may it enlighten our existence so that our world will remain bright and full of joy as we have envisioned it.   

METROPOLITAN KYRILLOS OF RHODES,
PRESIDENT OF THE PATRIARCHAL NETWORK
FOR PASTORAL HEALTH CARE

 

 

 

28 Μαΐου 2021

Ἡ ἀπρόσμενη πανδημία
καί
τό ἀπρόσμενο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως

«Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἄδου τὴν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν...».

Ὁ ἐφετινός ἑορτασμός, ὅπως καί ὁ προηγούμενος, εἶναι διαφορετικός ἀπ᾿ ἐκείνους τῶν προγενέστερων χρόνων. Ἡ ἐπελθοῦσα ὡς μάστιγα παγκόσμια πανδημία ἀνέτρεψε ὅλα ὅσα θεωρούσαμε δεδομένα στή ζωή μας, κάθε ὁμαλότητα καί ἁρμονία. Αὐτό πού κυριαρχεῖ σέ αὐτή τήν περίπλοκη ἀπό πολλές ἀπόψεις συγκυρία εἶναι ὁ φόβος, ἡ ἀγωνία καί ὁ κοινωνικός διχασμός. Τό ἕνα βλέμμα μας εἶναι στραμμένο πρός τήν ἐλπίδα ὅτι σύντομα θά τερματιστεῖ αὐτή ἡ ἀπογοητευτική πραγματικότητα καί τό ἄλλο βλέμμα μας εἶναι στραμμένο πρός τό ἄγνωστο. Ἡ πανδημία ἔφερε στήν ἐπιφάνεια τίς βαθιές ὑπαρξιακές ἀνησυχίες πού εἶναι κρυμμένες στήν ψυχή τοῦ κάθε ἀνθρώπου περί ζωῆς καί θανάτου καί τήν διχόνοια πού ὑποβόσκει χρόνια ἀνάμεσά μας. Ἀνέβασε στό προσκήνιο καίρια ἐρωτήματα γιά τό νόημα τῆς ζωῆς, τίς ἀξίες πού καθορίζουν τόν τρόπο πού ζοῦμε, τήν κοινωνία πού θέλουμε να παραδώσουμε στά παιδιά μας, ὅταν ἀποχωρήσουμε ἀπ᾿ αὐτή τή ζωή, τόν τρόπο πού ἀντιμετωπίζουμε τόν θάνατο καί, ἐν τέλει, τί καί σέ ποιόν πιστεύουμε. Ἐρωτήματα, ἀπορίες καί διλήμματα πού ἀναφύονται καθ᾿ ὅλες τίς φάσεις τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς.

Οἰ Μαθητές τοῦ Κυρίου ἀναζητοῦσαν ἕνα Σωτῆρα, ἕνα Μεσσία, ὁ ὁποῖος ὁποῖος θά ἔδινε ἀπαντήσεις στίς ἀπορίες πού εἶχαν γιά τόν Θεό, τή ζωή καί τόν θάνατο˙ κάποιον πού θά ἄλλαζε τή ζωή καί τόν κόσμο τους, ἐγκαθιδρύοντας μιά νέα κοσμική βασιλεία. Ἀλλ᾿ αὐτό πού εἶχαν κατά νοῦν ἦταν μιά οὐτοπική κοινωνία καί δέ φαντάστηκαν ποτέ ὅτι θά ὑπῆρχε σταυρός καί μαρτύριο καί θάνατος. Ὁ Χριστός ἀνατρέπει αὐτή τή θεώρηση τῶν πραγμάτων μέσα ἀπό τόν τρόπο τῆς ζωῆς Του, τή διδασκαλία Του, κυρίως ὅμως μέ τή Σταύρωσή Του. Ἀλλ᾿ αὐτό πού ἄλλαξε τά πάντα ἦταν τό ἀπρόσμενο γεγονός τῆς Ἀνάστασής Του. Μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, τίποτα στόν κόσμο δέν παραμένει ὅπως ἦταν προηγουμένως. Ἄλλαξαν ὅλα τά δεδομένα τοῦ κόσμου, τό νόημα καί τίς ἀξίες τῆς ζωῆς.

