Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΔΩΔΩΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ

 HuffPost Greece

 Τμήμα απο την συνέντευξη στον Δημοσιογράφο κ. Αλέξανδρο Στεφανόπουλο

Χρυσόστομος (κατά κόσμον Δημήτριος) Συνετός. Μητροπολίτης πρώην Ζακύνθου πλέον, και μετά την παραίτηση του επανακάμψας στο πάλαι ποτέ «ιστορικό» του τίτλο. Τον Τίτλο που τον έκανε γνωστό ως τιτουλάριο Επίσκοπο, πανελλαδικά και όχι μόνον αφού η φήμη του έτρεξε στα πέρατα της Ορθοδοξίας, ως Επίσκοπος Δωδώνης.

Σήμερα μετά από πολλά χρόνια επιλεγμένα συνειδητής σιωπής αποφασίζει να μιλήσει για όλους και για όλα! Μιλάει για την εκλογή Χριστόδουλου αλλά και για την εκλογή Ιερώνυμου. Για τις ταυτότητες και τα συλλαλητήρια της Εκκλησίας. Για τις νέες ταυτότητες που σχεδιάζει η κυβερνηση Τσίπρα. Για τον επικείμενο και 1000ειπωμενο χωρισμό Εκκλησίας και κράτους και προκαλεί! Για πρώτη φορά αποκαλύπτει άγνωστες, γκρίζες σελίδες της νεότερης εκκλησιαστικής ιστορίας με ονόματα και γεγονότα, σε αποκλειστική του συνέντευξη στο Greekamericannewsagency και το δημοσιογράφο Αλέξανδρο Στεφανόπουλο.
Μοιραία η συζήτηση μας ξεκινά με τι άλλο; Την Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΔΩΔΩΝΗΣ: Και για τους δυο (Πατριαρχείο Ρωσίας και Οικουμενικό), για μένα προέχει η Ορθοδοξία και στη συνέχεια –μη ξεχνάτε- η ελληνική μου καταγωγή. Θα ήθελα, λοιπόν, να πω ότι αυτό το πράγματι ιστορικό γεγονός προσπαθούν μερικοί να το αμαυρώσουν. Εγώ λέω: και το γεγονός ότι θα συνέλθουν για να κουβεντιάσουν, είναι πολύ σημαντικό. Ο διάλογος φέρνει αποτελέσματα. Ακόμα και αν δε φέρει τα ποθούμενα, τα αναμενόμενα, τα αναγκαία, με το διάλογο θα βγει κάτι. Είναι η επαφή, η επικοινωνία. Θα πιουν καφέ στη συνέχεια, θα κουβεντιάσουν και εκτός από την επισημότητα, θα δούμε τι μας χωρίζει και θα προσπαθήσουμε να βρούμε τι μας ενώνει. Πού είναι τα κακό σε έναν διάλογο; Πότε αρνηθήκαμε οι Έλληνες, -κυρίως οι Έλληνες- τον διάλογο; Είναι η πεμπτουσία και της Δημοκρατίας και της Εκκλησίας μας. Εδώ ο Χριστός είχε διάλογο με τον κόσμο, ακόμα και με τη Σαμαρείτιδα, που της όσα δεν μπορούσε να φανταστεί αυτή ότι ξέρει. Και όμως κάθισε και κουβέντιασε. Κουβέντιασε με τους δασκάλους του Ισραήλ στη Συναγωγή. Γιατί να αρνηθούμε εμείς; Οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας δεν αρνήθηκαν ποτέ τον διάλογο, και ποτέ δεν απομάκρυναν τον αμαρτωλό. Την αμαρτία εδίωκαν και διώκουν. Και διώκουμε. Όχι τον αμαρτωλό. Τον αμαρτωλό τον αγκαλιάζουμε. Ακόμα και έτσι να συμβαίνει, ποιος είναι εκείνος ο οποίος θα κρίνει για την αμαρτωλότητα ή την ορθότητα ενός πράγματος, αν δεν είναι αυτή η Σύνοδος. Να πάνε και να πει ο καθένας τη δική του άποψη.

Σε ότι αφορά την παρέμβαση του Αγίου όρους και τις ανησυχίες των Αγιορειτών;

Προσωπικά εκτιμώ και την κίνηση του Αγ. Όρους και καθενός την άποψη. Καθένας είναι ελεύθερος να καταθέτει την άποψή του. Αυτό σημαίνει διάλογος και Δημοκρατία. Όπως πρέπει να καταλάβουμε ότι θα πρέπει να κουβεντιάσουμε. Να συναντηθούμε. Να μην έχουμε φόβο ότι ο άλλος –κατά το κοινώς λεγόμενο- θα μας καπακώσει. Γιατί; Μπορεί να τον καπακώσουμε εμείς, με την έννοια να του βγάλουμε τις οποιεσδήποτε αμφιβολίες έχει για την Ορθοδοξία. Θα μου πείτε 2000 χρόνια παλεύουμε; Και θα συνεχίζουμε να παλεύουμε. Όσο υπάρχει αυτή η ζωή θα συνεχίσουμε την προσπάθεια, ο καθένας να φυλάει τις δικιές του Θερμοπύλες. Δεν είναι κακό να επιμένεις για ένα πράγμα το οποίο πιστεύεις. Είναι κακό όμως να μην μπορείς να ακούσεις τον άλλον. Να ακούσουμε και την άλλη άποψη. Πού είναι το πρόβλημα, δηλαδή, αν κουβεντιάζουμε… Υπάρχει διάλογος χρόνια τώρα με το Ισλάμ. Πάθαμε τίποτε από την κουβέντα που κάνουμε με το Ισλάμ; Ή παθαίνεις τίποτε από την κουβέντα; Δεν παθαίνεις κάτι.

