Σάββατο 14 Μαΐου 2016

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΉ ή ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ;

 του θεολόγου-φιλολόγου Κωνσταντίνου Νούση
ΑΜΕΝ
Η απάντηση είναι αυτονόητη. Ωστόσο στις δύσκολες μέρες μας καλό είναι να επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα, προκειμένου να τα εμπεδώνουμε, να τα νιώθουμε πιο λαγαρά, πιο βαθιά, πιο ξάστερα.
Η Πανορθόδοξη είναι προ το πυλών και καλό είναι να ειπωθούν κάποιες αλήθειες, με απώτερο στόχο και καημό να αρθούν όποιες αναστολές, φοβίες και ενοχές δορυφορούν έτσι κι αλλιώς το μεγάλο αυτό γεγονός, που σε ένα μήνα περίπου καλούνται να βιώσουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί όπου γης.
Αφορμή άμεση για το παρόν στάθηκε ένα πρόσφατο ανάγνωσμά μου: «Οικουμενική θεολογία» του Ν. Ματσούκα (εκδ. Πουρναρά, 2009). Ο μεγάλος αυτός δογματολόγος της Εκκλησίας δεν προσέχθηκε όσο έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, από τη σύγχρονη θεολογική και ευρύτερη διανόηση. Αυτό όμως είναι άλλο ζήτημα. Διάβαζα το πολύ όμορφο και ουσιαστικό τούτο βιβλίο του και θαύμασα για μια ακόμη φορά το ανοιχτό, το ευρύ, το οικουμενικό πνεύμα του Χριστού και της Εκκλησίας Του. Και ομολογουμένως το χάρηκα. Η ψυχή μου αναπαύτηκε, ειδικά όταν έφερνα στο νου μου, έστω και ασύνειδα, τον θλιβερό φονταμενταλισμό, το φοβερό το θηρίο, τόσο στην επικαιρότητα τις μέρες τούτες, το οποίο ζει και τρέφεται σε κάθε εποχή από τις σάρκες των θρησκειών, εν προκειμένω του Χριστιανισμού.
Μπορείς να διαλεχθείς με τον φονταμενταλισμό, με τον ζηλωτισμό εν ετέροις ρήμασι; Εξάπαντος όχι. Δεν συζητάμε φυσικά μονάχα για τις ακραίες περιπτώσεις, οι οποίες αγγίζουν θέματα φανερής ψυχοπαθολογίας. Αναφερόμαστε και σε εκείνα τα αθώα θύματά του, που νοσούν τούτη την ασθένεια εξ αγνοίας, αφελείας, ημιμαθείας, ανωριμότητας και για πολλούς συναφείς και διαφορετικούς έτερους λόγους....