Ὁ Σταυρός, ὁ κενός Τάφος καί ἡ Ἀνάσταση ἑνώνουν τούς πάντες μέ τήν ἀπέραντη, ἄνευ ὅρων καί ὁρίων, ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν Ἀνάσταση, ὁ κόσμος γίνεται μιά νέα κτίση, χωρίς τὶς διαχωριστικές γραμμές πού ἐμποδίζουν τήν ἀγάπη νά λειτουργεῖ λυτρωτικά, νά λύσει τήν ἀνθρώπινη τραγωδία πού προκαλεῖται ἀπό τόν φόβο, τό μίσος, τό ψέμα καί τό ἀτομικό συμφέρον στίς ποικίλες ἐκφράσεις του. Ὁ Ἀναστάς Κύριος ἐμφανίζεται στούς φοβισμένους Μαθητές καί τούς καθησυχάζει λέγοντας "Εἰρήνην ὑμῖν", δίνοντάς τους τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὥστε νά παραμείνουν ἑνωμένοι, ὅπως Αὐτός εἶναι ἑνωμένος μέ τόν Πατέρα. Στή συνέχεια στέλνει τούς Μαθητές νά κηρύξουν τόν λόγο Του καί νά μεταφέρουν τό χαρμόσυνο νέο μήνυμα πού εὐαγγελίζεται ὅτι ὅλες οἱ ἐχθρικές δυνάμεις τοῦ κόσμου πού καταστρέφουν ἀνθρώπινες σχέσεις καί θανατώνουν τή ζωή δέ θά κυριαρχήσουν. "Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται". Ἕνας νέος κόσμος ἐγκαινιάζεται μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου.

Ἡ ἀπρόσμενη ἐνεστῶσα πανδημία μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά ἀνακαλύψουμε τό ἀπρόσμενο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως, νά ἀναθεωρήσουμε τό νόημα καί τίς ἀξίες τῆς ζωῆς, καί κυρίως τίς σχέσεις μας, μέσα ἀπό τήν ἀγάπη πού μᾶς παρέχει ὁ Θεός. Τό ἐρώτημα πού πρέπει νά θέσουμε στόν ἑαυτό  μας εἶναι ἄν εἴμαστε ἔτοιμοι νά δεχθοῦμε τό κάλεσμα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου καί νά ἀπολαύσουμε τοῦ συμποσίου τῆς ἀγάπης· ἄν εἴμαστε ἔτοιμοι νά ἀναλάβουμε τήν εὐθύνη πού περιέχει κάθε αὐθεντική, γνήσια, ἀληθινή σχέση ἀγάπης· ἄν εἴμαστε ἕτοιμοι νά συσταυρωθοῦμε καί νά συναναστηθοῦμε μέ τόν Κύριο γιά νά σωθεῖ ὁ κόσμος. Ἐφόσον δεχθοῦμε αὐτό τό κάλεσμα, πρέπει νά ξέρουμε ὅτι θά πρέπει νά ἀγωνιστοῦμε ὅλοι μαζί γιά νά λύσουμε κάθε διχόνοια πού ὑπάρχει μεταξύ μας ὥστε νά μείνουμε ἑνωμένοι ὡς "Σῶμα Χριστοῦ".

Εὐχόμαστε τὸ ἀνέσπερο φῶς τῆς Ἀναστάσεως νὰ λάμψει στὶς καρδιὲς ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Νά διαλύσει τό σκοτάδι τῆς ἐνεστώσης πανδημίας ἀλλά καί κάθε κοσμικό σκοτάδι πού ταλαιπωρεῖ τή σύγχρονη ἀνθρωπότητα. Νά διασκεδάσει τή νύκτα τῆς κατήφειας καί τῆς θλίψης πού σέ πολλούς ἀνθρώπους κυριαρχεῖ. Νά ἀπαλύνει τόν πόνο τῶν συνανθρώπων μας πού νοσοῦν, μένουν σέ κατ᾿ οἶκον περιορισμό ἤ νοσηλεύονται, καθώς καί τήν ἀγωνία τῶν δικῶν τους ἀνθρώπων. Νά διασκεδάσει μαζί μέ κάθε μοναξιά καί τήν ἰδιότυπη μοναξιά τῶν ἡμερῶν μας καί νά φωτίσει τήν ὕπαρξή μας γιά νά γίνει καί ὁ κόσμος μας φωτεινός καί χαρούμενος, ὅπως πραγματικά τόν ὁραματιζόμαστε.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΣ,
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