Митрополит Епіфаній
UA/GR
Ἐκ μέρους τοῦ πληρώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας καί ἡμῶν προσωπικῶς συγχαίρομεν ἐγκαρδίως τῇ Ὑμετέρᾳ Θειοτάτῃ Παναγιότητι ἐπί τοῖς σεπτοῖς ὀνομαστηρίοις Αὐτῆς.
Ἡ ἑορτή τοῦ οὐρανίου προστάτου Ἁγίου σηματοδοτεῖται ὑπό τοῦ γεγονότος ὅτι δέν ὑποτάσσεται εἰς τόν χρόνον, ἀλλά μαρτυρία ἐστί διαχρονικῆς ἀληθείας, διότι κατ᾿ αὐτήν τήν ἡμέραν τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου, οὕτινος φέρομεν τό ὄνομα, ἀναθεωροῦμεν τό ὑπόδειγμα τοῦ βίου αὐτοῦ, ἔχοντες τοῦτο ὡς ἀναφοράν καί πρότυπον ζωῆς.
Ὁ Κύριος, κατά τάς Γραφάς, εἶδεν εἰς τό πρόσωπον τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου ἕνα ἄνθρωπον «ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι». Ὅθεν, Ὑμεῖς, Παναγιώτατε, ὡς καί ὁ οὐράνιος προστάτης Ὑμῶν, ἔχετε καρδίαν στοργικήν καί εὑρύχωρον, ἥτις ἀκτινοβολεῖ εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα καί σταθερότητα, ἀλήθειαν καί τιμιότητα.
Ἐνθυμούμεθα ἀγαλλόμενοι τήν διαμονήν τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος ἐν τῇ Πατρίδι ἡμῶν Οὐκρανίᾳ, τήν ἀγάπην ἥν Αὕτη προσέφερεν τοῖς πιστοῖς καί τοῖς κληρικοῖς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας καί παντί τῷ ἡμετέρῳ λαῷ, ὡς καί τόν θαυμασμόν Αὐτῆς διά τό χρυσέοις τρούλλοις κεκοσμημένον Κίεβον.
Σήμερον, ἅπας ὁ Οὐκρανικός λαός δοκιμάζεται ὑφ᾿ ἑνός τρομεροῦ πολέμου, διότι ἡ Μόσχα ἀπεφάσισεν ὅτι ἐπιθυμεῖ νά ἐκριζώσῃ τά θεμέλια καί νά ἀφανίσῃ τήν ἰδιοπροσωπίαν καί ταυτότητα τοῦ ἔθνους ἡμῶν. Ἐντούτοις, δέν ἔχομεν ἀποκάμει ἤ ἐξουθενωθεῖ, ἀλλ᾿ ἔχομεν χαλυβδώσει ὅσον ποτέ ἄλλοτε τήν ἑνότητα ἡμῶν καί θάλλομεν καί ἀκμάζομεν ἔν τινι τρόπῳ πρωτοφανεῖ, διά τῆς θυσίας, διά τῆς πρός τόν πλησίον ἀγάπης καί διά τῆς ἀληθείας.
Εἰλικρινῶς εὐχαριστοῦμεν τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα διά τάς καθημερινάς προσευχάς Αὐτῆς ὑπέρ τῆς εἰρήνης διά τήν Οὐκρανίαν καί τούς πολίτας αὐτῆς, ὑπέρ τοῦ τερματισμοῦ τῆς αἱματοχυσίας ἐν τῇ χώρᾳ ἡμῶν, ὡς καί ὑπέρ τῶν Οὐκρανῶν, οἵτινες ἠναγκάσθησαν νά ἐγκαταλείψουν τήν γῆν καί τήν πατρίδα αὐτῶν, ἐξαιρέτως δέ ὑπέρ τῶν ἕνεκεν τοῦ ἀδίκου πολέμου χειμαζομένων παιδίων. Εὐχαριστοῦμεν δέ καί διά τήν οἰκονομικήν ἀρωγήν πρός τά ἀνδρόγυνα καί πρός τά ὀρφανά καί πρός πάντας τούς ἐπιδεομένους αὐτῆς.