Θίγεται το Συνοδικό Σύστημα…
Ποιο σύστημα θίγεται;

Η παράδοση τι έλεγε; ότι συμμετέχουν όλοι οι πατέρες κατά το μέτρο του δυνατού…

Μα σήμερα που είμαστε 82 δεσποτάδες, είναι δυνατό να είναι και οι 82 στη Σύνοδο; Ή 800-1000 που είναι στη Ρωσία; Δεν υπάρχει και χώρος πλέον. Πού θα πάμε; Σε γήπεδο; Αντιπροσωπευτικά εκείνοι οι οποίοι θα είναι, θα εκπροσωπήσουν και τους υπόλοιπους. Η τοπική σύνοδος θα αποφασίσει για ποια πράγματα τους εξουσιοδοτεί με βάση το πρόβλημα που υπάρχει για συζήτηση. Είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
τι βλέπετε εσείς… υπάρχει φυσικά και πολύ μικρή προβολή στο θέμα από τα ελληνικά ΜΜΕ που δεν κατανοούν την σπουδαιότητα του γεγονότος…

Η προσπάθεια για να γίνει αυτή η Σύνοδος μετρά πάνω από 50 χρόνια. Επομένως τώρα που φτάσαμε στο δια ταύτα, θα μεμψιμοιρούμε για την προβολή ή όχι; Αυτό είναι θέμα των ΜΜΕ. Αν μα ΜΜΕ έλκονται από άλλα γεγονότα που αφορούν την επικαιρότητα και την κοινωνία, εμείς δεν μπορούμε να το ελέγξουμε αυτό. Ούτε να το επιβάλουμε. Πιστεύουμε στην αντικειμενικότητα των στοιχείων που έχει ο κάθε δημοσιογράφος για το θέμα αυτό. Και θα υπάρχουν κάποιοι που θα το επαινέσουν, κάποιοι που θα βάλουν ερωτηματικά, κάποιοι που θα το διαβάλουν. Όλα είναι μέσα στο πνεύμα της δημοκρατίας και της αλήθειας του Χριστού. Δεν υπάρχει πρόβλημα

για το αποτέλεσμα της συνόδου τι λέτε;

Δεν μπορείς ποτέ να προεικάσεις το αποτέλεσμα μιας συνόδου. Ούτε πού θα φτάσουν, ούτε πώς θα φτάσουν, ούτε πιο θα είναι το αποτέλεσμα. «Το πνεύμα όπου θέλει πνει. Και όπου είναι δυο ή τρεις συνειγμένοι, εκεί είναι ο Θεός».
δεν φοβάστε σχίσμα;

Όχι δε φοβάμαι! Σχίσμα υπάρχει σήμερα στην Εκκλησία. Όταν μπορεί κάθε μητροπολίτης να υψώνει την αντίθεσή του και την άποψή του, αντίθετα με αυτό που αποφασίζουν οι πολλοί, αυτό είναι σχίσμα. Η γνώμη των πλειόνων, κρατείτω. Είναι απόφαση των συνόδων. Τι θα πούμε εμείς τώρα, καινούργια πράγματα; Η γνώμη των πλειόνων, κρατείτω. Όσο αποφασίζουν οι περισσότεροι για το θέμα αυτό, αυτό είναι. Από εκεί και πέρα, σε όλες τις συνόδους έχουμε σχίσματα και διαιρέσεις κλπ. Ε, άμα χρειαστεί, μια ακόμα. Θα αναλάβουν την ευθύνη εκείνοι, οι οποίοι θα ηγηθούν ενός σχίσματος. Και πού θα πάνε αυτοί; Και τι θα κάνουν; Και τι βγήκε; Θα σου φέρω ένα παράδειγμα των παλαιοημερολογιτών. Τι πέτυχαν οι παλαιοημερολογίτες που τόσα χρόνια ταλανίζουν την ορθοδοξία; Και ποιο είναι το πνεύμα του παλαιοημερολογιτισμού; Το ημερολόγιο μας αφορά; Η ημέρα; Ή το γεγονός; Διότι έτσι εν τη αύτη περιπτώσει θα ήθελα να μου απαντήσει ένας παλαιοημερολογίτης και να μου πει: τα Χριστούγεννα πότε μπήκαν στο ημερολόγιο της εκκλησίας μας; Το 365. Από τον Χρυσόστομο. Μέχρι τότε δεν είχε γεννηθεί ο Χριστός; Είχε γεννηθεί και γιορταζόταν τα Επιφάνεια. Η Μεταμόρφωση του Κυρίου έγινε λίγο πριν από το Πάσχα και την γιορτάζουμε τον Αύγουστο. Ο Ιερός Χρυσόστομος πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου και την γιορτάζουμε τον Νοέμβριο. Τι γιορτάζουμε; Την ημέρα ή το γεγονός της ημέρας; Έχει καμία σημασία; Το ότι κάποιες εκκλησίες μείνανε, όπως το Όρος το Σινά, τα Ιεροσόλυμα, είναι επειδή δεν είχε συνάφεια με την πολιτική που θα έπρεπε να ακολουθηθεί στα κράτη, σύμφωνα με το σχολείο, τα μαγαζιά, κλπ. Στην κουμουνιστική Ρωσία, δεν επρόκειτο να έχουν αργίες τα Χριστούγεννα. Άρα δεν τους ενδιέφερε. Κάποια στιγμή όμως θα λυθούν και αυτά.
Ήταν το θέμα στην ατζέντα, αλλά απεσύρθη…