Greek Orthodox Archdiocese of Australia
Official Message from His Eminence Archbishop Makarios of Australia
for the 80th anniversary of the Battle of Crete
One of the most brilliant pages in the history of modern Hellenism and one of the most important chapters of World War II began to be written on a day like today, 80 years ago.
After the occupation of north-western Greece (Epirus) by the Axis powers, the conquerors targeted Crete, the island that gives birth to stout-hearted and brave men.
As the courageous youths, who fought heroically on the Albanian front did not have time to return to defend the island, the sacred struggle for faith and nation became a matter for the entire Cretan people.
With meagre means but with unity, faith and a spirit of self-denial, Cretans of all ages, both men and women, dared to stand up to the might of Hitler’s forces and become a model of courage and heroism for Europe and the rest of the world, thereby, inspiring nations that were also struggling to build resistance to the Nazi invasion.
When they were defeated militarily by the overwhelmingly powerful forces of the conqueror, the Cretans’ mindset, unyielding to slavery, did not falter for a single moment but, rather, they continued to vigorously maintain resistance throughout the entire time of the island’s occupation and until its complete liberation.
This proud struggle for freedom and dignity, and the heavy toll paid in blood by our ancestors is for all of us, today, both a significant legacy as well as an historic debt. Their sacrifice is a valuable beacon that illumines our path and is a guide for what principles and values we should follow.
There is no better way to honour our heroic forefathers than by aligning our path with the direction they have shown us by their example. In other words, by maintaining unity between us, keeping our faith in the values of our predecessors and being ready to defend them, whatever the cost and whenever this is deemed necessary.
However, it would be unforgivable if we were to forget the heroic participation of the Allied forces in the defence of Crete. Britons, Australians and New Zealanders fought alongside the people of Crete and even gave their lives for a homeland that was not their own, but eventually became theirs also.
In this common homeland, on this land that was watered with the blood of our common heroes, the seed of friendship between the Greek and Australian people was planted, became a tree, and today we taste its fruits.
On the occasion of today’s anniversary, we respectfully bow our heads to the thousands of Australians who fought and fell during the Battle of Crete and we renew our commitment to continue building bridges of friendship and solidarity between their two homelands… between our two homelands!
After the occupation of north-western Greece (Epirus) by the Axis powers, the conquerors targeted Crete, the island that gives birth to stout-hearted and brave men.
As the courageous youths, who fought heroically on the Albanian front did not have time to return to defend the island, the sacred struggle for faith and nation became a matter for the entire Cretan people.
With meagre means but with unity, faith and a spirit of self-denial, Cretans of all ages, both men and women, dared to stand up to the might of Hitler’s forces and become a model of courage and heroism for Europe and the rest of the world, thereby, inspiring nations that were also struggling to build resistance to the Nazi invasion.
When they were defeated militarily by the overwhelmingly powerful forces of the conqueror, the Cretans’ mindset, unyielding to slavery, did not falter for a single moment but, rather, they continued to vigorously maintain resistance throughout the entire time of the island’s occupation and until its complete liberation.
This proud struggle for freedom and dignity, and the heavy toll paid in blood by our ancestors is for all of us, today, both a significant legacy as well as an historic debt. Their sacrifice is a valuable beacon that illumines our path and is a guide for what principles and values we should follow.
There is no better way to honour our heroic forefathers than by aligning our path with the direction they have shown us by their example. In other words, by maintaining unity between us, keeping our faith in the values of our predecessors and being ready to defend them, whatever the cost and whenever this is deemed necessary.
However, it would be unforgivable if we were to forget the heroic participation of the Allied forces in the defence of Crete. Britons, Australians and New Zealanders fought alongside the people of Crete and even gave their lives for a homeland that was not their own, but eventually became theirs also.
In this common homeland, on this land that was watered with the blood of our common heroes, the seed of friendship between the Greek and Australian people was planted, became a tree, and today we taste its fruits.
On the occasion of today’s anniversary, we respectfully bow our heads to the thousands of Australians who fought and fell during the Battle of Crete and we renew our commitment to continue building bridges of friendship and solidarity between their two homelands… between our two homelands!
To επίσημο μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας
για την 80η Επέτειο της Μάχης της Κρήτης
για την 80η Επέτειο της Μάχης της Κρήτης
Μια μέρα σαν τη σημερινή, πριν από 80 χρόνια, ξεκίνησε να γράφεται μια από τις λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας του σύγχρονου Ελληνισμού και ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά από την κατάληψη της ηπειρωτικής Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, στο στόχαστρο των κατακτητών μπήκε η λεβεντογέννα Κρήτη.
Καθώς τα παλικάρια της που είχαν πολεμήσει ηρωικά στο Αλβανικό μέτωπο δεν είχαν προλάβει να επιστρέψουν για να υπερασπιστούν το νησί, ο ιερός αγώνας υπέρ βωμών και εστιών έγινε υπόθεση όλου του Κρητικού λαού.
Με πενιχρά μέσα, αλλά με ενότητα, πίστη και αυταπάρνηση, οι Κρήτες όλων των ηλικιών, άνδρες και γυναίκες, τόλμησαν να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στις πανίσχυρες χιτλερικές δυνάμεις και γι' αυτό κατέστησαν υπόδειγμα θάρρους και ηρωισμού για όλη την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, εμπνέοντας τους λαούς που την ίδια εποχή πάσχιζαν να δημιουργήσουν αναχώματα στη ναζιστική επέλαση.
Κι όταν πια κατεβλήθησαν στρατιωτικά από τις συντριπτικά ισχυρότερες δυνάμεις του κατακτητή, δεν κατεβλήθη στιγμή το αδούλωτο φρόνημά τους, αλλά συνέχισαν να αντιστέκονται με σθένος καθ' όλη την περίοδο της κατοχής του νησιού και μέχρι την πλήρη απελευθέρωσή του.