Κύριος ὁ Θεός, διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου, χαρίζοιτο τῇ Ὑμετέρᾳ Θειοτάτῃ Παναγιότητι ὑγιείαν καλήν καί ἔτη διακονίας πλεῖστα καί εὐλογημένα. Κατά τήν ἡμέραν τῶν ὀνομαστηρίων τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος, παραμονήν δέ τῆς ἁγίας Πεντηκοστῆς, προσευχόμεθα ἐν ἐξιδιασμένοις αἰσθήμασι, διά τήν μακροημέρευσιν Αὐτῆς ἐν ὑγιείᾳ ἀδιαπτώτῳ καί διά τήν καρπορόφον διακονίαν Αὐτῆς ἐπ᾿ ἀγαθῷ τοῦ Πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καί τῆς καθόλου Ὀρθοδοξίας.
Ἐπί δέ τούτοις, ἐξαιτούμενοι τάς Ἁγίας προσευχάς τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος δι᾿ ἡμᾶς προσωπικῶς, διά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας καί τόν Οὐκρανικόν λαόν, διά τήν νίκην τῆς ἀληθείας καί τήν ἐπικράτησιν δικαίας εἰρήνης ἐν τῷ κράτει ἡμῶν, διαβεβαιοῦμεν διά τάς ὑπέρ Αὐτῆς ἡμετέρας προσευχάς καί διατελοῦμεν.
Ἡ ἑορτή τοῦ οὐρανίου προστάτου Ἁγίου σηματοδοτεῖται ὑπό τοῦ γεγονότος ὅτι δέν ὑποτάσσεται εἰς τόν χρόνον, ἀλλά μαρτυρία ἐστί διαχρονικῆς ἀληθείας, διότι κατ᾿ αὐτήν τήν ἡμέραν τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου, οὕτινος φέρομεν τό ὄνομα, ἀναθεωροῦμεν τό ὑπόδειγμα τοῦ βίου αὐτοῦ, ἔχοντες τοῦτο ὡς ἀναφοράν καί πρότυπον ζωῆς.
Ὁ Κύριος, κατά τάς Γραφάς, εἶδεν εἰς τό πρόσωπον τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου ἕνα ἄνθρωπον «ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι». Ὅθεν, Ὑμεῖς, Παναγιώτατε, ὡς καί ὁ οὐράνιος προστάτης Ὑμῶν, ἔχετε καρδίαν στοργικήν καί εὑρύχωρον, ἥτις ἀκτινοβολεῖ εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα καί σταθερότητα, ἀλήθειαν καί τιμιότητα.
Ἐνθυμούμεθα ἀγαλλόμενοι τήν διαμονήν τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος ἐν τῇ Πατρίδι ἡμῶν Οὐκρανίᾳ, τήν ἀγάπην ἥν Αὕτη προσέφερεν τοῖς πιστοῖς καί τοῖς κληρικοῖς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας καί παντί τῷ ἡμετέρῳ λαῷ, ὡς καί τόν θαυμασμόν Αὐτῆς διά τό χρυσέοις τρούλλοις κεκοσμημένον Κίεβον.
Σήμερον, ἅπας ὁ Οὐκρανικός λαός δοκιμάζεται ὑφ᾿ ἑνός τρομεροῦ πολέμου, διότι ἡ Μόσχα ἀπεφάσισεν ὅτι ἐπιθυμεῖ νά ἐκριζώσῃ τά θεμέλια καί νά ἀφανίσῃ τήν ἰδιοπροσωπίαν καί ταυτότητα τοῦ ἔθνους ἡμῶν. Ἐντούτοις, δέν ἔχομεν ἀποκάμει ἤ ἐξουθενωθεῖ, ἀλλ᾿ ἔχομεν χαλυβδώσει ὅσον ποτέ ἄλλοτε τήν ἑνότητα ἡμῶν καί θάλλομεν καί ἀκμάζομεν ἔν τινι τρόπῳ πρωτοφανεῖ, διά τῆς θυσίας, διά τῆς πρός τόν πλησίον ἀγάπης καί διά τῆς ἀληθείας.
