Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

ΤΙ ΑΝΕΦΕΡΕ ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Greek-English
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο Παναγιώτατος στην απόφαση της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας να απονείμει, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, καθεστώς Αυτοκεφαλίας στην επί πολλά έτη δοκιμαζόμενη από σχίσματα Εκκλησία της Ουκρανίας.

ECUMENICAL PATRIARCH BARTHOLOMEW’S POSITION ON THE UKRAINIAN CRISIS
(An English translation of His All-Holiness address to the Romanian Orthodox Church’s festal session of the Holy Synod during his recent visit to Romania for the inauguration of the country’s new Cathedral)

It is well-known that out of the 14 Autocephalous Orthodox Churches of the Orthodox East, the nine newcomers have normally received their Autocephaly, as well as the Patriarchal honor, from the Ecumenical Patriarchate. Eight of them, among which your most Holy Church of Romania, came from the very flesh of the Mother of the Church of Constantinople. During these present days, after many, long-standing, obstructions and not without pain trials, on the request of the ecclesiastical body in Ukraine, who have been suffering for a long time, the Ecumenical Patriarchate, exercising its privilege according to the canonical tradition, arrived at the synodical decision to provide to Kiev, an ancient after all ecclesiastical region of Constantinople, the status of Autocephaly, in order to bring things to normally, to stop the schisms conflicts, hostilities, and rivalries among the Orthodox and among brothers of the same nation, without affecting at all the rights of other Churches.
It is yet another sacrificial emptiness from the bottom of the mothers' bossom of the Church of Constantinople, on behalf of many millions of believers. We have the hope that with God's help the process of unification of the disparate portions will soon be completed, so that we will then be able, according to our canonical tradition, to start drafting and granting of the relevant Patriarchal and Synodic Tomos to the Ukrainian Church, which will become then the newer of the Sister Autocephalous Churches.
Of course, the pre-conciliar treatment of the issue of autocephaly provisioned a different solution. However, once consensus has not been reached - and the Ecumenical Patriarchate is in no way responsible for this - so that Autocephaly be eventually included in the agenda of the issues under consideration at the Holy and Great Council, it is self-evident that the hitherto relevant practice for centuries is applied and be ratified ad referendum at a future Ecumenical Council. And of course, those who bear the responsibility and even were absent from our Holy and Great Council are not legitimized to react violently and unholily, and without fear of God break the unity of the Church. We are certain that the Holy Church of Romania will contribute in this regard and assist in preserving the ecclesiastical unity and order for reasons of justice."
(Concluding his speech, the Ecumenical Patriarch referred to the Saint of the day, Holy Martyr Peter of Alexandria, who, before his martyrdom, saw in a vision Jesus Christ carrying a torn tunic and telling him that "this tunic was split by wretched Areios, who caused schism in the Church")

"With shame for the rupture of the Lord's tunic and with abhorrence for the act of the dishonoring Areios, let us work with all our strengths and secure with sincere will the ecclesiastical unity in the bond of peace, with mutual understanding, and the long and sacred love for one another".

«Γνωστόν τυγχάνει ότι, εκ των δεκατεσσάρων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών της Ορθοδόξου Ανατολής, αι εννέα νεώτεραι έχουν λάβει κανονικώς το Αυτοκέφαλον αυτών, έννιαι δε και την Πατριαρχικήν αξίαν, παρά του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αι οκτώ δε εξ αυτών, εν αίς και η υμετέρα αγιωτάτη Εκκλησία της Ρουμανίας, εξ αυτής ταύτης της σαρκός της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. 
Κατά τας ημέρας ταύτας, κατόπιν πολλών, μακροχρονίων, εμπόνων και ουχί ανωδύνων διεργασιών, τη επιμόνω αιτήσει του εν Ουκρανία δεινώς δοκιμαζομένου από πολλών ετών εκκλησιαστικού σώματος, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, εξασκούν και πάλιν την υπό των ιερών κανονικών θεσμίων σχετικήν αυτού προνομίαν, ήχθη συνοδικώς εις την απόφασιν να παράσχη και εις το Κίεβον, αρχαίαν άλλωστε εκκλησιαστικήν περιφέρειαν της Κωνσταντινουπόλεως, την τάξιν του Αυτοκεφάλου, προκειμένου να οικονομηθούν κανονικώς τα πράγματα, να παύσουν τα σοβούντα εκεί, ως μη ώφελε, σχίσματα και αι μεταξύ Ορθοδόξων και ομοεθνών αδελφών διαρκείς διχοστασίαι, εχθρότητες, αντιπαλότητες και αλληλοσπαραγμοί, χωρίς το παράπαν να μειούνται τα δίκαια άλλων Εκκλησιών. Πρόκειται διά μίαν ακόμη θυσιαστικήν κένωσιν των μητρικών σπλάγχνων της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, επ’ αγαθώ πολλών εκατομμυρίων πιστών. 
Έχομεν δι’ ελπίδος ότι, του Θεού συνεργούντος, συντόμως θα ολοκληρωθούν αι διαδικασίαι της ενοποιήσεως των διισταμένων εκεί μερίδων, ώστε να χωρήσωμεν μετά ταύτα, κατά τα μέχρι τούδε κανονικώς κρατούντα, εις την σύνταξιν και χορήγησιν του σχετικού Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου, της Εκκλησίας της Ουκρανίας καθισταμένης του λοιπού της νεωτέρας των Αυτοκεφάλων αδελφών Εκκλησιών. 
Βεβαίως, η προσυνοδική επεξεργασία του ζητήματος της χορηγήσεως του Αυτοκεφάλου προέβλεπεν αλλοίαν λύσιν. Αφ’ ης στιγμής όμως δεν επετεύχθη ομοφωνία –και εις τούτο ουδόλως ευθύνεται το Οικουμενικόν Πατριαρχείον-, με αποτέλεσμα το Αυτοκέφαλον να μη περιληφθή τελικώς εις τον κατάλογον των υπό εξέτασιν υπό της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου θεμάτων, οίκοθεν νοείται ότι ισχύουν πλήρως τα μέχρι τούδε σχετικώς από αιώνων κρατούντα, ad referendum εις μίαν μελλοντικήν Οικουμενικήν Σύνοδον και, βεβαίως, δεν νομιμοποιούνται όσοι φέρουν την σχετικήν ευθύνην και δη και απουσιάσαντες εν τέλει από την Αγίαν και Μεγάλην Σύνοδον ημών, να αντιδρούν βιαίως και να διασπούν ανιέρως και άνευ φόβου Θεού την ενότητα της Εκκλησίας. 
Είμεθα βέβαιοι, ότι η αγιωτάτη Εκκλησία της Ρουμανίας θα συμβάλη και εν προκειμένω εις την διαφύλαξιν της εκκλησιαστικής ενότητος και ευταξίας κατά λόγον δικαιοσύνης».