Αυτός ο περήφανος αγώνας για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, και ο βαρύτατος φόρος αίματος τον οποίο πλήρωσαν οι πρόγονοί μας, συνιστούν για όλους εμάς σήμερα υψηλή παρακαταθήκη και ιστορικό χρέος ταυτόχρονα. Η θυσία τους αποτελεί πολύτιμο φάρο, ο οποίος φωτίζει τον δρόμο μας και μας υποδεικνύει με ποιες αρχές και αξίες οφείλουμε να πορευόμαστε.
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε τους ήρωες προγόνους μας από το να συντονίσουμε τον βηματισμό μας προς την κατεύθυνση που μας υπέδειξαν με το παράδειγμά τους. Διατηρώντας δηλαδή την ενότητα μεταξύ μας, την πίστη μας στις πατροπαράδοτες αξίες και το θυσιαστικό φρόνημα για την υπεράσπισή τους, όποτε κρίνεται αναγκαίο.
Θα ήταν όμως ασυγχώρητο αν λησμονούσαμε την ηρωική συμμετοχή των Συμμαχικών δυνάμεων στην υπεράσπιση της Κρήτης. Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί αγωνίστηκαν πλάι - πλάι με τους κατοίκους της Κρήτης και έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για μια πατρίδα, που δεν ήταν, αλλά τελικώς έγινε και δική τους.
Σε αυτή την κοινή πατρίδα, σε αυτά τα χώματα που ποτίστηκαν με το αίμα των κοινών εντέλει ηρώων μας, ο σπόρος της φιλίας του ελληνικού και του αυστραλιανού λαού φύτρωσε, έγινε δέντρο και σήμερα αξιωνόμαστε να γευόμαστε τους καρπούς του.
Με αφορμή τη σημερινή επέτειο, κλίνουμε με σεβασμό το γόνυ στους χιλιάδες Αυστραλούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης και ανανεώνουμε τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να χτίζουμε γέφυρες φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα στις δύο πατρίδες τους... ανάμεσα στις δύο πατρίδες μας!
Μετά από την κατάληψη της ηπειρωτικής Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, στο στόχαστρο των κατακτητών μπήκε η λεβεντογέννα Κρήτη.
Καθώς τα παλικάρια της που είχαν πολεμήσει ηρωικά στο Αλβανικό μέτωπο δεν είχαν προλάβει να επιστρέψουν για να υπερασπιστούν το νησί, ο ιερός αγώνας υπέρ βωμών και εστιών έγινε υπόθεση όλου του Κρητικού λαού.
Με πενιχρά μέσα, αλλά με ενότητα, πίστη και αυταπάρνηση, οι Κρήτες όλων των ηλικιών, άνδρες και γυναίκες, τόλμησαν να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στις πανίσχυρες χιτλερικές δυνάμεις και γι' αυτό κατέστησαν υπόδειγμα θάρρους και ηρωισμού για όλη την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, εμπνέοντας τους λαούς που την ίδια εποχή πάσχιζαν να δημιουργήσουν αναχώματα στη ναζιστική επέλαση.
Κι όταν πια κατεβλήθησαν στρατιωτικά από τις συντριπτικά ισχυρότερες δυνάμεις του κατακτητή, δεν κατεβλήθη στιγμή το αδούλωτο φρόνημά τους, αλλά συνέχισαν να αντιστέκονται με σθένος καθ' όλη την περίοδο της κατοχής του νησιού και μέχρι την πλήρη απελευθέρωσή του.
Αυτός ο περήφανος αγώνας για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, και ο βαρύτατος φόρος αίματος τον οποίο πλήρωσαν οι πρόγονοί μας, συνιστούν για όλους εμάς σήμερα υψηλή παρακαταθήκη και ιστορικό χρέος ταυτόχρονα. Η θυσία τους αποτελεί πολύτιμο φάρο, ο οποίος φωτίζει τον δρόμο μας και μας υποδεικνύει με ποιες αρχές και αξίες οφείλουμε να πορευόμαστε.
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε τους ήρωες προγόνους μας από το να συντονίσουμε τον βηματισμό μας προς την κατεύθυνση που μας υπέδειξαν με το παράδειγμά τους. Διατηρώντας δηλαδή την ενότητα μεταξύ μας, την πίστη μας στις πατροπαράδοτες αξίες και το θυσιαστικό φρόνημα για την υπεράσπισή τους, όποτε κρίνεται αναγκαίο.
Θα ήταν όμως ασυγχώρητο αν λησμονούσαμε την ηρωική συμμετοχή των Συμμαχικών δυνάμεων στην υπεράσπιση της Κρήτης. Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί αγωνίστηκαν πλάι - πλάι με τους κατοίκους της Κρήτης και έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για μια πατρίδα, που δεν ήταν, αλλά τελικώς έγινε και δική τους.
Σε αυτή την κοινή πατρίδα, σε αυτά τα χώματα που ποτίστηκαν με το αίμα των κοινών εντέλει ηρώων μας, ο σπόρος της φιλίας του ελληνικού και του αυστραλιανού λαού φύτρωσε, έγινε δέντρο και σήμερα αξιωνόμαστε να γευόμαστε τους καρπούς του.
Με αφορμή τη σημερινή επέτειο, κλίνουμε με σεβασμό το γόνυ στους χιλιάδες Αυστραλούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης και ανανεώνουμε τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να χτίζουμε γέφυρες φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα στις δύο πατρίδες τους... ανάμεσα στις δύο πατρίδες μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.