Εἰλικρινῶς εὐχαριστοῦμεν τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα διά τάς καθημερινάς προσευχάς Αὐτῆς ὑπέρ τῆς εἰρήνης διά τήν Οὐκρανίαν καί τούς πολίτας αὐτῆς, ὑπέρ τοῦ τερματισμοῦ τῆς αἱματοχυσίας ἐν τῇ χώρᾳ ἡμῶν, ὡς καί ὑπέρ τῶν Οὐκρανῶν, οἵτινες ἠναγκάσθησαν νά ἐγκαταλείψουν τήν γῆν καί τήν πατρίδα αὐτῶν, ἐξαιρέτως δέ ὑπέρ τῶν ἕνεκεν τοῦ ἀδίκου πολέμου χειμαζομένων παιδίων. Εὐχαριστοῦμεν δέ καί διά τήν οἰκονομικήν ἀρωγήν πρός τά ἀνδρόγυνα καί πρός τά ὀρφανά καί πρός πάντας τούς ἐπιδεομένους αὐτῆς.
Κύριος ὁ Θεός, διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου, χαρίζοιτο τῇ Ὑμετέρᾳ Θειοτάτῃ Παναγιότητι ὑγιείαν καλήν καί ἔτη διακονίας πλεῖστα καί εὐλογημένα. Κατά τήν ἡμέραν τῶν ὀνομαστηρίων τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος, παραμονήν δέ τῆς ἁγίας Πεντηκοστῆς, προσευχόμεθα ἐν ἐξιδιασμένοις αἰσθήμασι, διά τήν μακροημέρευσιν Αὐτῆς ἐν ὑγιείᾳ ἀδιαπτώτῳ καί διά τήν καρπορόφον διακονίαν Αὐτῆς ἐπ᾿ ἀγαθῷ τοῦ Πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καί τῆς καθόλου Ὀρθοδοξίας.
Ἐπί δέ τούτοις, ἐξαιτούμενοι τάς Ἁγίας προσευχάς τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος δι᾿ ἡμᾶς προσωπικῶς, διά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας καί τόν Οὐκρανικόν λαόν, διά τήν νίκην τῆς ἀληθείας καί τήν ἐπικράτησιν δικαίας εἰρήνης ἐν τῷ κράτει ἡμῶν, διαβεβαιοῦμεν διά τάς ὑπέρ Αὐτῆς ἡμετέρας προσευχάς καί διατελοῦμεν.
Ваша Всесвятосте, від повноти Православної Церкви України та від себе особисто сердечно вітаю Вас з Днем тезоіменитства!
День
небесного покровителя знаменний тим, що він не вимірює літа, а є
свідченням позачасової істини, адже в цей день ми нагадуємо приклад
життя святого, ім’я якого носимо, та маємо його за орієнтир та взірець,
до якого прагнемо.
Господь,
як свідчить нам Писання, у святому апостолі Варфоломію побачив людину,
яка не має лукавства. Так і Ви, Ваша Всесвятосте, уподібнюючись своєму
небесному покровителю, маєте відкрите любляче серце. У ньому можна
розгледіти щирість та відвертість, простоту та непохитність, правду та
чесність.
З
приємністю пригадую Ваше перебування на нашій Батьківщині-Україні, ту
любов, яку Ви дарували вірним та духовенству Православної Церкви України
і всьому нашому народу, та як милувалися Золотоверхим Києвом.
Сьогодні
весь український народ проходить випробування страшною війною, бо у
Москві вирішили, що вони у нас вирвуть корені, знищать цвіт нації. Проте
ми не зів’яли, але ще більше згуртувалися та розквітаємо так, як ще
ніколи раніше не квітли – жертовністю, любов’ю до ближніх, до правди.
Ми
щиро дякуємо за Ваші щоденні молитви за мир в Україні та її громадян,
за припинення кровопролиття в нашій державі, а також молитви за
українців, які залишили свою землю та були вимушені виїхати за межі
держави, особливо – за дітей, які страждають від війни. Дякуємо за
матеріальну допомогу для вдів та сиріт, для всіх, хто її потребує.
Нехай
Господь за молитвами святого апостола Варфоломія дарує Вам міцне
здоров’я та многих і благословенних літ праці! В день Вашого свята,
напередодні П’ятидесятниці, з особливими почуттями молимося за Вас, за
Ваше довголіття у доброму здоров‘ї та плідному служінні на благо
Вселенського Патріархату і всього Православ‘я.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.