Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ

Οικουμενικόν Πατριαρχείον

Η ομιλία του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος 

Παναγιώτατε και Θειώτατε Αρχιεπίσκοπε Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης και Οικουμενικέ Πατριάρχα, κύριε κύριε Βαρθολομαίε, 

Εορτάζοντας, τόσο χθες το βράδυ όσο και σήμερα, τα προεόρτια της μεγάλης εορτής της Πεντηκοστής, συγκινημένοι από την πρόνοια του Θεού, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Θεός πανσόφως διευθετεί την τάξη των πραγμάτων. Ούτως ή άλλως, αυτές οι λαμπρές ημέρες είναι ευλογημένες εξαιτίας της μεγάλης θεολογικής σημασίας τους. Αλλά εφέτος ειδικά, οι πνευματέμφορες αυτές ημέρες προσλαμβάνουν ένα ιδιαίτερο νόημα.

Ιδού, εορτάζουμε τα ονομαστήριά Σας, Παναγιώτατε, στη μνήμη του Αγίου Αποστόλου Βαρθολομαίου, του οποίου το όνομα επάξια φέρετε· Χαιρόμαστε λοιπόν για την εορτή ενός από τους δώδεκα αποστόλους, για εκείνον τον Βαρθολομαίο και για το αποστολικό του έργο. Χαιρόμαστε επιπλέον και για αυτόν τον Βαρθολομαίο, για Σας δηλαδή, Παναγιώτατε και Πολυσέβαστε Δέσποτα, που προΐστασθε ημών, και για το δικό Σας ιεραποστολικό έργο στη σύγχρονη ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, έργο αφιερωμένο στην υπηρεσία της Εκκλησίας.

Πίσω στο χρόνο, όπως αναφέρει ο συναξαριστής, ο Άγιος Απόστολος Βαρθολομαίος εμφανίστηκε στον Ιωσήφ τον Υμνογράφο, ντυμένος με λευκό χιτώνα, και, καλύπτοντάς τον με το Ευαγγέλιο, τον ευλόγησε με αυτούς τους λόγους: «Εκ του στόματός σου ρεύσειαν ύδατα επουρανίου σοφίας!» Και τώρα, στον παρόντα χρόνο, αυτή η ευλογία του ουρανίου Προστάτη σας -λεχθείσα τω καιρώ εκείνω- είναι τόσο επίκαιρη, προφανής, ορατή και μετουσιωμένη στο έργο Σας για το καλό της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και της καθόλου Ορθοδόξου Εκκλησίας, κατά τη διάρκεια αυτών των τριάντα καρποφόρων ετών της πατριαρχίας Σας στον Αγιώτατο και Πάνσεπτο Οικουμενικό Θρόνο της ενδόξου -και ταυτόχρονα μαρτυρικής- Μητρός Εκκλησίας.

Ενθυμούμαστε κάποιους από τους λόγους Σας, στα πλαίσια παλαιοτέρων περιστάσεων: «Η Καινή Διαθήκη», είπατε κάποτε, «μας διαβεβαιώνει ότι όποιος δεν αγαπά τον πλησίον του, δεν μπορεί να αγαπήσει τον Θεό». Τότε αυτό μας έδωσε την δυνατότητα να καταλάβουμε – και σήμερα τη βλέπουμε πλέον εφηρμοσμένη- την προσήλωσή Σας στη διδασκαλία, στις ευθύνες και στην καθηγιασμένη πράξη και τάξη της Εκκλησίας. Μάλιστα, ο τόσο γενναίος και συνάμα τόσο στοργικός σας λόγος -«Δεν έχω δικαίωμα να κάνω ούτε βήμα πίσω»- για εμάς, για την ιεραρχία και τον πιστό λαό της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος, ξεπροβάλλει και νοηματοδοτείται από όσα ειπώθηκαν παραπάνω για την αγάπη προς τον πλησίον και για την αγάπη προς τον Θεό.

Ως Πρωθιεράρχης, λοιπόν, του θρόνου της Αχρίδος, εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου, της Ιεραρχίας, των Μοναστικών Αδελφοτήτων και του πιστού λαού, καθώς και εκ μέρους μου, με καρδία γεμάτη σεβασμό και εκτίμηση, Σας ευχαριστώ, για μία ακόμη φορά, για την τιμή με την οποία μας περιβάλατε και για την εγκάρδια αγάπη με την οποία μας αγκαλιάσατε – ανακοινώνοντας σε μας την καλοπροαίρετη κρίση Σας για την έκκλητο προσφυγή μας: την αποκατάσταση της λειτουργικής κοινωνίας με Σας και, μέσω Υμών, με το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η ευεργεσία Σας προς την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αχρίδος αποδείχτηκε στην πραγματικότητα ως νεότατη προσφορά Σας ενώπιον του Παντελεήμονος Θεού – ως άξια πράξη για τον Πατέρα των Ορθοδόξων. Και εμείς, τα ταπεινά Σας τέκνα, μπορούμε να ευχαριστήσουμε τον Θεό, εκτός από το προαναφερθέν έλεος, και διότι αξιωθήκαμε να είμαστε σύγχρονοι με το πρόσωπό Σας και μάρτυρες των επιτευγμάτων Σας για το καλό της Εκκλησίας, και επειδή έχουμε την ευκαιρία να χαιρόμαστε και να παρηγορούμαστε από τον αγώνα Σας, την καλή στάση Σας, την αυθεντική επιδίωξή Σας να ομολογείτε με αυτοθυσία, και με μαρτύριο ακόμη, την κανονική τάξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Εις πολλά έτη – μακροημερεύετε, Πρωτοαπόστολε της Ορθοδοξίας! Είθε η χάρη του Θεού να Σας ενδυναμώσει, ώστε να τηρείτε την ιερά τάξη της Ορθοδοξίας, να μας ελεήτε με την πατρική Σας τρυφερότητα και να αγκαλιάζετε όλο τον κόσμο με την αγάπη Σας.